از سال 1386 روز 25 ذیحجه روز نزول آیه «هل اتی» در سوره الانسان به عنوان روز خانواده و تکریم بازنشستگان در تقویم رسمی کشور ثبت شده تا به نوعی علاوه بر یادآوری جایگاه خانواده ، افراد بازنشسته نیز مورد توجه و تکریم قرار گیرند.
از یک میلیون و 380 هزار بازنشسته در ایران حدود 800هزار نفر یعنی 60 درصد را فرهنگیان تشکیل می دهند.
براساس قانون هر سال حقوق بازنشستگان متناسب با ضریب افزایش حقوق کارکنان شاغل افزایش می‌یابد و این ضریب افزایش حقوق باید متناسب با افزایش نرخ تورم و در حدود بودجه مصوب مجلس شورای اسلامی باشد اما تفاوت پرداخت حقوق کارکنان دستگاه های مختلف در زمان کارمندی موجب برخی تبعیض ها در دوره بازنشستگی شده است.
در برخی مواقع پاداش پایان کار یک کارمند در زمان بازنشستگی، یک پنجم کارمند بازنشسته در دستگاه دیگر و حتی کمتر است و تنها این موضوع نیست و این تبعیض در میزان حقوق بازنشستگی نیز ملموس است.
البته این موارد در حقوق کارگران نیز به وضوح قابده مشاهده است به عنوان نمونه کارگران معادن در بخش های مختلف فنی و خدماتی با یک مدرک تحصیلی در زمان بازنشستگی، پاداش، حقوق و مزایای متفاوتی دریافت می کنند به گونه ای که برخی کارگران شرکتی به دلیل پرداخت هزینه 2 بیمه در زمان کار، در موقع بازنشستگی از پاداش و حقوق بیشتری برخوردار شده اند.
نمونه دیگر قشر خبرنگار است که در زمان بازنشستگی با مشکل مواجه هستند مثلا خبرنگار فعال در رسانه خصوصی با 20 سال سابقه بازنشسته می شود در حالی که برخی رسانه ها با همین شرایط کاری نمی توانند از سختی کار بهره مند شوند .
نکته جالب توجه این است که افراد بازنشسته به دلیل اینکه جوانی خود را در ادارات و کار گذارنده اند به دلیل پا به سن گذاردن از اینجا به بعد نیاز به آسایش و آرامش و رفاه دارند تا در روزهای پیش رو که با نواع بیماری ها دست به گریبان می شوند، حسرت روزهای گذشته را نخورند.
آمارها بیانگر آن است که 26 هزار نفر از بازنشستگان کشوری از بیماری‌های خاص رنج می‌برند و این یعنی این افراد باید بتوانند با پس اندازهایی که از حقوق کارمندی برایشان مانده سلامتی خود را بازیابند در حالی که معمولا افراد بازنشسته، روزهای شلوغ تری را به دلیل داشتن فرزند و نوه، نسبت به دوران کارمندی دارند و در واقع پس اندازی برایشان نمی ماند و برخی مجبورند تا آخرین لحظات زندگی، کار دومی داشته باشند.
با شروع دوران بازنشستگی پای عروس، داماد و نوه ها به خانواده بازنشستگان باز می شود و تمامی آن ها توقع پذیرایی خوب دارند، بنابراین هزینه های زندگی چند برابر دوران اشتغال می شود.
یک نکته جالب دیگر درباره این است که با اتمام دوران کارمندی، اعتبار شاغلان نیز نزد بانک ها به اتمام می رسد و نمی توانند ضامن بانک هم شوند و این امر در روحیه این قشر که یک عمر ضامن کارمندان و همکاران شده اند، تاثیر منفی می گذارد.
به هر حال برآورده شدن نیازهای جسمی، روانی و اجتماعی بازنشستگان بویژه اقشار فرهنگی که حق بزرگی بر گردن جامعه دارند، ضروری است چون این روزگار در آیینه هر کارمندی نقش خواهد بست از این رو باید فکری جدی برای دوران بازنشستگی کارمندان شود.
1968/ 6014/ خبرنگار : محمودرضا رحمانی ** انتشار : کاظم شاملو
@irnayazdd
انتهای پیام از یک میلیون و 380 هزار بازنشسته در ایران حدود 800هزار نفر یعنی 60 درصد را فرهنگیان تشکیل می دهند.
براساس قانون هر سال حقوق بازنشستگان متناسب با ضریب افزایش حقوق کارکنان شاغل افزایش می‌یابد و این ضریب افزایش حقوق باید متناسب با افزایش نرخ تورم و در حدود بودجه مصوب مجلس شورای اسلامی باشد اما تفاوت پرداخت حقوق کارکنان دستگاه های مختلف در زمان کارمندی موجب برخی تبعیض ها در دوره بازنشستگی شده است.
در برخی مواقع پاداش پایان کار یک کارمند در زمان بازنشستگی، یک پنجم کارمند بازنشسته در دستگاه دیگر و حتی کمتر است و تنها این موضوع نیست و این تبعیض در میزان حقوق بازنشستگی نیز ملموس است.
البته این موارد در حقوق کارگران نیز به وضوح قابده مشاهده است به عنوان نمونه کارگران معادن در بخش های مختلف فنی و خدماتی با یک مدرک تحصیلی در زمان بازنشستگی، پاداش، حقوق و مزایای متفاوتی دریافت می کنند به گونه ای که برخی کارگران شرکتی به دلیل پرداخت هزینه 2 بیمه در زمان کار، در موقع بازنشستگی از پاداش و حقوق بیشتری برخوردار شده اند.
نمونه دیگر قشر خبرنگار است که در زمان بازنشستگی با مشکل مواجه هستند مثلا خبرنگار فعال در رسانه خصوصی با 20 سال سابقه بازنشسته می شود در حالی که برخی رسانه ها با همین شرایط کاری نمی توانند از سختی کار بهره مند شوند .
نکته جالب توجه این است که افراد بازنشسته به دلیل اینکه جوانی خود را در ادارات و کار گذارنده اند به دلیل پا به سن گذاردن از اینجا به بعد نیاز به آسایش و آرامش و رفاه دارند تا در روزهای پیش رو که با نواع بیماری ها دست به گریبان می شوند، حسرت روزهای گذشته را نخورند.
آمارها بیانگر آن است که 26 هزار نفر از بازنشستگان کشوری از بیماری‌های خاص رنج می‌برند و این یعنی این افراد باید بتوانند با پس اندازهایی که از حقوق کارمندی برایشان مانده سلامتی خود را بازیابند در حالی که معمولا افراد بازنشسته، روزهای شلوغ تری را به دلیل داشتن فرزند و نوه، نسبت به دوران کارمندی دارند و در واقع پس اندازی برایشان نمی ماند و برخی مجبورند تا آخرین لحظات زندگی، کار دومی داشته باشند.
با شروع دوران بازنشستگی پای عروس، داماد و نوه ها به خانواده بازنشستگان باز می شود و تمامی آن ها توقع پذیرایی خوب دارند، بنابراین هزینه های زندگی چند برابر دوران اشتغال می شود.
یک نکته جالب دیگر درباره این است که با اتمام دوران کارمندی، اعتبار شاغلان نیز نزد بانک ها به اتمام می رسد و نمی توانند ضامن بانک هم شوند و این امر در روحیه این قشر که یک عمر ضامن کارمندان و همکاران شده اند، تاثیر منفی می گذارد.
به هر حال برآورده شدن نیازهای جسمی، روانی و اجتماعی بازنشستگان بویژه اقشار فرهنگی که حق بزرگی بر گردن جامعه دارند، ضروری است چون این روزگار در آیینه هر کارمندی نقش خواهد بست از این رو باید فکری جدی برای دوران بازنشستگی کارمندان شود.
1968/ 6014/ خبرنگار : محمودرضا رحمانی ** انتشار : کاظم شاملو
@irnayazdd
کپی شد
