مهارت های اجتماعی نه تنها امکان شروع و تداوم روابط متقابل و مثبت را با دیگران فراهم می آورند بلکه توانایی رسیدن به اهداف ارتباط با دیگران را نیز در شخص ایجاد می کنند.
هر اندازه انسان در ارتباط با دیگران بیشتر و همه جانبه تر بتواند به هدف های خویش برسد او را در زمینه های اجتماعی ماهرتر می دانیم.
امکان ارتباط با تعداد بسیار زیادی از افراد در هر کجای دنیا در هر زمان و مکانی و داشتن گروه های مختلف دوستی و خانوادگی، سرگرمی، مهارتی، کاری و ... در شبکه های اجتماعی باعث شده که کمتر کسی طعم حضور در این فضاها را نچشیده باشد.
در این میان نوجوانان و جوانان به دلیل ویژگی های خاص این دوران تمایل بیشتری برای استفاده از این تکنولوژی دارند و وجود شبکه های اجتماعی به ارتباط های افراد شکل دیگری داده است.
کافی است یک گوشی موبایل داشته باشید و یک خط نه چندان پرسرعت اینترنت و یک اپلیکیشن ارتباطی تا بتوانید با هرکسی در هر جای جهان به سادگی ارتباط برقرار کنید.
نوجوان امروز در حالی درگیر استفاده از شبکه های اجتماعی است که هنوز فرهنگ و بسترساری مناسبی در کشور ما برای استفاده از این شبکه ها اتفاق نیفتاده است و مثل هر تکنولوژی دیگری قبل از فرهنگ استفاده، فناوری آن به زندگی ها وارد شده است.

**منفعلانه در دنیای واقعی
زمان زیادی که برخی افراد در شبکه های اجتماعی می گذرانند باعث می شود زمان کمی برای ارتباط آنها با دیگران در دنیای واقعی باقی بماند و این مساله موجب کاهش مهارتهای ارتباطی آنها می شود.
بر اساس نتایج تحقیقات مختلف این افراد قادر نیستند به درستی و به طور موثر با دیگران ارتباط برقرار کنند.
یکی از مولفه های ارتباطی، ارتباط غیرکلامی است ، ارتباطی که از طریق ارتباط چشم ها، حرکت دست ها و پاها، نحوه نشستن و ایستادن و حرکات چهره ای منتقل می شود و واضح است که این بخش مهم از ارتباط در ارتباط های درون شبکه های اجتماعی نادیده گرفته می شود.
افراد با راحتی با داشتن کلمات و جملات ارتباط برقرار می کنند، بنابراین اضطراب، ترس، خجالت و شرم نمی تواند خود را نشان دهد.
بسیاری از افراد به دلیل این احساس ها و هیجان ها در دنیای واقعی نمی توانند به راحتی ارتباط برقرار کنند و یا قادر نیستند به راحتی به دیگران نه بگویند و قاطعانه ارتباط برقرار کنند.
اما در شبکه های اجتماعی افراد خیلی راحت هر پیشنهادی را می دهند، خیلی راحت فردی را از گروه حذف می کنند یعنی در واقع قاطعانه ناراحتی خود را به این شکل بیان می کنند، چیزهایی که در ارتباط واقعی و رودررو بسیار مشکل است.
طبق نتایج تحقیقات روانشناسان، گفتگوی خشمگینانه در شبکه های اجتماعی با مانع کمتری نسبت به دنیای واقعی مواجه است و بنابراین افراد به راحتی خشمشان را بروز می دهند.
همه این اتفاق ها در این شبکه ها ما را دچار توهم اجتماعی بودن می کند ، توهمی که در دنیای واقعی می شکند، برخی حتی نمی توانند یک سلام ساده به فردی بدهند که ساعتها با هم مشغول ارتباط در شبکه های اجتماعی بودند.
علاوه بر آن پنهان ماندن مهارتهای غیرکلامی ارتباط، دلیل خوبی است برای اینکه افراد به راحتی بتوانند شخصیتی متفاوت از شخصیت واقعی خود را در این فضا به دیگران نشان دهند، مساله ای که می تواند باعث سوء تفاهم و حتی کلاهبرداری شود.

**اول مهارت، بعد ارتباط
به طور قطع شبکه های اجتماعی فرصت های زیادی برای ایجاد ارتباط با هر فردی و در هر مکانی از دنیا را فراهم می کند اما چیزی که مشخص است این است که ما نباید صرف داشتن دوستان متعدد و گروه های متنوع در شبکه های اجتماعی تصور اجتماعی بودن داشته باشیم.
اجتماعی بودن مستلزم داشتن مهارتهایی است که باید در دنیای واقعی بیاموزیم، تمرین کنیم و در نهایت ماهر شویم، به این ترتیب آگاهانه تر و منطقی تر پا به هزارتوی ارتباط در شبکه های اجتماعی می گذاریم و ارتباطات واقعی را فدای ارتباط های فضای مجازی نمی کنیم.
7536/ 6197
سرگرد فاطمه رضایی نسب
رئیس مرکز مشاوره آرامش پلیس یزد
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.