به گزارش ایرنا، عکاسان گروه زی متشکل از محمد علی برنو عکاس به نام کشور، پویا بازارگرد، آدینه صالح نژاد، مهدیه عطایی، اشکان شعبانی، سارا قنبرنیا، مانی پور احمد و پویا درگاهی است.
این دومین نمایشگاه عکس گروه زی است که در بیانیه نمایشگاه خود آورده اند: این مجموعه عکس روایتی از نهیب شعر شاملوست برای ما تا زندگی کنیم و آگاه تر باشیم. ما در قابهایمان به 'بی چرا زندگانیم ' وفادار ماندیم و با تجربه واژگانی شاملو، قاب های بسیاری را زندگی کردیم . مثل او، جستجوگر، کنجکاو و دقیق نگاه کردیم و در خلق و بارآوری عکس ها با اشیاء، آدمها و احوالاتشان مشارک کردیم ، به همان سان که او در خلق شعرها با کلمات می زیست.
محمد علی برنو موسس و مربی گروه زی در گفت و گو با ایرنا اظهار داشت: این نمایشگاه، شعر نگاره ای بر اساس شعری از شاملو در رثای خسرو گلسرخی است. بچه ها به درک کلی از مفهوم شعر رسیدند و بعد شروع به عکاسی کردند و با عکسهای موجود شروع به چیدمان عکس بر روی ابیات شعر کردیم .
وی با اشاره به این که کوشیدیم کار نویی انجام دهیم افزود: در این نمایشگاه حدود 24 تابلو و تعدادی عکس کوچک نمایانگر روند تکامل عکسهای بزرگ را به نمایش گذاشته ایم .
این عکاس برجسته در پاسخ به این سئوال که چرا نام عکاسان در پای تابلوها قید نشده خاطرنشان کرد: ما یک گروه هستیم و می خواستیم بچه ها یاد بگیرند که درکار جمعی اسم مهم نیست و گروه اهمیت دارد .
وی تصریح کرد:در این حالت به جای این که مخاطب تحت تاثیر نام عکاس قرار گیرد بی واسطه هنر را لمس می کند همانطور که امروز ما از اشعار شاملو لذت می بریم نه از نام او ، می خواستم گروه یاد بگیرد که ما با آثارمان ماندگار می شویم و بعد بر اساس آن آثار، اسم مان می ماند.
برنو افزود: داستان کار مفهومی است تلاش ما بر بیشتر اندیشیدن است و این که بدانیم برای چه عکس می گیریم و ابتدا به آن فکر کرده و بعد دست به کار شویم .
این عکاس با تجربه ادامه داد: برای ما سبک مهم نبود بلکه هدفی بود که به آن رسیدیم و گردآوری یک مجموعه گروهی بود بنابر این اعضای گروه را تقریبا آزاد گذاشتیم که با هر تفکری که دوست دارند عکاسی کنند ولی کار به جایی رسید بچه هایی که عکاسی مستند می کردند می بینید که کارشان انتزاعی می شود به خاطر این که درکشان از آن شعر آنها را به آن سمت می برد و بچه ها همه سبکهای عکاسی را برای این که به درک بهتری از شعر برسند تمرین کردند .
برنو اظهار داشت: افراد گروه همه سبکهای عکاسی را برای درک بهتر از شعر جلو رفتند و در نهایت رسیدند به چیزی که روی دیوار می بینیم یعنی در این عکسها انتزاعی مستند و عکسهای که رویش تفکر بیشتری شده می بینید .
وی با بیان این که نام گروه زی به معنی زیستن و زندگی کردن است یاداور شد: 10 ماه است که با هم کار می کنیم و این دومین نمایشگاه گروه زی است . نمایشگاه اول حیرانی نام داشت چرا که داشتیم به یک کشفی از همدیگر و همین طور جهان اطراف می رسیدیم. در نمایشگاه دوم به انسجام و بلوغ بیشتری رسیدیم .
وی ادامه داد: افراد گروه به کار کردن جمعی و بی هدف نبودن کارهایشان رسیدند . در روزی که نمایشگاه دوم برگزار شد به نمایشگاه سوم مان فکر کردیم . مثل بچه هایی که راهنمایی را تمام کردند و دارند خود را برای یادگیری در مقطع جدیدی آماده می کنند و هر وقت خوب یاد گرفتیم آموخته هایمان را دوباره به نمایش می گذاریم .
برنو با اشاره به این که اغلب افراد گروه عکاسان خبری هستند افزود: ما در گروه دنبال کسانی هستیم که عکاسی دغدغه اصلی شان است و به کار مستمر و ایجاد تغییر در خودشان علاقمندند . کسانی که تمام روزهای زندگی به عکاسی فکر می کنند و حتی وقتی نمایشگاهی برگزار می کنند به این می اندیشند که می توانستم فلان عکس را بگیریم .
این هنرمند عکاس خاطرنشان کرد : ما کاسب هنر و عکاسی نیستیم ما با عکاسی زندگی می کنیم . عکاسی برای ما یک بیان تصویری است و بدین جهت کارمان سخت است چون در دوره ای هستیم که به دلیل نگرانی از فروش نرفتن عکس بسیاری از نگارخانه ها حاضر به برگزاری نمایشگاه از این آثار نیستند.
برنو در خاتمه گفت و گو بیان داشت : عکاسی تمام شدنی نیست چون دنیا تمام شدنی نیست.
نمایشگاه «بی چرا زندگانیم» از ۲۵ تا ۳۱ مردادماه از ساعت ۱۶ الی ۲۰ در نگارخانه الهی رشت واقع در خیابان تختی، کوچه قربانی، بن‌بست شادمان پذیرای علاقه‌مندان است.
6030
انتهای پیام این دومین نمایشگاه عکس گروه زی است که در بیانیه نمایشگاه خود آورده اند: این مجموعه عکس روایتی از نهیب شعر شاملوست برای ما تا زندگی کنیم و آگاه تر باشیم. ما در قابهایمان به 'بی چرا زندگانیم ' وفادار ماندیم و با تجربه واژگانی شاملو، قاب های بسیاری را زندگی کردیم . مثل او، جستجوگر، کنجکاو و دقیق نگاه کردیم و در خلق و بارآوری عکس ها با اشیاء، آدمها و احوالاتشان مشارک کردیم ، به همان سان که او در خلق شعرها با کلمات می زیست.
محمد علی برنو موسس و مربی گروه زی در گفت و گو با ایرنا اظهار داشت: این نمایشگاه، شعر نگاره ای بر اساس شعری از شاملو در رثای خسرو گلسرخی است. بچه ها به درک کلی از مفهوم شعر رسیدند و بعد شروع به عکاسی کردند و با عکسهای موجود شروع به چیدمان عکس بر روی ابیات شعر کردیم .
وی با اشاره به این که کوشیدیم کار نویی انجام دهیم افزود: در این نمایشگاه حدود 24 تابلو و تعدادی عکس کوچک نمایانگر روند تکامل عکسهای بزرگ را به نمایش گذاشته ایم .
این عکاس برجسته در پاسخ به این سئوال که چرا نام عکاسان در پای تابلوها قید نشده خاطرنشان کرد: ما یک گروه هستیم و می خواستیم بچه ها یاد بگیرند که درکار جمعی اسم مهم نیست و گروه اهمیت دارد .
وی تصریح کرد:در این حالت به جای این که مخاطب تحت تاثیر نام عکاس قرار گیرد بی واسطه هنر را لمس می کند همانطور که امروز ما از اشعار شاملو لذت می بریم نه از نام او ، می خواستم گروه یاد بگیرد که ما با آثارمان ماندگار می شویم و بعد بر اساس آن آثار، اسم مان می ماند.
برنو افزود: داستان کار مفهومی است تلاش ما بر بیشتر اندیشیدن است و این که بدانیم برای چه عکس می گیریم و ابتدا به آن فکر کرده و بعد دست به کار شویم .
این عکاس با تجربه ادامه داد: برای ما سبک مهم نبود بلکه هدفی بود که به آن رسیدیم و گردآوری یک مجموعه گروهی بود بنابر این اعضای گروه را تقریبا آزاد گذاشتیم که با هر تفکری که دوست دارند عکاسی کنند ولی کار به جایی رسید بچه هایی که عکاسی مستند می کردند می بینید که کارشان انتزاعی می شود به خاطر این که درکشان از آن شعر آنها را به آن سمت می برد و بچه ها همه سبکهای عکاسی را برای این که به درک بهتری از شعر برسند تمرین کردند .
برنو اظهار داشت: افراد گروه همه سبکهای عکاسی را برای درک بهتر از شعر جلو رفتند و در نهایت رسیدند به چیزی که روی دیوار می بینیم یعنی در این عکسها انتزاعی مستند و عکسهای که رویش تفکر بیشتری شده می بینید .
وی با بیان این که نام گروه زی به معنی زیستن و زندگی کردن است یاداور شد: 10 ماه است که با هم کار می کنیم و این دومین نمایشگاه گروه زی است . نمایشگاه اول حیرانی نام داشت چرا که داشتیم به یک کشفی از همدیگر و همین طور جهان اطراف می رسیدیم. در نمایشگاه دوم به انسجام و بلوغ بیشتری رسیدیم .
وی ادامه داد: افراد گروه به کار کردن جمعی و بی هدف نبودن کارهایشان رسیدند . در روزی که نمایشگاه دوم برگزار شد به نمایشگاه سوم مان فکر کردیم . مثل بچه هایی که راهنمایی را تمام کردند و دارند خود را برای یادگیری در مقطع جدیدی آماده می کنند و هر وقت خوب یاد گرفتیم آموخته هایمان را دوباره به نمایش می گذاریم .
برنو با اشاره به این که اغلب افراد گروه عکاسان خبری هستند افزود: ما در گروه دنبال کسانی هستیم که عکاسی دغدغه اصلی شان است و به کار مستمر و ایجاد تغییر در خودشان علاقمندند . کسانی که تمام روزهای زندگی به عکاسی فکر می کنند و حتی وقتی نمایشگاهی برگزار می کنند به این می اندیشند که می توانستم فلان عکس را بگیریم .
این هنرمند عکاس خاطرنشان کرد : ما کاسب هنر و عکاسی نیستیم ما با عکاسی زندگی می کنیم . عکاسی برای ما یک بیان تصویری است و بدین جهت کارمان سخت است چون در دوره ای هستیم که به دلیل نگرانی از فروش نرفتن عکس بسیاری از نگارخانه ها حاضر به برگزاری نمایشگاه از این آثار نیستند.
برنو در خاتمه گفت و گو بیان داشت : عکاسی تمام شدنی نیست چون دنیا تمام شدنی نیست.
نمایشگاه «بی چرا زندگانیم» از ۲۵ تا ۳۱ مردادماه از ساعت ۱۶ الی ۲۰ در نگارخانه الهی رشت واقع در خیابان تختی، کوچه قربانی، بن‌بست شادمان پذیرای علاقه‌مندان است.
6030
کپی شد
