شب گذشته باشگاه تراکتورسازی طی قراردادی سه ساله مسعود شجاعی و اشکان دژآگه دو ستاره ملی پوش فوتبال ایران را جذب کرد و رسانه ها با تیتر بمب نقل و انتقالات به سراغ این خبر رفتند. این که شجاعی و دژاگه برای تراکتوری که مالک جدیدی پیدا کرده به خوبی بازی کنند همچنان نامشخص است اما آن چه عیان است این نکته مهم است که مالک جدید باشگاه برای حضور ستاره های جدید این باشگاه پرهوادار هزینه بالایی را خرج کرده است؛ این مالکی است که در صورت ناکامی تیمش نیز ناسزا نخواهد شنید.
بعد از این نقل و انتقال بود که بسیاری از هواداران سپیدرود با ابراز نگرانی از شرایط تیم خود آرزو می کردند که کاش مدیری به توانمندی زنوزی در اختیار داشته باشند. متاسفانه اکثر سرمایه گذارانی که وارد فوتبال گیلان شده اند نه از جهت پایه سازی موفق عمل کرده اند و نه ستاره های بزرگ فوتبال ایران را به استان وارد نموده اند. نمونه اخیر آن نیز مالک سابق و فعلی باشگاه سپیدرود است که منابع درآمد متوسط رو به پائینی را برای سپیدرود به ارمغان اورده اند که با آن تنها می توان روی بازیکنان و مربیان متوسط رو به پائین حساب کرد تا امید اصلی تیم به هوادارانش باشد.
در فوتبال فعلی که تیم های صنعتی مانند سپاهان و ذوب اهن و تیم های دولتی مانند استقلال و پرسپولیس با هزینه های میلیاردی گوی سبقت را از هم می ربایند و در صورت عدم خرید بازیکن به دولت و رئیس جمهور و وزیر ورزش نیز توهین می کنند، تنها تیم هایی می توانند دوام بیاورند که از منبع مالی سرشاری برخوردار باشند. تراکتورسازی با تشکیل هیات مدیره ای نظامی نتوانست چندان در این رقابت موفق عمل کند و حال زنوزی توانسته تا حدودی امید را به هواداران خود برگرداند. اینجا تیم هایی مثل سپیدرود با تن زاده و نوین و امثالهم تنها برای بقا می جنگند.
شور هواداران سپیدرود بدون شک کمتر از تیم های دیگر پرهوادار نیست اما اینجا جایی است که سرمایه گذاران واقعی هرگز ورود نمی کنند و کار با ان شاء الله و ماشاء الله پیش می رود.
2007/7294
انتهای پیام بعد از این نقل و انتقال بود که بسیاری از هواداران سپیدرود با ابراز نگرانی از شرایط تیم خود آرزو می کردند که کاش مدیری به توانمندی زنوزی در اختیار داشته باشند. متاسفانه اکثر سرمایه گذارانی که وارد فوتبال گیلان شده اند نه از جهت پایه سازی موفق عمل کرده اند و نه ستاره های بزرگ فوتبال ایران را به استان وارد نموده اند. نمونه اخیر آن نیز مالک سابق و فعلی باشگاه سپیدرود است که منابع درآمد متوسط رو به پائینی را برای سپیدرود به ارمغان اورده اند که با آن تنها می توان روی بازیکنان و مربیان متوسط رو به پائین حساب کرد تا امید اصلی تیم به هوادارانش باشد.
در فوتبال فعلی که تیم های صنعتی مانند سپاهان و ذوب اهن و تیم های دولتی مانند استقلال و پرسپولیس با هزینه های میلیاردی گوی سبقت را از هم می ربایند و در صورت عدم خرید بازیکن به دولت و رئیس جمهور و وزیر ورزش نیز توهین می کنند، تنها تیم هایی می توانند دوام بیاورند که از منبع مالی سرشاری برخوردار باشند. تراکتورسازی با تشکیل هیات مدیره ای نظامی نتوانست چندان در این رقابت موفق عمل کند و حال زنوزی توانسته تا حدودی امید را به هواداران خود برگرداند. اینجا تیم هایی مثل سپیدرود با تن زاده و نوین و امثالهم تنها برای بقا می جنگند.
شور هواداران سپیدرود بدون شک کمتر از تیم های دیگر پرهوادار نیست اما اینجا جایی است که سرمایه گذاران واقعی هرگز ورود نمی کنند و کار با ان شاء الله و ماشاء الله پیش می رود.
2007/7294
کپی شد
