این روزها حال اقتصاد کشور نا خوش است و این ناخوشی هم از داخل و هم از خارج کشور مدام بیماری را تشدید می کند، چه با تحریم ها و فشارهای کدخدای معروف و چه با فرصت طلبی خودی های از خدا بی خبر، که امان از این ملت صبور بریده اند و هر روز شاهد به صدا درآمدن تشت رسوایی یکی از آنان هستیم و خدا را شکر که خیلی از این نامردهای روزگار خیری از دنیا نمی‌برند، حالا بماند به خیال خود هر چه بخواهند می تازند!
اما آنچه که بیش از همه در این ماه های آوردگاه میان ایران و آمریکا، این خروج کننده از برجام مشاهده است تصمیم‌های ترامپی بی اعتنا به رسم و رسوم جهان سیاست است که می رود تا شعله های زیر خاکستری را روشن کند که شاید خاموشی آن چندان آسان و در کنترل نباشد و این در واکنش های شیخ دیپلمات و رئیس جمهور کشورمان نسبت به رویکرد خصمانه رئیس جمهور تاجر پیشه آمریکا مشهود است که آخرین آن خطاب آقای ترامپ با دم شیر بازی نکن! گویای عزم جدی برای مقابله با تهدیداتی است که از سوی مخالفان ایران طراحی و به اجرا گذاشته می شود.
اگرچه در بازی سیاست خارجی همیشه همه آنچه را که باید روی میز گذاشت، رو نمی شود و هر کشوری بنا به موقعیت و جایگاه خود به عنوان بازیگری در صحنه سیاست بین الملل راه هایی را در آستین دارد اما عاقلانه ترین روش رویکردی با کمترین هزینه برای پیشبرد اهداف و منافع ملی است که در یک بازی برد - برد اتفاق می افتد و آن تجربه ای است که در رویارویی دیپلماسی طعم آن را چشیده ایم.
مطابق آنچه که به واسطه آن مسئولان ارشد کشور طرف مقابل را خطاب قرار داده اند، ایران کشوری متمایز با بسیاری از کشورهای منطقه و دنیاست که به دلیل درآمیختگی منافع آنان با شرایط کشور ایران بیشتر از همه صدمات دارد. در این آوردگاه موجب آسیب پذیری آنها خواهد شد و البته نمی توانیم صدمات وارد برکشور را هم در نظر نگیریم اما در مقابله و رو در رو شدن با قلدری های کدخدا راهی جز ایستادگی و صیانت از حریم و کیان ملت و کشور و نظام نخواهد بود و این نیز یک بار دیگر در این سال‌های نه چندان دور دوران جنگ تحمیلی همه دنیا علیه ملت ایران تجربه شده است.
اگرچه ایران و ملت آن هرگز به دنبال رفتن به سوی بر هم زدن آرامش دنیا نیستند اما دفاع از خویش را در هر عرصه ای که بخواهند در آن تحمیلی انجام شود، تکلیف و وظیفه ملی می‌دانند که این رسم مردان بوده و هست.
موقعیت های ژئوپلیتیکی ایران و شرایط خاص این کشور در نظام بازیگری منطقه ای و جهانی حتما بسیاری از معادلات اقتصادی و سیاسی جهان را متاثر خواهد کرد و در جنگ اقتصادی به راه افتاده از سوی آمریکا علیه این سرزمین، جغرافیای سیاسی جهان نیز تغییری شگرف خواهد داشت چون این جنگ ها از آن سوی دنیا در این منطقه برای منافع است و منافع سایرین نیز در تامین امنیت کشوری چون ایران خواهد بود!
امروز آنچه در کشاکش دوسوی حرف های تحریک کننده مشاهده می شود روش ها و بازیگران متفاوتی است که صحنه نبرد را از اجماع علیه کشورمان به سمت مقابل کشانده است و این موقعیت بسیار مناسبی است تا در این آوردگاه کفه ترازوی اشتراکات میان ایران و سایرین سنگین تر از آمریکا و چند همراهش شود و باید در این رویارویی دوباره به آن سخنان رییس جمهور کشورمان توجه شود که گفت صلح با ایران، مادر صلح ها و جنگ با آن، مادر جنگ هاست!
2007/7294
انتهای پیام اما آنچه که بیش از همه در این ماه های آوردگاه میان ایران و آمریکا، این خروج کننده از برجام مشاهده است تصمیم‌های ترامپی بی اعتنا به رسم و رسوم جهان سیاست است که می رود تا شعله های زیر خاکستری را روشن کند که شاید خاموشی آن چندان آسان و در کنترل نباشد و این در واکنش های شیخ دیپلمات و رئیس جمهور کشورمان نسبت به رویکرد خصمانه رئیس جمهور تاجر پیشه آمریکا مشهود است که آخرین آن خطاب آقای ترامپ با دم شیر بازی نکن! گویای عزم جدی برای مقابله با تهدیداتی است که از سوی مخالفان ایران طراحی و به اجرا گذاشته می شود.
اگرچه در بازی سیاست خارجی همیشه همه آنچه را که باید روی میز گذاشت، رو نمی شود و هر کشوری بنا به موقعیت و جایگاه خود به عنوان بازیگری در صحنه سیاست بین الملل راه هایی را در آستین دارد اما عاقلانه ترین روش رویکردی با کمترین هزینه برای پیشبرد اهداف و منافع ملی است که در یک بازی برد - برد اتفاق می افتد و آن تجربه ای است که در رویارویی دیپلماسی طعم آن را چشیده ایم.
مطابق آنچه که به واسطه آن مسئولان ارشد کشور طرف مقابل را خطاب قرار داده اند، ایران کشوری متمایز با بسیاری از کشورهای منطقه و دنیاست که به دلیل درآمیختگی منافع آنان با شرایط کشور ایران بیشتر از همه صدمات دارد. در این آوردگاه موجب آسیب پذیری آنها خواهد شد و البته نمی توانیم صدمات وارد برکشور را هم در نظر نگیریم اما در مقابله و رو در رو شدن با قلدری های کدخدا راهی جز ایستادگی و صیانت از حریم و کیان ملت و کشور و نظام نخواهد بود و این نیز یک بار دیگر در این سال‌های نه چندان دور دوران جنگ تحمیلی همه دنیا علیه ملت ایران تجربه شده است.
اگرچه ایران و ملت آن هرگز به دنبال رفتن به سوی بر هم زدن آرامش دنیا نیستند اما دفاع از خویش را در هر عرصه ای که بخواهند در آن تحمیلی انجام شود، تکلیف و وظیفه ملی می‌دانند که این رسم مردان بوده و هست.
موقعیت های ژئوپلیتیکی ایران و شرایط خاص این کشور در نظام بازیگری منطقه ای و جهانی حتما بسیاری از معادلات اقتصادی و سیاسی جهان را متاثر خواهد کرد و در جنگ اقتصادی به راه افتاده از سوی آمریکا علیه این سرزمین، جغرافیای سیاسی جهان نیز تغییری شگرف خواهد داشت چون این جنگ ها از آن سوی دنیا در این منطقه برای منافع است و منافع سایرین نیز در تامین امنیت کشوری چون ایران خواهد بود!
امروز آنچه در کشاکش دوسوی حرف های تحریک کننده مشاهده می شود روش ها و بازیگران متفاوتی است که صحنه نبرد را از اجماع علیه کشورمان به سمت مقابل کشانده است و این موقعیت بسیار مناسبی است تا در این آوردگاه کفه ترازوی اشتراکات میان ایران و سایرین سنگین تر از آمریکا و چند همراهش شود و باید در این رویارویی دوباره به آن سخنان رییس جمهور کشورمان توجه شود که گفت صلح با ایران، مادر صلح ها و جنگ با آن، مادر جنگ هاست!
2007/7294
کپی شد
