سید محمد علوی*: همه به‌خوبی میدانیم خاطراتی که از سفر باقی می‌ماند موجب تکرار آن و ایجاد حس خوب در مهمان برگرفته از نحوه ارتباط با میزبانان شکل می‌گیرد . باوجودآنکه سالیان سال است که تمامی مسئولین ارشد تأکید به توسعه استان گیلان بر محور گردشگری دارند و در تقویت این محور تلاش می‌کنند و عدد و آمار سرمایه‌گذاری در این بخش و همچنین ورود گردشگران در سال‌های اخیر گویای این واقعیت و روند رو به رشد است. این پتانسیل بالقوه استان‌های شمالی ایران غیرقابل‌انکار بوده و هرساله شاهد افتتاح تعداد زیادی مجموعه گردشگری تحت عناوین مختلفی چون هتل و هتل آپارتمان و مجتمع و خانه مسافر و رستوران و .... هستیم . در کنار این ساخت سازها باید نظارت‌های حرفه‌ای وجود داشته باشد تا سطح خدمات مطلوب باشد.
با مراجعه به بیشتر واحدهای تازه تأسیس که تحت پوشش اداره کل میراث فرهنگی می‌باشند به‌وضوح مشاهده می‌شود که متأسفانه هم‌تراز با این ساخت‌وسازهای فیزیکی ازنظر نرم‌افزاری و نیروی انسانی کیلومترها با استاندارد بین‌المللی و حتی ملی فاصله‌داریم.
به دلیل جذب و به‌کارگیری نیروهای کار در مجموعه‌های گردشگری به‌صورت سنتی و بی‌ضابطه که اکثر این افراد از کمترین آموزش(آکادمیک یا ضمن خدمت) حرفه‌ای با شغلی که ارائه خدمت می‌کنند برخوردار نبوده و هنوز نمی‌دانند که نحوه برخوردشان می‌توانند باعث موفقیت یا شکست یک بیزینس و سرمایه‌گذاری بزرگ شوند. بیشتر این میزبانان به‌جز تعدادی از هتل‌های انگشت‌شمار قدیمی استان ،حتی توانایی پذیرایی و مراوده به یک هم‌وطن با توقع سرویس حداقلی را ندارند چه رسد به خدمات در حد توریست‌های خارجی با توقعات بر اساس خدمات استاندارهای تاپ جهانی.
در بسیاری از تأسیسات گردشگری نیروهایی را می‌بینیم که با فقط شاید یک پوشش و لباس مناسبی بتن دارند ، ولی رفتار و حرکاتشان غیرحرفه‌ای و مشخص است این شغل را از روی ناچاری برگزیده‌اند، چهره اخمو ، ادبیات نامناسب و ارباب‌رعیتی ، تن صدای بلند و برخوردهای خارج از عرف با همکاران و گاهاً با میهمانان ، طوری که حتی فکر تجربه دوباره استفاده از خدمات آن واحد گردشگری و تکرار سفر از ذهن میهمان را محو می‌کنند.
متأسفانه در درجه‌بندی تأسیسات گردشگری نیز به تحلیل خدمات و نیروی انسانی در کمترین اندازه نیز توجه نمی‌شود و درجه‌بندی‌های صورت گرفته (آن‌هم بعضاً سلیقهٔ) بر اساس متراژها و وجود فضاهای فیزیکی صورت گرفته است که به‌هیچ‌عنوان در دنیای امروز پذیرفتنی و مورد اعمال نیست.
در استاندارهای درجه‌بندی مجموعه‌های گردشگری بین‌المللی در حال حاضر بهداشت مواد و فضا و خدمات و نیروی انسانی بیش از ۷۰درصد معیار درجه‌بندی و ستاره دهی و نرخ‌گذاری هتل‌ها را به خود اختصاص داده است.
اگر انقلابی در آموزش کارکنان صورت نگیرد بی‌تردید ضمن کاهش حد مطلوب استاندارد خدمات و ایجاد نارضایتی میهمان ، برای آبرو و فرهنگ و جایگاه استان گردشگر پذیری چون گیلان باعث تأسف خواهد بود.
ضروری است دستگاه متولی موضوع گردشگری استان ضمن ایجاد فضای جدید، زمینه اشتغال تحصیل‌کردگان مرتبط با صنعت گردشگری(که کم هم نیستند) را فراهم نموده و با هماهنگی جوامع و اتحادیه‌های فعال این صنعت در استان ، آموزش ضمن خدمت و کاربردی و به‌روزرسانی مدیران فعال در تأسیسات ، کارکنان شاغل ، نیروهای خدماتی ، آشپزی محلی، ملی و بین‌المللی و همچنین آموزش جوامع محلی میزبان بلدهای محلی و خدمات میهمان‌داری در قالب طرح‌های بومگردی را در دستور کار و برنامه سال جاری خود قرار دهد.
امید است با تقویت این بخش از صنعت گردشگری که همراه با حمایت‌های دکتر سالاری استاندار محترم گیلان در توسعه زیرساخت‌های گردشگری استان خواهد بود، علاوه بر توسعه فیزیکی و کمّی شاهد بالا رفتن حد خدمات و استاندارسازی تأسیسات از نوع کیفی نیز باشیم که بی‌شک گردشگری صنعتی ظریف، حساس و رقابت‌پذیر است.
*بخشدار رودبنه و مدیر اسبق اداره میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری شهرستان رشت
46
