همین ماه گذشته بود که تیم ملی نوجوانان ایران با بازیکنان زیر 17 سال خود در جام جهانی خوش درخشید و تیم های بزرگی چون آلمان و مکزیک را از پیش روی برداشت و در یک چهارم نهایی مغلوب اسپانیای پرقدرت شد. شاید باورتان نشود که کوچولوهای کشورمان به آلمان پرمدعی چهار گل زده باشند و یا اینکه در دور گروهی این مسابقات با کسب امتیازات کامل و با ده گل زده از سه بازی و تنها یک گل خورده صعود کرده باشند، این نتایج در آوردگاه جام جهانی رقم خورد نتایجی که نوجوانان ما به خوبی از پس آن برآمدند و این بار وظیفه فدراسیون فوتبال بود که مسیر پیشرفت آنها را هموار سازد.
اما فدراسیون فوتبال در همین ابتدای امر، کاری کرد که بزرگترین دشمنان ورزش این کشور هم نمی توانستند انجام دهند.
قاعدتا نوجوانان ایران در دوره بعدی جام جهانی باید در رده جوانان شرکت می کردند، از همین رو بسیار ضروری بود تیم ملی جوانان فعلی، سهمیه جام جهانی آینده را کسب کند تا این نسل پا طلایی فوتبال کشورمان با حضور در دومین دوره جام جهانی شان، خط و نشانی برای فوتبال دنیا بکشند اما فدراسیون فوتبال با سپردن تیم ملی جوانان به فرهاد پورغلامی، آن هم دو ماه مانده به مسابقات، کاری کرد که جوانان حتی از رقابتهای زیر گروه مقدماتی آسیا هم نتوانند بالا بیایند و با دو تساوی بدون گل مقابل اردن و سوریه و یک پیروزی بی ارزش برابر فلسطین عملا از صعود به جام جهانی که هیچ، از صعود به مرحله دوم مقدماتی آسیا نیز باز بمانند.
البته این تیم در رده دوم گروه خود ایستاد و سرمربی آن انتظار داشت به مرحله بعد صعود کند، اما بواسطه حضور برخی گروه های پنج تیمی و کسب امتیازات بیشتر توسط تیم دوم جدول رده بندی آن گروه ها بخاطر انجام یک بازی بیشتر، پنج امتیاز کسب شده تیم ملی ایران برای صعود به دور دوم کفایت نمی کرد و فرهاد پورغلامی، غافل از قوانین جدید AFC، سرنوشتش به دست حکایتی تلخ سپرده شد و تیمش از گردونه رقابتها حذف گردید. تیمی که می توانست هم خود عرض اندامی در فوتبال آسیا داشته باشد و هم آینده نوجوانان پرافتخار ما را پر نور نگه دارد به راحتی آب خوردن صرفا به دلیل عدم اطلاع سرمربی از قوانین روز فوتبال حذف شد.
نکته جالب اینکه فرهاد پورغلامی زیر بار اشتباه خود نمی رود و AFC را به ناداوری و تبانی متهم می کند و از فدراسیون فوتبال کشورمان می خواهد حق تیم ملی جوانان را از کنفدراسیون فوتبال آسیا بستاند در حالیکه این قانون خیلی پیشتر به اطلاع فدراسیون های کشورهای عضو AFC رسیده بود و فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران و سرمربی منتخبش حق هیچگونه اعتراض و شکایت ندارند.
در هر صورت با حذف تیم جوانان از حضور در مرحله نهایی مسابقات قهرمانی آسیا، شیرینی موفقیت تیم ملی نوجوانان در جام جهانی زیر 17 سال هند به کاممان تلخ شد. با این اتفاق، عملا تیمی از ایران در جام جهانی آتی در رده جوانان، حضور نخواهد داشت و کوچولوهای قهرمان ما باید پنج شش سالی را در زمین های خاکی شهرشان بازی کنند و خود را در مرز آمادگی نگه دارند تا با جهشی چند ساله، نوبت به شرکت در رقابت های امید برایشان فراهم شود، آن هم به شرطی که تا آن موقع نه این بازیکنان افتی کرده باشند و نه تیم امید آن سال ها، دچار دسته گلی که امروز تیم فوتبال جوانان داد، شده باشند.
آری تیشه ندانم کاری و بی اطلاعی فرهاد از قوانین ساده فوتبال، بر سر یک نسل پر افتخار فوتبال ایران فرود آمد و ستونش را چون بیستون شکاند و شکافت. به همین سادگی.
2007
اما فدراسیون فوتبال در همین ابتدای امر، کاری کرد که بزرگترین دشمنان ورزش این کشور هم نمی توانستند انجام دهند.
قاعدتا نوجوانان ایران در دوره بعدی جام جهانی باید در رده جوانان شرکت می کردند، از همین رو بسیار ضروری بود تیم ملی جوانان فعلی، سهمیه جام جهانی آینده را کسب کند تا این نسل پا طلایی فوتبال کشورمان با حضور در دومین دوره جام جهانی شان، خط و نشانی برای فوتبال دنیا بکشند اما فدراسیون فوتبال با سپردن تیم ملی جوانان به فرهاد پورغلامی، آن هم دو ماه مانده به مسابقات، کاری کرد که جوانان حتی از رقابتهای زیر گروه مقدماتی آسیا هم نتوانند بالا بیایند و با دو تساوی بدون گل مقابل اردن و سوریه و یک پیروزی بی ارزش برابر فلسطین عملا از صعود به جام جهانی که هیچ، از صعود به مرحله دوم مقدماتی آسیا نیز باز بمانند.
البته این تیم در رده دوم گروه خود ایستاد و سرمربی آن انتظار داشت به مرحله بعد صعود کند، اما بواسطه حضور برخی گروه های پنج تیمی و کسب امتیازات بیشتر توسط تیم دوم جدول رده بندی آن گروه ها بخاطر انجام یک بازی بیشتر، پنج امتیاز کسب شده تیم ملی ایران برای صعود به دور دوم کفایت نمی کرد و فرهاد پورغلامی، غافل از قوانین جدید AFC، سرنوشتش به دست حکایتی تلخ سپرده شد و تیمش از گردونه رقابتها حذف گردید. تیمی که می توانست هم خود عرض اندامی در فوتبال آسیا داشته باشد و هم آینده نوجوانان پرافتخار ما را پر نور نگه دارد به راحتی آب خوردن صرفا به دلیل عدم اطلاع سرمربی از قوانین روز فوتبال حذف شد.
نکته جالب اینکه فرهاد پورغلامی زیر بار اشتباه خود نمی رود و AFC را به ناداوری و تبانی متهم می کند و از فدراسیون فوتبال کشورمان می خواهد حق تیم ملی جوانان را از کنفدراسیون فوتبال آسیا بستاند در حالیکه این قانون خیلی پیشتر به اطلاع فدراسیون های کشورهای عضو AFC رسیده بود و فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران و سرمربی منتخبش حق هیچگونه اعتراض و شکایت ندارند.
در هر صورت با حذف تیم جوانان از حضور در مرحله نهایی مسابقات قهرمانی آسیا، شیرینی موفقیت تیم ملی نوجوانان در جام جهانی زیر 17 سال هند به کاممان تلخ شد. با این اتفاق، عملا تیمی از ایران در جام جهانی آتی در رده جوانان، حضور نخواهد داشت و کوچولوهای قهرمان ما باید پنج شش سالی را در زمین های خاکی شهرشان بازی کنند و خود را در مرز آمادگی نگه دارند تا با جهشی چند ساله، نوبت به شرکت در رقابت های امید برایشان فراهم شود، آن هم به شرطی که تا آن موقع نه این بازیکنان افتی کرده باشند و نه تیم امید آن سال ها، دچار دسته گلی که امروز تیم فوتبال جوانان داد، شده باشند.
آری تیشه ندانم کاری و بی اطلاعی فرهاد از قوانین ساده فوتبال، بر سر یک نسل پر افتخار فوتبال ایران فرود آمد و ستونش را چون بیستون شکاند و شکافت. به همین سادگی.
2007
کپی شد