متاسفانه هر چند وقت یکبار شاهد اخبار ناگوار گوناگونی از عدم توجه به حقوق حیوانات و جانوران هستیم. زندگی ماشینی و محاصره و تجاوز به مناطق جنگلی و طبیعی برای تامین منافع انسان ها، زندگی و بقا را برای سایر جانداران با مشکلات بسیاری مواجه کرده است. از قطع مکرر درختان جنگل گرفته تا له شدن زیر چرخ های زندگی ماشینی و صدها نمونه حیوان آزاری و استفاده تفریحی از جانداران مختلف توسط انسان ها که پیامدهای اجتماعی منفی بسیاری در پی دارد.
یکی از رخدادهایی که این ایام موجب رنجش فعالان زیست محیطی و جریحه دار کردن احساسات مردم شد، انتشار تصاویری واقعی در یکی از جاده های خروجی استان گیلان بود که در آن ویدیو کامیونی متعلق به اداره راهداری و حمل و نقل جاده ای، اقدام به کشاندن و حمل نامناسب یک سگ نمود و با توجه به فراگیری فضای مجازی و توسعه رسانه های اجتماعی به صورت گسترده بازتاب داده شد و واکنش های بسیاری را بدنبال داشت.
به طور کلی این واکنش های گسترده، بیانگر نشانه های مثبتی از بیداری نسبی جامعه ایرانی در نگرش به مسائل ریز و درشت اجتماعی و توجه بیش از پیش به محیط زیست و سایر جانداران دخیل در حیات روزمره انسان هاست که این روزها شاهد نگاه سازنده آحاد جامعه نسبت به این مهم هستیم.
اما نکته ای مهم در این مقوله، آموزش صحیح افرادی است که بعنوان عضوی از مجموعه حاکمیتی به ایفای نقش می پردازند. اشخاصی همچون راننده کامیون اداره راهداری هر چند نقش کوچکی در این بدنه گسترده دارند اما اعمال و رفتارهای آنان در حین انجام ماموریت، طبقات بالایی بدنه اجرایی را نیز در بر می گیرد.
برای مثال میتوان به ماجرای دستفروش فومنی نیز اشاره کرد که بسیار خبرساز شد و سیلی که مامور شهرداری بر گونه زن دستفروش نواخت، از زاویه دید افکار عمومی شیوه برخورد یک شخص و یک رفتگر معمولی نیست بلکه برتابنده نوع مدیریتی است که از شهرداری گرفته تا دستگاه های اجرایی بزرگتر برای انجام امورات در پیش می گیرند.
منابع انسانی موجود در دستگاه های اجرایی حتی آن هایی که کوچکترین نقش ها را در دور افتاده ترین نقاط دارند، باید مورد آموزش های مختلف برای انجام ماموریت ها قرار گیرند تا برای مسائل پیش پا افتاده ای همچون حمل لاشه یک سگ، اعمالی از خود بروز ندهند تا کل یک سازمان عریض و طویل با چالش روبرو شود. آن هم در زمانه ای که کوچکترین رفتارها در کوچه و خیابان توسط شهروندان کنترل و رسانه ای می شود.
2007
انتهای پیام یکی از رخدادهایی که این ایام موجب رنجش فعالان زیست محیطی و جریحه دار کردن احساسات مردم شد، انتشار تصاویری واقعی در یکی از جاده های خروجی استان گیلان بود که در آن ویدیو کامیونی متعلق به اداره راهداری و حمل و نقل جاده ای، اقدام به کشاندن و حمل نامناسب یک سگ نمود و با توجه به فراگیری فضای مجازی و توسعه رسانه های اجتماعی به صورت گسترده بازتاب داده شد و واکنش های بسیاری را بدنبال داشت.
به طور کلی این واکنش های گسترده، بیانگر نشانه های مثبتی از بیداری نسبی جامعه ایرانی در نگرش به مسائل ریز و درشت اجتماعی و توجه بیش از پیش به محیط زیست و سایر جانداران دخیل در حیات روزمره انسان هاست که این روزها شاهد نگاه سازنده آحاد جامعه نسبت به این مهم هستیم.
اما نکته ای مهم در این مقوله، آموزش صحیح افرادی است که بعنوان عضوی از مجموعه حاکمیتی به ایفای نقش می پردازند. اشخاصی همچون راننده کامیون اداره راهداری هر چند نقش کوچکی در این بدنه گسترده دارند اما اعمال و رفتارهای آنان در حین انجام ماموریت، طبقات بالایی بدنه اجرایی را نیز در بر می گیرد.
برای مثال میتوان به ماجرای دستفروش فومنی نیز اشاره کرد که بسیار خبرساز شد و سیلی که مامور شهرداری بر گونه زن دستفروش نواخت، از زاویه دید افکار عمومی شیوه برخورد یک شخص و یک رفتگر معمولی نیست بلکه برتابنده نوع مدیریتی است که از شهرداری گرفته تا دستگاه های اجرایی بزرگتر برای انجام امورات در پیش می گیرند.
منابع انسانی موجود در دستگاه های اجرایی حتی آن هایی که کوچکترین نقش ها را در دور افتاده ترین نقاط دارند، باید مورد آموزش های مختلف برای انجام ماموریت ها قرار گیرند تا برای مسائل پیش پا افتاده ای همچون حمل لاشه یک سگ، اعمالی از خود بروز ندهند تا کل یک سازمان عریض و طویل با چالش روبرو شود. آن هم در زمانه ای که کوچکترین رفتارها در کوچه و خیابان توسط شهروندان کنترل و رسانه ای می شود.
2007
کپی شد
