به گزارش شامگاه شنبه روابط عمومی دانشگاه گیلان به خبرگزاری ایرنا، سید احمد رضی بیان کرد: شناور جمع آوری گیاه مهاجم سنبل آبی که توسط جمعی از نخبگان علمی دانشگاه گیلان ساخته شده بود، پس از طی مراحل آزمایش، آماده بهره برداری است.
وی اظهار داشت: این شناور امروز به تالاب عینک رشت منتقل شده و فردا (یکشنبه) با حضور مسئولان استانی عملیات و کارکرد این ربات به نمایش گذاشته می شود.
رئیس دانشگاه گیلان افزود: مجری این طرح دکتر فرید نجفی عضو هیات علمی دانشکده فنی است که به همراه تعدادی از دانشجویان این دانشکده، طراحی و ساخت این شناور را بر عهده داشت.
وی تصریح کرد: این دستگاه به منظور جمع آوری گیاهان مهاجم در سطح آب بندها و تالاب ها سیستمی طراحی شده و قادر است با سرعت زیاد و کیفیت مناسب اقدام به جمع آوری این گیاهان کند.
به گفته رضی، شناور جمع آوری گیاه مهاجم سنبل آبی دارای دو اپراتور قابل هدایت و موتور محرک از نوع احتراق داخلی و مخزنی است که گیاهان جمع آوری شده در آن انبار می شوند و برای جمع آوری گیاه از سطح تالاب از مجموعه کشنده گیاه به سمت شناور (از نوع تسمه نقاله) استفاده خواهد شد.
وی با بیان این که این مکانیزم گیاه را از سطح آب جدا کرده و به آسانی آن را به داخل مخزن شناور هدایت می کند، ادامه داد: این سیستم قادر است سطحی به میزان 4000 تا 6000 متر مربع را در یک ساعت، از گیاه سنبل آبی پاکسازی کند.
رضی جمع آوری گیاه و تخلیه اتوماتیک آن در ساحل را از دیگر ویژگی های این شناور عنوان و اظهار کرد: مجموعه طوری طراحی شده که توسط همان سیستم جمع آوری، می تواند گیاه جمع آوری شده را به بیرون ( و در ساحل) تخلیه کند.
گیاه سنبل آبی (water Hyacinth) یا ارکیده آبی با نام علمی (Eichhornia Crassipes) گیاهی آبزی شناور چند ساله از خانواده غلافیان بومی مناطق گرمسیری و زیر گرمسیری آمریکای جنوبی به خصوص آمازون است که در آب‌های شیرین زندگی کرده و در خارج از زیستگاه خود به عنوان گیاهی مهاجم شناخته می‌شود.
این گیاه با برگ های گسترده، ضخیم، براق و تخم مرغی شکل 10 تا 20 سانتی متری که به اندازه یک متر در ارتفاع بالا‌تر از سطح آب رشد می‌کند، دارای ریشه‌های ارغوانی سیاه آزاد و ساقه راست است که 8 تا 15 گل جذاب را بر روی خود دارد.
سنبل آبی به دلیل رشد سریع در محیط های آبی (رشد دو برابری در عرض دو هفته) و مصرف مقادیر زیادی از اکسیژن آب، یکی از خطرناک‌ترین گونه‌های گیاهان آبزی است که در جهان شناخته شده و در مدت کوتاهی قادر خواهد بود تا اکوسیستم منطقه را نابود کند.
هرچند اطلاعات موثقی درباره چگونگی ورود این گیاه به ایران و تالاب‌های گیلان وجود ندارد، اما گمان می‌رود حضور ناخوانده سنبل آبی در زیست محیط های آبی گیلان به دلیل گل‌های زیبایی که داشته و شناور بودن آن در آب، از طریق پرورش دهندگان گیاهان آکواریومی بوده است.
خبرنگار: شادی خورشیدی سدهی ** انتشاردهنده:کبیری
7286/2007
انتهای پیام وی اظهار داشت: این شناور امروز به تالاب عینک رشت منتقل شده و فردا (یکشنبه) با حضور مسئولان استانی عملیات و کارکرد این ربات به نمایش گذاشته می شود.
رئیس دانشگاه گیلان افزود: مجری این طرح دکتر فرید نجفی عضو هیات علمی دانشکده فنی است که به همراه تعدادی از دانشجویان این دانشکده، طراحی و ساخت این شناور را بر عهده داشت.
وی تصریح کرد: این دستگاه به منظور جمع آوری گیاهان مهاجم در سطح آب بندها و تالاب ها سیستمی طراحی شده و قادر است با سرعت زیاد و کیفیت مناسب اقدام به جمع آوری این گیاهان کند.
به گفته رضی، شناور جمع آوری گیاه مهاجم سنبل آبی دارای دو اپراتور قابل هدایت و موتور محرک از نوع احتراق داخلی و مخزنی است که گیاهان جمع آوری شده در آن انبار می شوند و برای جمع آوری گیاه از سطح تالاب از مجموعه کشنده گیاه به سمت شناور (از نوع تسمه نقاله) استفاده خواهد شد.
وی با بیان این که این مکانیزم گیاه را از سطح آب جدا کرده و به آسانی آن را به داخل مخزن شناور هدایت می کند، ادامه داد: این سیستم قادر است سطحی به میزان 4000 تا 6000 متر مربع را در یک ساعت، از گیاه سنبل آبی پاکسازی کند.
رضی جمع آوری گیاه و تخلیه اتوماتیک آن در ساحل را از دیگر ویژگی های این شناور عنوان و اظهار کرد: مجموعه طوری طراحی شده که توسط همان سیستم جمع آوری، می تواند گیاه جمع آوری شده را به بیرون ( و در ساحل) تخلیه کند.
گیاه سنبل آبی (water Hyacinth) یا ارکیده آبی با نام علمی (Eichhornia Crassipes) گیاهی آبزی شناور چند ساله از خانواده غلافیان بومی مناطق گرمسیری و زیر گرمسیری آمریکای جنوبی به خصوص آمازون است که در آب‌های شیرین زندگی کرده و در خارج از زیستگاه خود به عنوان گیاهی مهاجم شناخته می‌شود.
این گیاه با برگ های گسترده، ضخیم، براق و تخم مرغی شکل 10 تا 20 سانتی متری که به اندازه یک متر در ارتفاع بالا‌تر از سطح آب رشد می‌کند، دارای ریشه‌های ارغوانی سیاه آزاد و ساقه راست است که 8 تا 15 گل جذاب را بر روی خود دارد.
سنبل آبی به دلیل رشد سریع در محیط های آبی (رشد دو برابری در عرض دو هفته) و مصرف مقادیر زیادی از اکسیژن آب، یکی از خطرناک‌ترین گونه‌های گیاهان آبزی است که در جهان شناخته شده و در مدت کوتاهی قادر خواهد بود تا اکوسیستم منطقه را نابود کند.
هرچند اطلاعات موثقی درباره چگونگی ورود این گیاه به ایران و تالاب‌های گیلان وجود ندارد، اما گمان می‌رود حضور ناخوانده سنبل آبی در زیست محیط های آبی گیلان به دلیل گل‌های زیبایی که داشته و شناور بودن آن در آب، از طریق پرورش دهندگان گیاهان آکواریومی بوده است.
خبرنگار: شادی خورشیدی سدهی ** انتشاردهنده:کبیری
7286/2007
کپی شد
