اوایل بهار سال 1390 بود که کارلوس کیروش مربی پرتغالی پای در خاک ایران گذاشت و سکان هدایت تیم ملی فوتبال کشورمان را بعنوان سرمربی در دست گرفت. ایامی که شاید کشورمان در ابعاد مختلف بین المللی، سرخوردگی خاصی را در اِعمال سیاست های مختلف خود احساس می کرد. دورانی که فوتبالمان هم تعریف قابل افتخاری نداشت و از ناکامی راه یابی به جام جهانی آفریقای جنوبی گرفته تا بی ثباتی و قرار گرفتن بعنوان چهارمین تیم آسیا، وضعیت مطلوبی را سپری نمی کرد.
اکنون با گذشت شش سال از آن ایام و گذر از فراز و نشیب های مختلف، وقتی به آن ایام می نگریم بدون شک فدراسیون فوتبال درست ترین تصمیم خود را در تاریخ فوتبال این کشور گرفته است.
ایران اکنون بعنوان تیم نخست در رنکینگ تیم های ملی فوتبال آسیا، دوشنبه شب جشن صعود خود را به جام جهانی روسیه برگزار کرد و صحنه های باشکوهی از اقتدار فوتبال کشورمان و شادابی مردم به نمایش گذاشته شد.
و اما کارلوس کیروش مردی که چیزهای بزرگی را به فوتبالمان هدیه داد و رکوردهای زیادی را به ثبت رساند. تیمی که اکنون طعم دومین صعود متوالی خود به جام جهانی را می چشد و نیم نگاهی به اهداف بزرگتری در این رویداد جهانی دارد.
کیروش هنگام ورود به ایران در معرفی خود که تیتر روزنامه ها هم شد گفت می توانید من را 'کوروش' صدا کنید! لفظی که شاید این روزها باید به آن ایمان بیاوریم و حقیقتا کیروش اکنون مردی به اندازه کوروش کبیر در دنیای فوتبال است. کسی که پس از صعود به جام جهانی در برنامه نود جملات بی نظیری را بکار برد و از ضرورت های اتحاد، همبستگی و صلح در جامعه سخن گفت. اینکه در هر شرایطی باید با هم متحد و همدل باشیم و به منافع عموم بیاندیشیم.
کیروش بدون شک سرمربی ناملایم ترین و پرحاشیه ترین تیم فوتبال در دنیا بود. در ایام شش ساله ای که از دور و نزدیک و مربی خارجی و داخلی به زیر تیغ نقد کشیده می شد. حال شما به این جمع بیافزایید، بی ثباتی های مختلف در عرصه مدیریتی که اگر هر کسی بود فرار را بر قرار ترجیح می داد اما کیروش که چند بار حتی تا پای انصراف هم پیش رفت بر عهد خود و مسئولیت بر دوشش استوار ماند تا جایی که اکنون تمام ایران حتی مخالفان سر تعظیم بر این مرد پرتغالی فرود می آورند و تحسینش می کنند.
بزرگترین دستاورد کیروش، احیای منطق در فوتبال ایران بود تا جایی که در طی بازی های اخیر و تنگناهای دوره گذشته، ایران با ارائه تاکتیک های منطقی و عقلانی یکی پس از دیگری حریفان را به زیر می کشید و تیم فوتبال کشورمان توانست نوزاد خود را شش ماهه به دنیا بیاورد و جلوتر از سایرین عازم سرزمین تزارها شود.
این پیروزی درس های قابل تاملی برای متنقدان داشت. منتقدانی که گاها پا را از عقلانیت بیرون گذاشته و با ترویج روحیه نفاق و ایجاد حاشیه، اکنون خود نیز حال و روز خوشی ندارند. این منتقدان ناکام ثابت کردند ملوان خوبی در شب های طوفانی نیستند! و با اظهار نظر و اعمال غیرقابل پیش بینی خود و سایرین را در دریا غرق خواهند کرد. حال بگذریم که برخی شب ها را در بازداشتگاه می گذرانند!
کیروش توانست دروازه جدیدی از توسعه را به روی فوتبالمان باز کند. فوتبالی که اکنون فرای از ورزش، دنیا به آن نگاه تجاری دارد و ما نیز باید این فرصت را مغتنم بشماریم و بواسطه پایگاه اجتماعی ورزشی همچون فوتبال، سایر ظرفیت هایمان را ارتقا بخشیم.
7294/2007
انتهای پیام اکنون با گذشت شش سال از آن ایام و گذر از فراز و نشیب های مختلف، وقتی به آن ایام می نگریم بدون شک فدراسیون فوتبال درست ترین تصمیم خود را در تاریخ فوتبال این کشور گرفته است.
ایران اکنون بعنوان تیم نخست در رنکینگ تیم های ملی فوتبال آسیا، دوشنبه شب جشن صعود خود را به جام جهانی روسیه برگزار کرد و صحنه های باشکوهی از اقتدار فوتبال کشورمان و شادابی مردم به نمایش گذاشته شد.
و اما کارلوس کیروش مردی که چیزهای بزرگی را به فوتبالمان هدیه داد و رکوردهای زیادی را به ثبت رساند. تیمی که اکنون طعم دومین صعود متوالی خود به جام جهانی را می چشد و نیم نگاهی به اهداف بزرگتری در این رویداد جهانی دارد.
کیروش هنگام ورود به ایران در معرفی خود که تیتر روزنامه ها هم شد گفت می توانید من را 'کوروش' صدا کنید! لفظی که شاید این روزها باید به آن ایمان بیاوریم و حقیقتا کیروش اکنون مردی به اندازه کوروش کبیر در دنیای فوتبال است. کسی که پس از صعود به جام جهانی در برنامه نود جملات بی نظیری را بکار برد و از ضرورت های اتحاد، همبستگی و صلح در جامعه سخن گفت. اینکه در هر شرایطی باید با هم متحد و همدل باشیم و به منافع عموم بیاندیشیم.
کیروش بدون شک سرمربی ناملایم ترین و پرحاشیه ترین تیم فوتبال در دنیا بود. در ایام شش ساله ای که از دور و نزدیک و مربی خارجی و داخلی به زیر تیغ نقد کشیده می شد. حال شما به این جمع بیافزایید، بی ثباتی های مختلف در عرصه مدیریتی که اگر هر کسی بود فرار را بر قرار ترجیح می داد اما کیروش که چند بار حتی تا پای انصراف هم پیش رفت بر عهد خود و مسئولیت بر دوشش استوار ماند تا جایی که اکنون تمام ایران حتی مخالفان سر تعظیم بر این مرد پرتغالی فرود می آورند و تحسینش می کنند.
بزرگترین دستاورد کیروش، احیای منطق در فوتبال ایران بود تا جایی که در طی بازی های اخیر و تنگناهای دوره گذشته، ایران با ارائه تاکتیک های منطقی و عقلانی یکی پس از دیگری حریفان را به زیر می کشید و تیم فوتبال کشورمان توانست نوزاد خود را شش ماهه به دنیا بیاورد و جلوتر از سایرین عازم سرزمین تزارها شود.
این پیروزی درس های قابل تاملی برای متنقدان داشت. منتقدانی که گاها پا را از عقلانیت بیرون گذاشته و با ترویج روحیه نفاق و ایجاد حاشیه، اکنون خود نیز حال و روز خوشی ندارند. این منتقدان ناکام ثابت کردند ملوان خوبی در شب های طوفانی نیستند! و با اظهار نظر و اعمال غیرقابل پیش بینی خود و سایرین را در دریا غرق خواهند کرد. حال بگذریم که برخی شب ها را در بازداشتگاه می گذرانند!
کیروش توانست دروازه جدیدی از توسعه را به روی فوتبالمان باز کند. فوتبالی که اکنون فرای از ورزش، دنیا به آن نگاه تجاری دارد و ما نیز باید این فرصت را مغتنم بشماریم و بواسطه پایگاه اجتماعی ورزشی همچون فوتبال، سایر ظرفیت هایمان را ارتقا بخشیم.
7294/2007
کپی شد
