یادگار پدر ؛ تلفیقی از کارآفرینی و عشق

ویژگی این خطه ؛ سبزی و سرسبزی است اما فضای سبز ایجادشده و گل وگیاه موجود در این مجتمع به زیبایی طراحی شده و دیدنش حظ بصری ویژه ای دارد و در میانه این آرامش و زیبایی برای لحظه ای فراموش می کنی که هفته هاست کرونا زندگی و آرامش مردمان را قبضه کرده و منجر به تعطیلی زندگی شده و اینجا هم که مجتمعی اقامتی - گردشگری است به طور مستقیم از آن متاثر شده و تعطیل است.

اینجا متعلق به حسین رمضان نژاد و همسر تایلندی اش است که بعد از سالها فعالیت در حوزه پوشاک به یکباره به فکر موطن و طرحی نو می افتند و با احداث این مجتمع اقامتی -گردشگری در روستای پاشکم بخش شاندرمن شهرستان ماسال ایده شان را از حیطه فرضیه و خیال خارج و در عمل به اثبات می رسانند، ایده ای کارآفرینانه که در عین فرصتی برای لذت وتفریح دیگران ، برای خودشان هم آرامش و عشق را به ارمغان می آورد.
به گفته حسین، او به همراهی همسرش آنانتیا چرکرام پس از ۱۸ سال تجربه و فعالیت در کارگاه تولید پوشاکش در کشور چین یک باره تصمیم  به بازگشت به ایران می گیرند تا در زادگاه و محله پدری ،چراغ خانه پدر را روشن نگه دارد.
حسین در حین کار در کارگاه نجاری اش به خبرنگار ایرنا می گوید : هرکس معیاری برای زندگی خود دارد و من هم برای سن ۴۰تا ۵۰ سالگی خود زندگی آرامی را تعریف کرده ام و آزادانه به کارهای مثل نجاری آهنگری و نقاشی و.. می پردازم.
او  با اشاره به اینکه اگر هر جایی که هستیم در هر کاری با هر شرایطی ؛ حرکت و تلاش نباشد نه تنها خود بلکه جامعه هم رشد نخواهدکرد.

او می افزاید : با احداث این مجتمع با سرمایه ای که داشتم نه تنها خود و همسرم بلکه برای ۱۷نفر اشتغال ایجاد کردم و هرگز به فکر مقدار سرمایه گذاری و صرفه مالی آن نبودم زیرا به خوبی می دانم این کار توجیه اقتصادی آنچنانی ندارد و حساب و کتاب کردن مرا از کارم پشیمان خواهدکرد اما عاشقانه این کار را دوست دارم.
حسین معتقد است : نردبان کارآفرینی یک پله ندارد از این رو برای فعالیت اش وایجاد اشتغال، علاقه و پشتکاررا موتور محرکه کار خود می داند.

وی با تاکید براینکه صفر تا صددرصد بناها و سازه های این مجتمع همه را با عشق ساخته ام ، افزود: تصمیم گرفتم و توانستم وانجام شد ،در عین آنکه هنوز خیلی کارها مانده که باید انجام دهم .
وی در حالی که تلاش های خود و همسرش را در طراحی و ساخت و مدیریت این مجتمع نشانم می دهد ، می گوید : مردم وقتی به اینجا می آیند ودر کنار سازه های ما عکس می گیرند لذت می برم و همین برایم بس است .
حسین که دستی بر آتش هنر دارد و تابلو های نقاشی رنگ و روغن آن در جای جای این مجتمع و سازه ها نصب شده و در ترکیب و رنگ و لعاب نقاشی با طراحی های زیبای این مجتمع این زیبایی ها مضاعف شده ، عنوان می کند: از نمادهای فرهنگی گیلان چون تلار خانه و ماسوله، معماری وسربندی کاه گرفته تا آلاچیق هایی با نماد کشورهای چون نپال ، ژاپن ، چین، سوئد فرانسه و تایلند را با ابتکار و دست خود ایجاد کرده ام و ترکیبی از فرهنگ خود و سایر ملل را در حد توان به نمایش در آورده ام .

او می گوید : همین ویژگی ها شاید موجب شده تا باغ رستوران یادگار پدر علاوه بر گردشگران ایرانی و هم استانی هایم میزبان گردشگرانی از آلمان ، فرانسه ،بلژیک ، تایلند و کشورهای عربی باشد .
حسین در ادامه می گوید : رستوران را صرفا جای غذا خوردن ندیده ام و سعی کردم در زمینی نزدیک به یک هکتار طرح های مختلفی برای آنکه یک خانواده در یک روز نهایت استفاده را از مجتمع ببرد، اجرایی کنم .
مدیر مجتمع یادگار پدر در ادامه افزود : احداث بنا اقامتی و فیشینگ پارک ( پارک ماهی ) از طرح ها ی توسعه این مجتمع است تا گردشگر از ماهی که خود صید کند در همین جا مصرف کند .
او اظهارداشت: همیشه به ساز وکار بعدی فکر می کنم و به فکر کارگاه تولید قارچ و ایجاد اشتغال برای سه نفر دیگر از جوانان منطقه هستم .
وی با اشاره به اینکه باتوجه به وضعیت کرونا این روزها در تعطیلی به سر می بریم، افزود: تجربه به من آموخته که مشتری صداقت می خواهد و اگر باور کند که غذایی که می خورد ارگانیک است در هر نقطه و مکانی باشی بدنبالت می آید.

وی ادامه داد : در این مجتمع از پسماند غذای مسافران برای تولید جوجه های محلی استفاده می کنیم.
آنچه که از غذاها در این مجموعه به مسافران و گردشگران عرضه می شود، انواع غذاهای محلی و کباب ها و چندین مدل غذای خارجی است که سرو می شود تا رضایت افرادی با ذایقه ها و سلایق مختلف را تامین کنند.

اینجا فضایی متفاوت با ترکیبی از زیبایی هایی سنت ومدرنیته ، ایرانی و تایلندی و نمادهایی از کشورهای مختلف است که فرصتی برای گذران فراغتی متفاوت در کنار خانواده و دوستان را فراهم می کند.

شهرستان ماسال با دارا بودن ۵۳ هزار نفر جمعیت و دو بخش مرکزی و شاندرمن، در ۴۵ کیلومتری غرب مرکز استان گیلان واقع شده است.