این کتاب که در مورد آداب و رسوم مردم گیلان است سال ۱۳۳۶ تدوین شده است . سرتیپ پور چون به تاریخ و اساطیر اشراف داشت، ریشه بسیاری از این آیین ها را شرح و توضیح و با فلسفه و اسطوره پیوند داده است.
سرفصلهای این کتاب عبارت است از مراسم ازدواج ، جشن ها و آیین ها ، یاوردهی ، رقص، تعبیرها و برداشت ها ، کشتی ، ورزا جنگی، زایمان – نوزاد، خرافات، گیل تجربه ، تقویم و نجوم،ملکات روح.
ناشر در خصوص دلایل چاپ این اثر نوشته است : تاکنون چندین کتاب در حوزه آداب و سنن مردم گیلان چاپ و منتشر شده است ، از جمله اثر ماندگار زنده یاد محمود پاینده لنگرودی و آثار خوب محمد بشرا و طاهر طاهری .
با این وصف ناشر از دو جهت در انتشار این کتاب کوشیده است . نخست این که شادروان سرتیپ پور نویسنده ای معمر و جامع الاطراف بود که به رسوم اجتماعی زمان خود اشراف داشت و شاهد برگزاری آیین ها و مراسمی بود که آن زمان هنوز برنیفتاده بودند، دوم این که هر محقق و پژوهشگری به شیوه و سیاق خود می نویسد و با دانسته ها و دریافتهای خود از اجتماع، پژوهش می کند . تولید هر کار جدیدی در این حوزه چیزی بر دایره اطلاعات و ثبت نکات تاریخی می افزاید به ویژه که زمان تحریر این یادداشت ها مربوط به سالهای دور و دراز است.
کتاب که در ۱۸۲ صفحه نوشته شده اثری مرجع و خواندنی محسوب می شود که بسیاری از آیین های فراموش شده و قدیمی گیلان در آن ثبت و ضبط است.
جهانگیر سرتیپ‌پور سال ۱۲۸۲ در رشت به دنیا آمد و سال ۱۳۷۱ در تهران چشم از جهان فرو بست . او ترانه سرا، نویسنده، هنرمند و سیاستمدار گیلانی بود. سرتیپ‌پور عضو هیئت امنای سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران بود و در زمینه تأتر و نمایش و بازیگری نیز فعالیت داشت. یکی از آثار او به نام «ویژگی‌های دستوری و فرهنگ واژه‌های گیلکی» که بسیاری از لغات اصیل گیلکی را در بردارد نخستین کتابی است که در زمینه دستور گیلکی در ایران نگارش یافته‌است.
