سیدامین نجات روز چهارشنبه به خبرنگار ایرنا اظهارداشت: سنبل آبی از جمله گونه های مهاجم غیر بومی است که با سرعت بالا در پهنه آبی تا 30 سال تکثیر و با گسترش در مناطق مختلف، تهدیدی برای منابع آبی و کشاورزی گیلان به شمار می آید.
وی خاطرنشان کرد: پاکسازی این گیاه در سال های 96 و 97 نیز انجام شد اما با رشد سریع و گسترش این گیاه به صورت لکه های پراکنده در سطح کانال آبیاری رادارکومه مشاهده شده که اگر پاکسازی نشود مشکلاتی برای مزارع برنج و شالیکاری ایجاد خواهد کرد .
وی با اشاره به پاکسازی این گیاه افزود:جای دارد تا متولیان مربوطه ، قبل از گسترش این گیاه مهاجم اقدام به جمع آوری آن نمایند تا بحران سال گذشته در این منطقه بار دیگر تکرار نشود.
سنبل آبی گیاه بومی آمریکای جنوبی است که چهارسال قبل برای اولین بار در آبگیر عینک شهر رشت دیده شد و بتدریج قلمرو تصرفات خود را از طریق آبراه ها و کانال در شرق و غرب گیلان گسترش داد.
در سال گذشته این گیاه در محیط های آبی و کانال های آبرسانی شهرستان های لنگرود ، سیاهکل و رودسر در شرق گیلان شناسایی و وارد فاز عملیات منهدم سازی ادارات محیط زیست شد.
کارشناسان معتقدند اگر کنترل و پاکسازی دائم و مدام رودخانه ها و کانال ها از این سنبل آبی صورت نگیرد، تالاب ها ، برکه ها و آبگیرهای این مناطق با بحران زیست محیطی جدیدی مواجه خواهند شد.
ورود این گیاه از طریق رودخانه چمخاله لنگرود با جریان آب از شمال غربی به جنوب شرقی برای سواحل رودسر نیز خطر ایجاد می کند.
این گیاه برای اولین بار در شهرستان لنگرود در سال 1395 در داخل کانال آبرسانی کشاورزی رادارکومه چمخاله مشاهده شد که آب این رودخانه با وارد شدن به آب رودخانه لنگرود، آن را نیز آلوده کرد که طی دو مرحله نسبت به پاکسازی این گیاه در سال های 96 و 97 اقدام شد.
کارشناسان هم اکنون بهترین راه برای مقابله با سنبل آبی را جمع آوری سریع آن به وسیله بیل مکانیکی یا جمع آوری فیزیکی و منهدم سازی دستی آن و ممنوع کردن خرید و فروش این گیاه در گیلان می دانند.
6029
انتهای پیام وی خاطرنشان کرد: پاکسازی این گیاه در سال های 96 و 97 نیز انجام شد اما با رشد سریع و گسترش این گیاه به صورت لکه های پراکنده در سطح کانال آبیاری رادارکومه مشاهده شده که اگر پاکسازی نشود مشکلاتی برای مزارع برنج و شالیکاری ایجاد خواهد کرد .
وی با اشاره به پاکسازی این گیاه افزود:جای دارد تا متولیان مربوطه ، قبل از گسترش این گیاه مهاجم اقدام به جمع آوری آن نمایند تا بحران سال گذشته در این منطقه بار دیگر تکرار نشود.
سنبل آبی گیاه بومی آمریکای جنوبی است که چهارسال قبل برای اولین بار در آبگیر عینک شهر رشت دیده شد و بتدریج قلمرو تصرفات خود را از طریق آبراه ها و کانال در شرق و غرب گیلان گسترش داد.
در سال گذشته این گیاه در محیط های آبی و کانال های آبرسانی شهرستان های لنگرود ، سیاهکل و رودسر در شرق گیلان شناسایی و وارد فاز عملیات منهدم سازی ادارات محیط زیست شد.
کارشناسان معتقدند اگر کنترل و پاکسازی دائم و مدام رودخانه ها و کانال ها از این سنبل آبی صورت نگیرد، تالاب ها ، برکه ها و آبگیرهای این مناطق با بحران زیست محیطی جدیدی مواجه خواهند شد.
ورود این گیاه از طریق رودخانه چمخاله لنگرود با جریان آب از شمال غربی به جنوب شرقی برای سواحل رودسر نیز خطر ایجاد می کند.
این گیاه برای اولین بار در شهرستان لنگرود در سال 1395 در داخل کانال آبرسانی کشاورزی رادارکومه چمخاله مشاهده شد که آب این رودخانه با وارد شدن به آب رودخانه لنگرود، آن را نیز آلوده کرد که طی دو مرحله نسبت به پاکسازی این گیاه در سال های 96 و 97 اقدام شد.
کارشناسان هم اکنون بهترین راه برای مقابله با سنبل آبی را جمع آوری سریع آن به وسیله بیل مکانیکی یا جمع آوری فیزیکی و منهدم سازی دستی آن و ممنوع کردن خرید و فروش این گیاه در گیلان می دانند.
6029
کپی شد
