عیدی حس خوشایند امروز و یادمانه نسل دیروز است؛ اما اگر تنها بخشی از این آئین خوش سرزمینمان را به عیدی کتاب ببخشیم، جهان آنانی را که دوست می داریم وسعت بخشیده ایم؛ جهان ، جهان صفرها و یک‌ها شده که گاه رقم می سازند - تا بدانجا که شازده کوچولوی محبوب، آدم‌ها را با اندوه، عاشق رقم وصف می کند - و البته همین صفر ها و یک ها گاه به سرعت نور چرخش اطلاعات می سازند و دنیای مجازی خلق کرده و جهان امروزمان در گستره اطلاعات تا بدانجا پیش رفته که واقعیت‌مان دستخوش فضای مجازی‌مان شده است.
پدیده ها پیامد دارند و این پیامدها می توانند خوش و ناخوش خلق کنند اما اگر به یمن بهار، بدی های دنیای مجازی را برای لحظه ای نبینیم، خوشی هایش هم کم نیست که یکی از آن ها پویش هایی خوشایند چون 'کتاب عیدی دهیم' است که گستره بسیاری از جمعیت را به امری مثبت ترغیب می کند.
فرهنگ کتابخوانی در سرزمینمان داشته امروز و دیروز نیست، فرهنگیست که مولانا، حافظ، بوعلی سینا و ... از این سرزمین سپند و سرود و سخن به جهان ارزانی داشته و آئین های کهنش چون چله شبان به فرهنگ کتاب و قصه روشن می شود.
بد اقبالیست که می شنویم امروز آمار سرانه مطالعه در همین سرزمین، بنا به دلایلی قابل بحث شاید رو به کاستی گذاشته و طرح عیدانه کتاب هم امسال برگزار نمی شود اما خوش اقبالیم اگر به اصل بازگردیم آنطور که داریوش شایگان در کتاب فرآیند زیر آسمان های جهان می گوید: مدرن سازی کور در کشورهای جهان سوم گرفتار نوعی حرکت قهقرایی شده که در نظر بسیاری کسان، بازگشت به اشکال کهن فرهنگی، تنها راه زنده کردن هویت فرهنگی است.
نوروز 98 به لحظه زایش نزدیک می شود و دوستداران کتاب در فضای مجازی بر آن شده اند تا به مردم بگویند اگرچه ورق های ریالی برق چشمان نسل نو را دو چندان می کند، اما بخشی از عیدی را به ورق هایی مانا از کتاب برایشان تبدیل کنیم تا راه بازگشت به اصالت های‌مان هموار شود.
بگذریم که جلال آل احمد گفته است؛ هر چقدر ما ایرانی‌ها شلنگ قلیان به دست داریم این غربی‌ها کتاب در دست دارند و کتاب جزء لاینفک زندگی این مردم است؛ ناشران امروز در صفحه های مجازیشان نوشته اند: لطفا امسال به جای سررسید، کارت تبریک و ... کتاب عیدی دهیم تا حال خود و کتاب هر دو با هم خوش شود.
آگاهی هدیه دهیم؛ پویش دیگریست که در شبکه های مجازی دست به دست می شود و دیگری نوشته است: به کسانی که دوستشان می داریم، کتاب هدیه می دهیم.
پویا نیک فرجام نسل نو علاقه مند به کتاب است که موضوع گزارش ایرنا مبنی بر ورق هایی برای عیدی را با نگاه طنز بیان می کند و با شوخ طبعی می گوید: این پیشنهاد شما مانند 'بجای خریدن ماهی قرمز دو تا کتاب بخرید بخونید' و یا 'بجای سیگار پسته بخورید' است!
وی با همان شوخ طبعی ادامه می دهد: موقع برگشت از کتاب فروشی آشنایی دیدم؛ کتاب دستم دید پرسید چند گرفتی؟ گفتم 44تومن، با تمسخر گفت این مقدار برای کتاب پول دادی؟ این واقعیت جامعه ماست.
زهرا خسروی متعلق به جامعه ای است که روشندل می خوانیم‌شان اما خود می گویند جهان‌مان به لمس نوشته‌های حک شده روشن‌تر می شود و کتاب ، شیوه هستی‌مان را شکل می‌دهد.
خسروی کتابدار کتابخانه گویا و بریل گیلان است و در گفت وگو با خبرنگار ایرنا می گوید: باید کتاب‌‌های خوب را جدی گرفت چرا که کتابخوانی چیزی بسیار فراتر از یک ژست اجتماعی است.
وی معتقد است: کتاب بهترین هدیه برای ایام نوروز است که با آن می توان دانایی را به کسانی که دوستشان داریم اهدا کنیم و این تنها شعار نیست بلکه یک اعتقاد است.
به هر رو؛ عیدی حس خوشایند امروز و یادمانه نسل دیروز است اما اگر تنها بخشی از این آئین خوش سرزمینمان را به عیدی کتاب ببخشیم، جهان آنانی را که دوست می داریم وسعت بخشیده ایم.
' بخوان ' در جامعه ما امر نیست بلکه فرهنگ است و امید اینکه نه تنها به قوت برنامه ریزی ها بلکه به پشتوانه فرهنگ مان کتاب خواندن نه در میان جوانان بلکه بدون در نظر گرفتن شرط سنی، مدام باشد.
گزارش از مرضیه ضامن
1881/2007
انتهای پیام پدیده ها پیامد دارند و این پیامدها می توانند خوش و ناخوش خلق کنند اما اگر به یمن بهار، بدی های دنیای مجازی را برای لحظه ای نبینیم، خوشی هایش هم کم نیست که یکی از آن ها پویش هایی خوشایند چون 'کتاب عیدی دهیم' است که گستره بسیاری از جمعیت را به امری مثبت ترغیب می کند.
فرهنگ کتابخوانی در سرزمینمان داشته امروز و دیروز نیست، فرهنگیست که مولانا، حافظ، بوعلی سینا و ... از این سرزمین سپند و سرود و سخن به جهان ارزانی داشته و آئین های کهنش چون چله شبان به فرهنگ کتاب و قصه روشن می شود.
بد اقبالیست که می شنویم امروز آمار سرانه مطالعه در همین سرزمین، بنا به دلایلی قابل بحث شاید رو به کاستی گذاشته و طرح عیدانه کتاب هم امسال برگزار نمی شود اما خوش اقبالیم اگر به اصل بازگردیم آنطور که داریوش شایگان در کتاب فرآیند زیر آسمان های جهان می گوید: مدرن سازی کور در کشورهای جهان سوم گرفتار نوعی حرکت قهقرایی شده که در نظر بسیاری کسان، بازگشت به اشکال کهن فرهنگی، تنها راه زنده کردن هویت فرهنگی است.
نوروز 98 به لحظه زایش نزدیک می شود و دوستداران کتاب در فضای مجازی بر آن شده اند تا به مردم بگویند اگرچه ورق های ریالی برق چشمان نسل نو را دو چندان می کند، اما بخشی از عیدی را به ورق هایی مانا از کتاب برایشان تبدیل کنیم تا راه بازگشت به اصالت های‌مان هموار شود.
بگذریم که جلال آل احمد گفته است؛ هر چقدر ما ایرانی‌ها شلنگ قلیان به دست داریم این غربی‌ها کتاب در دست دارند و کتاب جزء لاینفک زندگی این مردم است؛ ناشران امروز در صفحه های مجازیشان نوشته اند: لطفا امسال به جای سررسید، کارت تبریک و ... کتاب عیدی دهیم تا حال خود و کتاب هر دو با هم خوش شود.
آگاهی هدیه دهیم؛ پویش دیگریست که در شبکه های مجازی دست به دست می شود و دیگری نوشته است: به کسانی که دوستشان می داریم، کتاب هدیه می دهیم.
پویا نیک فرجام نسل نو علاقه مند به کتاب است که موضوع گزارش ایرنا مبنی بر ورق هایی برای عیدی را با نگاه طنز بیان می کند و با شوخ طبعی می گوید: این پیشنهاد شما مانند 'بجای خریدن ماهی قرمز دو تا کتاب بخرید بخونید' و یا 'بجای سیگار پسته بخورید' است!
وی با همان شوخ طبعی ادامه می دهد: موقع برگشت از کتاب فروشی آشنایی دیدم؛ کتاب دستم دید پرسید چند گرفتی؟ گفتم 44تومن، با تمسخر گفت این مقدار برای کتاب پول دادی؟ این واقعیت جامعه ماست.
زهرا خسروی متعلق به جامعه ای است که روشندل می خوانیم‌شان اما خود می گویند جهان‌مان به لمس نوشته‌های حک شده روشن‌تر می شود و کتاب ، شیوه هستی‌مان را شکل می‌دهد.
خسروی کتابدار کتابخانه گویا و بریل گیلان است و در گفت وگو با خبرنگار ایرنا می گوید: باید کتاب‌‌های خوب را جدی گرفت چرا که کتابخوانی چیزی بسیار فراتر از یک ژست اجتماعی است.
وی معتقد است: کتاب بهترین هدیه برای ایام نوروز است که با آن می توان دانایی را به کسانی که دوستشان داریم اهدا کنیم و این تنها شعار نیست بلکه یک اعتقاد است.
به هر رو؛ عیدی حس خوشایند امروز و یادمانه نسل دیروز است اما اگر تنها بخشی از این آئین خوش سرزمینمان را به عیدی کتاب ببخشیم، جهان آنانی را که دوست می داریم وسعت بخشیده ایم.
' بخوان ' در جامعه ما امر نیست بلکه فرهنگ است و امید اینکه نه تنها به قوت برنامه ریزی ها بلکه به پشتوانه فرهنگ مان کتاب خواندن نه در میان جوانان بلکه بدون در نظر گرفتن شرط سنی، مدام باشد.
گزارش از مرضیه ضامن
1881/2007
کپی شد
