فاطمه احمدی طی یادداشتی در هفته نامه گلستان فردا نوشت: آری جاده های باریک، تاریک و پیچ در پیچی که یادآور پیست های رالی در صحرای آفریقاست. این جاده ها در شمال استان گلستان از غرب تا شرق امتداد داشته و به قتلگاه معروف هستند.
سالانه ده ها و صدها تصادف و مرگ و میر در این جاده های مرگ ثبت می شوند و بیش از نیمی از سوانح استان را در بر می گیرند.
جاده های باریک و پر از دست انداز و بدون خط کشی های استاندارد و دارای پیچ ها و سه راهی های خطرناک که سرعت گیرهای بزرگ و غیراستاندارد آن بدون هیچگونه روشنایی و گاهی بدون نصب علائم راهنمایی و رانندگی در تاریکی شب ها ،حادثه های بسیار ناگواری آفریده است.
جاده های پر تردد برای آمبولانس ها و آتش نشانان که خود امدادرسانان نیز گاهی با چنین خوادث ناگواری دست وپنجه نرم کرده اند و علاوه بر سرنشینان خودروها و موتورسواران، جان دام ها درامان نبوده است.
جاده های مرگ که کیلومترها باریک و تاریک و پیچ در پیچ از وسط ده ها روستا می گذرد گاهی باعث شده تا جان دانش آموزان و روستائیانی که پیاده در شانه این جاده های پر رفت و آمد، تردد می کنند، درامان نماند.
اما بیشترین این حوادث به شهری ختم می شوند که در مرکز این جاده ها قرار دارد که از شمال به مرز اینچه برون از جنوب به گرگان، از غرب به بندرترکمن واز شرق به شهرستان گنبدکاووس متصل می شود و تقریبا تمام حوادث و جاده های پر خطر را در مسیرهای منتهی به خود، متمرکز کرده است.
یک شهر تاریخی با موقعیت استراتژیک که آق قلا نام دارد و دارای چهار راه مشهوری به نام 'چهار راه مرگ' است. مردم این شهرستان می گویند: چون ما راه نداریم، اداره راه نداریم و مسئولین استانی و نماینده های مجلس هم در فکر آسفالت، تعریض و تبدیل این جاده ها به بزرگراه نیستند.
اداره راه و ترابری (راهداری و حمل و نقل جاده ای) نیز سالهاست که این جاده ها را به حال خود رها کرده و استانداری گلستان و نمایندگان مجلس نیز گامی برای رفع مشکلات این جاده های خطرناک بر نداشته اند. جاده هایی که با وجود تمام این مشکلات درمان دردی برای سنگ کلیه ها نیز هستند و پیشنهاد می کنیم اگر کسی از مسوولان به سنگ کلیه مبتلاست، وارد این جاده ها شود تا شاید هم درد ببیند وهم دردی دوا کند. نمی دانیم به کدامین دلیل این منطقه نمی تواند جاده ها و راه های ارتباطی با استانداردهای تعریف شده، داشته باشد. جاده های گلستان را دریابید.
2729
انتهای پیام سالانه ده ها و صدها تصادف و مرگ و میر در این جاده های مرگ ثبت می شوند و بیش از نیمی از سوانح استان را در بر می گیرند.
جاده های باریک و پر از دست انداز و بدون خط کشی های استاندارد و دارای پیچ ها و سه راهی های خطرناک که سرعت گیرهای بزرگ و غیراستاندارد آن بدون هیچگونه روشنایی و گاهی بدون نصب علائم راهنمایی و رانندگی در تاریکی شب ها ،حادثه های بسیار ناگواری آفریده است.
جاده های پر تردد برای آمبولانس ها و آتش نشانان که خود امدادرسانان نیز گاهی با چنین خوادث ناگواری دست وپنجه نرم کرده اند و علاوه بر سرنشینان خودروها و موتورسواران، جان دام ها درامان نبوده است.
جاده های مرگ که کیلومترها باریک و تاریک و پیچ در پیچ از وسط ده ها روستا می گذرد گاهی باعث شده تا جان دانش آموزان و روستائیانی که پیاده در شانه این جاده های پر رفت و آمد، تردد می کنند، درامان نماند.
اما بیشترین این حوادث به شهری ختم می شوند که در مرکز این جاده ها قرار دارد که از شمال به مرز اینچه برون از جنوب به گرگان، از غرب به بندرترکمن واز شرق به شهرستان گنبدکاووس متصل می شود و تقریبا تمام حوادث و جاده های پر خطر را در مسیرهای منتهی به خود، متمرکز کرده است.
یک شهر تاریخی با موقعیت استراتژیک که آق قلا نام دارد و دارای چهار راه مشهوری به نام 'چهار راه مرگ' است. مردم این شهرستان می گویند: چون ما راه نداریم، اداره راه نداریم و مسئولین استانی و نماینده های مجلس هم در فکر آسفالت، تعریض و تبدیل این جاده ها به بزرگراه نیستند.
اداره راه و ترابری (راهداری و حمل و نقل جاده ای) نیز سالهاست که این جاده ها را به حال خود رها کرده و استانداری گلستان و نمایندگان مجلس نیز گامی برای رفع مشکلات این جاده های خطرناک بر نداشته اند. جاده هایی که با وجود تمام این مشکلات درمان دردی برای سنگ کلیه ها نیز هستند و پیشنهاد می کنیم اگر کسی از مسوولان به سنگ کلیه مبتلاست، وارد این جاده ها شود تا شاید هم درد ببیند وهم دردی دوا کند. نمی دانیم به کدامین دلیل این منطقه نمی تواند جاده ها و راه های ارتباطی با استانداردهای تعریف شده، داشته باشد. جاده های گلستان را دریابید.
2729
کپی شد
