به گزارش خبرنگار ایرنا 'محمد طبرسا' در نشست نقد و بررسی این فیلم پس از اکران در سی و ششمین جشنواره فیلم فجر در گرگان در مجتمع پردیس سینمایی کاپری افزود: این فیلمنامه بدون شک بازنویسی نشده بود و تنها بعد از یک بار نوشته شدن و تائید و تصویب برای فیلمبرداری و تنها با هدف رساندن به جشنواره سی و ششمین آماده شد.
وی عنوان کرد: با فرض صحت اظهارات نویسنده و کارگردان مبنی بر واقعی بودن موضوع نقش اول فیلم؛ بنظرم در برخی از سکانس ها بزرگنمایی شده است.
وی ادامه داد: همچنین در انتخاب بازیگران دقت کافی نشده زیرا فیزیک بدنی 'باران کوثری' مناسب یک ملی پوش نیست هرچند شخصیت وی را می توان به عنوان یک زن مدافع حقوق زنان پذیرفت.
وی با بیان اینکه فیلم از جای خوبی شروع شد اما پایان بندی مانند لج و لجبازی تام و جری واری داشت، گفت: کیفیت سینمای ما متاسفانه در این حد است بطوریکه احتمالا این فیلم با رای مردم توقع برای کسب عنوان را در روز آخر بالا خواهد برد.
کارشناس ارشد سینما افزود: باران کوثری در این فیلم بی تعارف هیچ چیز جدیدی ندارد و همچنان مصرانه هم خودش و هم فیلمسازانی که نقش “دختر یاغی تحت ستم” را برای او می نویسند؛ از او نسخه زنانه حامد بهداد را می خواهند تنها با این تفاوت که این بار به اشارت کارگردان، کوثری آستین همت بالا می زند و وسط خیابان شوهر “بیمار” و “کودک صفت” خود را بطور رسمی و شخصی مورد نوازش فیزیکی قرار می دهد.
طبرسا اظهار کرد: از این لحاظ سهیل بیرقی نویسنده و کارگردان فیلم در ارتقاء رکوردهای فمینیستی در فیلم ایرانی روی دست استاد این داستان یعنی تهمینه میلانی بلند می شود، به این معنا که اگر در فیلم های میلانی این مردان دیگر هستند که به نمایندگی از فیلمساز و زن ستمدیده و ستم کش قضیه شوهر را ادب می کنند، زن این داستان خود دست بزن دارد و مردش را در خیابان کتک می زند.
وی بیان کرد: نویسنده فیلمنامه کم و بیش نگاه (منفی) خود به مذهب را از ابتدای فیلم نشان داد چراکه سرپرست تیم که بانویی چادری است منافقانه به تیپ فوتبالیست های خانم گیر می دهد، خبر چینی می کند، دوبه هم زنی و بی اخلاقی می کند و مسائلی از این قبیل در سکانس ها دیده می شود.
طبرسا گفت: افراطی و نامطلوب نشان دادن رفتار یک فرد مذهبی نشان از نگاه کلیشه ای و جهت دار داستان فیلم نسبت به مذهب است به طوری که در طول فیلم همه افراد مذهبی دارای یک نوعی نفاق، تعارض در رفتار و بی اخلاقی می باشند، البته این نگاه از فیلم هایی که پُز روشنفکری می دهند چیز دور از ذهنی نیست، فیلم شرایط اعتراض به این وضعیت را به صورت ناامیدانه بسته می داند و هیچ راه حلی را ارائه نمی دهد.
وی اضافه کرد: بعضی مسائل از جمله پاره کردن سند محضری غیرواقعی است و باقی فیلم بر اساس همان بنا شده و این مساله و چندین مورد دیگر نشان می دهد که در نوشتن فیلمنامه عجله شده است.
در این فیلم باران کوثری، امیر جدیدی، لیلی رشیدی، هدی زین العابدین و سحر دولتشاهی به ایفای نقش می پردازند.
داستان این فیلم درباره افروز اردستانی (باران کوثری) کاپیتان تیم ملی فوتسال زنان ایران است که با گلزنی افروز تیم ملی برای اولین بار به فینال بازی های آسیایی راه پیدا می کند و عازم مالزی می شود، در فرودگاه افروز متوجه می شود از سوی همسرش ممنوع الخروج شده است.
3014/2729
* مجید میهن دوست
انتهای پیام وی عنوان کرد: با فرض صحت اظهارات نویسنده و کارگردان مبنی بر واقعی بودن موضوع نقش اول فیلم؛ بنظرم در برخی از سکانس ها بزرگنمایی شده است.
وی ادامه داد: همچنین در انتخاب بازیگران دقت کافی نشده زیرا فیزیک بدنی 'باران کوثری' مناسب یک ملی پوش نیست هرچند شخصیت وی را می توان به عنوان یک زن مدافع حقوق زنان پذیرفت.
وی با بیان اینکه فیلم از جای خوبی شروع شد اما پایان بندی مانند لج و لجبازی تام و جری واری داشت، گفت: کیفیت سینمای ما متاسفانه در این حد است بطوریکه احتمالا این فیلم با رای مردم توقع برای کسب عنوان را در روز آخر بالا خواهد برد.
کارشناس ارشد سینما افزود: باران کوثری در این فیلم بی تعارف هیچ چیز جدیدی ندارد و همچنان مصرانه هم خودش و هم فیلمسازانی که نقش “دختر یاغی تحت ستم” را برای او می نویسند؛ از او نسخه زنانه حامد بهداد را می خواهند تنها با این تفاوت که این بار به اشارت کارگردان، کوثری آستین همت بالا می زند و وسط خیابان شوهر “بیمار” و “کودک صفت” خود را بطور رسمی و شخصی مورد نوازش فیزیکی قرار می دهد.
طبرسا اظهار کرد: از این لحاظ سهیل بیرقی نویسنده و کارگردان فیلم در ارتقاء رکوردهای فمینیستی در فیلم ایرانی روی دست استاد این داستان یعنی تهمینه میلانی بلند می شود، به این معنا که اگر در فیلم های میلانی این مردان دیگر هستند که به نمایندگی از فیلمساز و زن ستمدیده و ستم کش قضیه شوهر را ادب می کنند، زن این داستان خود دست بزن دارد و مردش را در خیابان کتک می زند.
وی بیان کرد: نویسنده فیلمنامه کم و بیش نگاه (منفی) خود به مذهب را از ابتدای فیلم نشان داد چراکه سرپرست تیم که بانویی چادری است منافقانه به تیپ فوتبالیست های خانم گیر می دهد، خبر چینی می کند، دوبه هم زنی و بی اخلاقی می کند و مسائلی از این قبیل در سکانس ها دیده می شود.
طبرسا گفت: افراطی و نامطلوب نشان دادن رفتار یک فرد مذهبی نشان از نگاه کلیشه ای و جهت دار داستان فیلم نسبت به مذهب است به طوری که در طول فیلم همه افراد مذهبی دارای یک نوعی نفاق، تعارض در رفتار و بی اخلاقی می باشند، البته این نگاه از فیلم هایی که پُز روشنفکری می دهند چیز دور از ذهنی نیست، فیلم شرایط اعتراض به این وضعیت را به صورت ناامیدانه بسته می داند و هیچ راه حلی را ارائه نمی دهد.
وی اضافه کرد: بعضی مسائل از جمله پاره کردن سند محضری غیرواقعی است و باقی فیلم بر اساس همان بنا شده و این مساله و چندین مورد دیگر نشان می دهد که در نوشتن فیلمنامه عجله شده است.
در این فیلم باران کوثری، امیر جدیدی، لیلی رشیدی، هدی زین العابدین و سحر دولتشاهی به ایفای نقش می پردازند.
داستان این فیلم درباره افروز اردستانی (باران کوثری) کاپیتان تیم ملی فوتسال زنان ایران است که با گلزنی افروز تیم ملی برای اولین بار به فینال بازی های آسیایی راه پیدا می کند و عازم مالزی می شود، در فرودگاه افروز متوجه می شود از سوی همسرش ممنوع الخروج شده است.
3014/2729
* مجید میهن دوست
کپی شد
