به گزارش دریافتی دوشنبه ایرنا از سازمان حفاظت محیط زیست، مرتضی فرید در خصوص نتیجه بررسی ها در مورد مرگ هیرکان پلنگ ماده رها شده در طبیعت گلستان افزود: پس از هماهنگی های اولیه و نصب ردیاب ماهواره ای به هیرکان در دوم شهریور 1395 در پارک ملی گلستان رها سازی شد و تا 6 مهرماه 1395 یعنی 35 روز پس از رهاسازی زنده بوده و اظهارات بعدی مبنی بر زنده بودن هیرکان صحیح و مطابق با واقعیت نبوده است.
وی گفت: اگرچه اظهارات غیر واقع معاون اداره کل محیط زیست استان گلستان و اعلام نکردن مرگ پلنگ به گونه ای که عنوان شده به منظور پیشگیری از ورود افراد سودجو در زمینه خرید و فروش گونه های حیات وحش و نگرانی وی از احتمال جلوگیری از رهاسازی پلنگ نر بوده است، اما بی توجهی افراد ذی ربط به ضوابط اداری از جمله اطلاع ندادن به هنگام تلف شدن پلنگ با هر توجیهی که باشد، مراتب مطابق قوانین و ضوابط دستگاه های دولتی در کمیته مربوطه مورد بررسی و مورد اقدام قرار می گیرد.
وی اظهار کرد: پس از غیرعادی شدن وضعیت سیگنال ردیاب ماهواره ای چهار تن از افراد مرتبط با موضوع یعنی سید مجتبی حسینی معاون اداره کل استان گلستان، فرزاد اکبرنژاد کارشناس حیات وحش اداره کل، سیاوش روشنیان مسئول نگهداری و حمیدرضا نجاری سرپرست معاونت پارک ملی گلستان با مراجعه به منطقه با لاشه متلاشی شده پلنگ ماده مواجه می شوند.
وی ادامه داد: افراد مذکور پس از مشاهده لاشه ردیاب را در همان محل زیر یک درخت قرار داده و باقیمانده لاشه را در داخل کیسه پلاستیکی به محل اداره پارک ملی گلستان منتقل و برای بررسی DNA در داخل فریزر قرار می دهند.
مدیرکل دفتر ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات سازمان حفاظت محیط زیست در خصوص برخی ادعاهای مطرح شده در مورد جابجایی ردیاب ماهواره ای، اظهار کرد: اینکه عنوان شده چندین ماه ردیاب در پارک ملی گلستان چرخیده صحت ندارد و بررسی سامانه مربوطه و اطلاعات موجود در آن حاکی از آن است که ردیاب از تاریخ 28 سپتامبر 2016 برابر با 6 مهر 1395 ثابت بوده و جابجایی در سامانه ثبت نشده است.
فرید همچنین در ارتباط با برخی ادعاها مبنی بر اخذ حمایت های مالی از IUCN و مراکز بین المللی، خاطرنشان کرد: هیچگونه اعتباری از طرف این مراکز به اداره کل و یا سازمان حفاظت محیط زیست اختصاص داده نشده و در بررسی های به عمل آمده نیز مستندی در این زمینه مشاهده نشد ضمن آنکه اصولا بهره گیری از کمک های بین المللی، ساز و کار و فرآیند مشخص خود را داشته و این ادعا نشان از بی اطلاعی از روندها است.
وی با بیان اینکه اظهارات غیر واقع معاون اداره کل و عدم اعلام مرگ پلنگ به گونه ای که عنوان شده به منظور پیشگیری از ورود افراد سودجو در زمینه خرید و فروش گونه های حیات وحش و نگرانی وی از احتمال جلوگیری از رهاسازی پلنگ نر بوده است، گفت: اگر چه این تصمیم شخصی وی و کتمان موضوع از طرف سایر افراد و عدم اعلام آن به معاونت ذی ربط یا دفتر بازرسی سازمان حفاظت محیط زیست اقدامی اشتباه بوده و سازمان به طور قطع و بی اغماض با اینگونه رفتارها مخالفت داشته و به هیچ وجه دستوری از سوی سازمان به استان ها در این زمینه ها صادر نمی شود.
مدیرکل دفتر ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات سازمان حفاظت محیط زیست خاطرنشان کرد: جدای از نحوه رسانه ای شدن این موضوع و محدودیت ها و ایراداتی که در فرآیند نگهداری و رهاسازی پلنگ ماده وجود داشته، تردیدی نیست که باید جنبه های مثبت آموزشی و علمی نگهداری و رهاسازی پلنگ به عنوان یک تجربه مهم که قبلا سابقه ای در کشور نداشته مد نظر قرار گیرد و شرایط برای تحقیقات و فعالیت های بعدی فراهم شود.
این مسئول ادامه داد: آنچه در جریان رهاسازی هیرکان به دست آمد بی شک گرانقیمت است؛ تجربیات دوران نگهداری و رفتارشناسی پلنگ و حفظ خصلت وحشی بودن آن همچنین پژوهش ها و تحقیقات کاربردی بعدی که می تواند بر پایه تجربیات فعلی صورت گیرد تنها برخی از دستاوردهای رهاسازی هیرکان در طبیعت است.
فرید با بیان اینکه طبق اظهارات افراد حاضر در محل، سمت راست سر پلنگ تلف شده آثار پارگی وجود داشته که حاکی از درگیری پلنگ تلف شده با یک گونه قوی تر بوده است، اظهار کرد: همچنین بقایای میش شکار شده ای در معده پلنگ وجود داشته که نشان دهنده توانایی جانور در شکار طعمه بوده است.
وی با تاکید بر این موضوع که پلنگ رهاسازی شده به مدت 35 روز که زمان قابل توجهی به شمار می رود در طبیعت دوام آورده، موفق به شکار و تداوم زندگی خود شده و نهایتا توسط گونه رقیب و قوی تر و احتمالا به دلیل اختلاف بر سر قلمرو از بین رفته است، تصریح کرد: این در حالی است که با مقایسه ای ساده بین این پروژه و پروژه احیاء ببر که میلیاردها ریال هزینه از خرید تجهیزات تا ساخت محل نگهداری و غیره شد، نشان دهنده فاصله زیاد این دو پروژه است زیرا ببرها حتی به مرحله انتقال به سایت احداثی نیز نرسیدند.
مدیرکل دفتر ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات سازمان حفاظت محیط زیست همچنین در خصوص شرایط پلنگ نر و رهاسازی یا عدم رهاسازی ورکان در طبیعت، خاطرنشان کرد: روشن است که 'کمیته ارزیابی و رهاسازی گونه های شاخص و حائز اهمیت حیات وحش' به ریاست معاونت محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست در مورد دومین پلنگ یعنی ورکان تصمیم گیری خواهد کرد.
این مسئول با یادآوری سابقه نگهداری دو قلاده توله پلنگ نر و ماده در اداره کل حفاظت محیط زیست استان گلستان؛ اظهار کرد: در مرداد 1393 دو قلاده توله پلنگ نر و ماده که جلو در اداره حفاظت محیط زیست شهرستان کردکوی رها شده بودند به اداره کل حفاظت محیط زیست گلستان در گرگان منتقل شدند که البته این انتقال به دلیل وجود محدودیت ها و با توجه به ضرورت دسترسی و نظارت مستمر بر زندگی این توله پلنگ ها بود هرچند اداره کل نیز فضای مناسبی برای نگهداری آن ها نداشت.
فرید با بیان اینکه آماده سازی مکان دیگر و انتقال توله پلنگ ها که بر آن ها نام هیرکان و ورکان گذاشته شده بود، مشکلات و ملاحظات خود را داشت، اظهار کرد: اداره کل حفاظت محیط زیست گلستان از ابتدا بنا را بر عدم تحویل توله پلنگ ها به باغ وحش ها گذاشت و گزینه رهاسازی آن ها را با نصب رد یاب در نظر گرفت بنابراین با وجود مشکلات نگهداری، تلاش شد با نوع رژیم غذایی و عدم رویارویی با انسان، پلنگ ها را برای رها سازی آماده کنند.
مدیرکل دفتر ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات سازمان حفاظت محیط زیست افزود: مسئولیت نگهداری توله پلنگ ها در ابتدا به فردی به نام دکتر مسعود شکیبا و سپس به سیاوش روشنیان به دلیل فعالیت های تجربی و سابقه همکاری وی در زمینه مراقبت و نگهداری حیات وحش با اداره کل و نیز به عنوان کارشناس اداره نظارت بر حیات وحش واگذار شد.
وی ادامه داد: طبق بررسی های انجام شده تغذیه دو قلاده پلنگ عمدتا از حیوانات وحشی آسیب دیده تلف شده و شکار شده غیر مجاز بوده و جهت نگهداری و تغذیه هیرکان و ورکان از مشاوره و تجربه افراد صاحب نظر استفاده شده بود.
فرید تاکید کرد: برای سازمان حفاظت محیط زیست، اصل رهاسازی گونه های حیات وحش به منظور بازگشت به طبیعت در مقایسه با گزینه تحویل حیات وحش به مراکز مجاز و جداسازی از چرخه طبیعت که به مرگ اکولوژیک آنها منتج می شود ارجحیت داشته و تحویل به باغ وحش ها آخرین گزینه است.
وی گفت: در خصوص هیرکان و ورکان نیز از آنجا که آماده سازی فضای مناسب و نگهداری حیوان در مکان بزرگ تر در مدت زمان کوتاه فراهم نشد و معرفی به باغ وحش ها هم جزو برنامه های اداره کل نبود، بنابراین پس از هماهنگی های اولیه و نصب ردیاب ماهواره ای در تاریخ 2 شهریورماه 1395 نسبت به رهاسازی توله پلنگ ماده به نام هیرکان در پارک ملی گلستان اقدام شد.
مدیرکل دفتر ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات سازمان حفاظت محیط زیست گفت: این اتفاق در حالی رخ داد که گزینه واگذاری پلنگ ها به باغ وحش راحت ترین گزینه برای محیط زیست گلستان بوده و موجب خلاصی اداره کل از زحمت و هزینه نگهدای آن ها می شد، بنابراین نگهداری از هیرکان و ورکان با هزینه و زحمت فراوان تحمل شد که آینده توله پلنگ ها به هیچ وجه با اسارت در باغ وحش ها گره نخورد و نباید از این تلاش مجدانه که حدود دو سال به طول انجامید غافل شد.
2729
انتهای پیام وی گفت: اگرچه اظهارات غیر واقع معاون اداره کل محیط زیست استان گلستان و اعلام نکردن مرگ پلنگ به گونه ای که عنوان شده به منظور پیشگیری از ورود افراد سودجو در زمینه خرید و فروش گونه های حیات وحش و نگرانی وی از احتمال جلوگیری از رهاسازی پلنگ نر بوده است، اما بی توجهی افراد ذی ربط به ضوابط اداری از جمله اطلاع ندادن به هنگام تلف شدن پلنگ با هر توجیهی که باشد، مراتب مطابق قوانین و ضوابط دستگاه های دولتی در کمیته مربوطه مورد بررسی و مورد اقدام قرار می گیرد.
وی اظهار کرد: پس از غیرعادی شدن وضعیت سیگنال ردیاب ماهواره ای چهار تن از افراد مرتبط با موضوع یعنی سید مجتبی حسینی معاون اداره کل استان گلستان، فرزاد اکبرنژاد کارشناس حیات وحش اداره کل، سیاوش روشنیان مسئول نگهداری و حمیدرضا نجاری سرپرست معاونت پارک ملی گلستان با مراجعه به منطقه با لاشه متلاشی شده پلنگ ماده مواجه می شوند.
وی ادامه داد: افراد مذکور پس از مشاهده لاشه ردیاب را در همان محل زیر یک درخت قرار داده و باقیمانده لاشه را در داخل کیسه پلاستیکی به محل اداره پارک ملی گلستان منتقل و برای بررسی DNA در داخل فریزر قرار می دهند.
مدیرکل دفتر ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات سازمان حفاظت محیط زیست در خصوص برخی ادعاهای مطرح شده در مورد جابجایی ردیاب ماهواره ای، اظهار کرد: اینکه عنوان شده چندین ماه ردیاب در پارک ملی گلستان چرخیده صحت ندارد و بررسی سامانه مربوطه و اطلاعات موجود در آن حاکی از آن است که ردیاب از تاریخ 28 سپتامبر 2016 برابر با 6 مهر 1395 ثابت بوده و جابجایی در سامانه ثبت نشده است.
فرید همچنین در ارتباط با برخی ادعاها مبنی بر اخذ حمایت های مالی از IUCN و مراکز بین المللی، خاطرنشان کرد: هیچگونه اعتباری از طرف این مراکز به اداره کل و یا سازمان حفاظت محیط زیست اختصاص داده نشده و در بررسی های به عمل آمده نیز مستندی در این زمینه مشاهده نشد ضمن آنکه اصولا بهره گیری از کمک های بین المللی، ساز و کار و فرآیند مشخص خود را داشته و این ادعا نشان از بی اطلاعی از روندها است.
وی با بیان اینکه اظهارات غیر واقع معاون اداره کل و عدم اعلام مرگ پلنگ به گونه ای که عنوان شده به منظور پیشگیری از ورود افراد سودجو در زمینه خرید و فروش گونه های حیات وحش و نگرانی وی از احتمال جلوگیری از رهاسازی پلنگ نر بوده است، گفت: اگر چه این تصمیم شخصی وی و کتمان موضوع از طرف سایر افراد و عدم اعلام آن به معاونت ذی ربط یا دفتر بازرسی سازمان حفاظت محیط زیست اقدامی اشتباه بوده و سازمان به طور قطع و بی اغماض با اینگونه رفتارها مخالفت داشته و به هیچ وجه دستوری از سوی سازمان به استان ها در این زمینه ها صادر نمی شود.
مدیرکل دفتر ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات سازمان حفاظت محیط زیست خاطرنشان کرد: جدای از نحوه رسانه ای شدن این موضوع و محدودیت ها و ایراداتی که در فرآیند نگهداری و رهاسازی پلنگ ماده وجود داشته، تردیدی نیست که باید جنبه های مثبت آموزشی و علمی نگهداری و رهاسازی پلنگ به عنوان یک تجربه مهم که قبلا سابقه ای در کشور نداشته مد نظر قرار گیرد و شرایط برای تحقیقات و فعالیت های بعدی فراهم شود.
این مسئول ادامه داد: آنچه در جریان رهاسازی هیرکان به دست آمد بی شک گرانقیمت است؛ تجربیات دوران نگهداری و رفتارشناسی پلنگ و حفظ خصلت وحشی بودن آن همچنین پژوهش ها و تحقیقات کاربردی بعدی که می تواند بر پایه تجربیات فعلی صورت گیرد تنها برخی از دستاوردهای رهاسازی هیرکان در طبیعت است.
فرید با بیان اینکه طبق اظهارات افراد حاضر در محل، سمت راست سر پلنگ تلف شده آثار پارگی وجود داشته که حاکی از درگیری پلنگ تلف شده با یک گونه قوی تر بوده است، اظهار کرد: همچنین بقایای میش شکار شده ای در معده پلنگ وجود داشته که نشان دهنده توانایی جانور در شکار طعمه بوده است.
وی با تاکید بر این موضوع که پلنگ رهاسازی شده به مدت 35 روز که زمان قابل توجهی به شمار می رود در طبیعت دوام آورده، موفق به شکار و تداوم زندگی خود شده و نهایتا توسط گونه رقیب و قوی تر و احتمالا به دلیل اختلاف بر سر قلمرو از بین رفته است، تصریح کرد: این در حالی است که با مقایسه ای ساده بین این پروژه و پروژه احیاء ببر که میلیاردها ریال هزینه از خرید تجهیزات تا ساخت محل نگهداری و غیره شد، نشان دهنده فاصله زیاد این دو پروژه است زیرا ببرها حتی به مرحله انتقال به سایت احداثی نیز نرسیدند.
مدیرکل دفتر ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات سازمان حفاظت محیط زیست همچنین در خصوص شرایط پلنگ نر و رهاسازی یا عدم رهاسازی ورکان در طبیعت، خاطرنشان کرد: روشن است که 'کمیته ارزیابی و رهاسازی گونه های شاخص و حائز اهمیت حیات وحش' به ریاست معاونت محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست در مورد دومین پلنگ یعنی ورکان تصمیم گیری خواهد کرد.
این مسئول با یادآوری سابقه نگهداری دو قلاده توله پلنگ نر و ماده در اداره کل حفاظت محیط زیست استان گلستان؛ اظهار کرد: در مرداد 1393 دو قلاده توله پلنگ نر و ماده که جلو در اداره حفاظت محیط زیست شهرستان کردکوی رها شده بودند به اداره کل حفاظت محیط زیست گلستان در گرگان منتقل شدند که البته این انتقال به دلیل وجود محدودیت ها و با توجه به ضرورت دسترسی و نظارت مستمر بر زندگی این توله پلنگ ها بود هرچند اداره کل نیز فضای مناسبی برای نگهداری آن ها نداشت.
فرید با بیان اینکه آماده سازی مکان دیگر و انتقال توله پلنگ ها که بر آن ها نام هیرکان و ورکان گذاشته شده بود، مشکلات و ملاحظات خود را داشت، اظهار کرد: اداره کل حفاظت محیط زیست گلستان از ابتدا بنا را بر عدم تحویل توله پلنگ ها به باغ وحش ها گذاشت و گزینه رهاسازی آن ها را با نصب رد یاب در نظر گرفت بنابراین با وجود مشکلات نگهداری، تلاش شد با نوع رژیم غذایی و عدم رویارویی با انسان، پلنگ ها را برای رها سازی آماده کنند.
مدیرکل دفتر ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات سازمان حفاظت محیط زیست افزود: مسئولیت نگهداری توله پلنگ ها در ابتدا به فردی به نام دکتر مسعود شکیبا و سپس به سیاوش روشنیان به دلیل فعالیت های تجربی و سابقه همکاری وی در زمینه مراقبت و نگهداری حیات وحش با اداره کل و نیز به عنوان کارشناس اداره نظارت بر حیات وحش واگذار شد.
وی ادامه داد: طبق بررسی های انجام شده تغذیه دو قلاده پلنگ عمدتا از حیوانات وحشی آسیب دیده تلف شده و شکار شده غیر مجاز بوده و جهت نگهداری و تغذیه هیرکان و ورکان از مشاوره و تجربه افراد صاحب نظر استفاده شده بود.
فرید تاکید کرد: برای سازمان حفاظت محیط زیست، اصل رهاسازی گونه های حیات وحش به منظور بازگشت به طبیعت در مقایسه با گزینه تحویل حیات وحش به مراکز مجاز و جداسازی از چرخه طبیعت که به مرگ اکولوژیک آنها منتج می شود ارجحیت داشته و تحویل به باغ وحش ها آخرین گزینه است.
وی گفت: در خصوص هیرکان و ورکان نیز از آنجا که آماده سازی فضای مناسب و نگهداری حیوان در مکان بزرگ تر در مدت زمان کوتاه فراهم نشد و معرفی به باغ وحش ها هم جزو برنامه های اداره کل نبود، بنابراین پس از هماهنگی های اولیه و نصب ردیاب ماهواره ای در تاریخ 2 شهریورماه 1395 نسبت به رهاسازی توله پلنگ ماده به نام هیرکان در پارک ملی گلستان اقدام شد.
مدیرکل دفتر ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات سازمان حفاظت محیط زیست گفت: این اتفاق در حالی رخ داد که گزینه واگذاری پلنگ ها به باغ وحش راحت ترین گزینه برای محیط زیست گلستان بوده و موجب خلاصی اداره کل از زحمت و هزینه نگهدای آن ها می شد، بنابراین نگهداری از هیرکان و ورکان با هزینه و زحمت فراوان تحمل شد که آینده توله پلنگ ها به هیچ وجه با اسارت در باغ وحش ها گره نخورد و نباید از این تلاش مجدانه که حدود دو سال به طول انجامید غافل شد.
2729
کپی شد
