اشکان دلاوری بازیگر سریال«حیثیت گمشده»گفت: در این سریال نقش «احمد بلور» را ایفا می‌کنم که تجربه خوب و جذابی را برایم رقم زده است. در حقیقت یکی از نقش‌هایی بود که بسیار برای آن زحمت کشیده بودم اگرچه زمان زیادی جلوی دوربین نبودم اما نقاشی‌های روی بدن و تیپ ظاهری چالش بود که توانستم با همراهی و کمک کارگردان و دیگر عوامل بر آنها فائق آیم.
اشکان دلاوری بازیگر جوان متولد ۱۹ فروردین سال ۱۳۷۰ در تهران است که فعالیت هنری خود را با تئاتر شروع کرد و در نمایش‌های «ریچارد»، «پاتوق»، «کالاندولا»، «نگو نیست بگو نمی‌بینم»، «تابستان سی و دو»، «کله پوک‌ها» و «همسایه آقا»، «اولدسیبروک»، «برگشتن افتخارآمیز مردان جنگی» ایفای نقش کرده است.
او همچنین در فیلم سینمایی «خانه ماهرخ»، فیلم‌های کوتاه «نبض» و «راس ساعت ۰۰:۰۰»، سریال‌هایی از جمله فصل دوم «گاندو» «خانه امن»، «خواب زده»، «ستارخان»، «ایراندخت» به عنوان بازیگر حضور داشته است.
«احمد بلور» عنوان جدیدترین نقش اشکان دلاوری در سریال «حیثیت گمشده» است که هشتمین قسمت آن به تازگی از فیلیمو پخش شد. به همین بهانه با این بازیگر جوان که برای اولین بار به شبکه نمایش خانگی پا گذاشته است، گفتگویی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.
- با بررسی کارنامه کاری شما می‌توان دریافت که پس از سال‌ها فعالیت در تئاتر، پا به عرصه تصویر گذاشتید. از نظر شما این اتفاق برای یک بازیگر مزیت محسوب می‌شود؟
بله. فعالیتم در عرصه بازیگری را با تئاتر آغاز کردم. من معتقدم بازیگرانی که برآمده از تئاتر هستند خمیره نرم‌تری دارند و به اصطلاح شکل دهنده‌تر هستند. یعنی کارگردان آبشن‌های بیشتری در دست دارد که بتواند نقش را بسازد و آن را شکل دهد البته همیشه هم اینگونه نیست. چراکه اتفاق افتاده است بازیگری که از تئاتر آمده به دلیل مدیوم بازتر و بازی زیادتری که باید انجام دهد، اذیت شده است.
- آیا بازیگران تئاتر در انتخاب نقش‌هایشان سختگیرانه‌تر عمل می‌کنند؟
جواب این سوال را به طور قطع نمی‌توانم بدهم اما اگر این اتفاق هم رخ بدهد شاید بدین دلیل است که تئاتر را برای خودشان دارند و لزوما لازم نیست کاری را که دوست ندارند، انجام بدهند.
- زمانی که نقشی به شما پیشنهاد می‌شود، برایتان مهم است که در تئاتر قرارست بازی کنید یا در سینما و تلویزیون و یا نمایش خانگی؟
بین تئاتر، سینما و تلویزیون برای من ارجحیتی وجود ندارد چراکه هر نقش جذابیت خاص و قشنگی خود را دارد. اما می‌توانم بگویم که تئاتر همیشه برایم جذاب‌تر است چراکه کارم را با آن شروع کردم و معتقدم نفس تماشاچی زنده است. یعنی در آن واحد می‌توان واکنشش را دید و اگر خوب باشد، لذت برد.
- از چه طریق به سریال«حیثیت گمشده» دعوت شدید؟
من از طریق احمد سلگی که نویسنده کار و نویسنده نیز تئاتر هست، به کار دعوت شدم. من با ایشان یک همکاری مشترک در سال ۹۶ یا ۹۷ داشتم و شاید همین موضوع بهانه‌ای شد که مرا به پروژه حیثیت گمشده معرفی کند.
- اولین حضور شما در شبکه نمایش خانگی با چه تجربه‌ای همراه بوده است؟
در این سریال نقش «احمد بلور» را ایفا می‌کنم که تجربه خوب و جذابی را برایم رقم زده است. در حقیقت یکی از نقش‌هایی بود که بسیار برای آن زحمت کشیده بودم اگرچه زمان زیادی جلوی دوربین نبودم اما نقاشی‌های روی بدن و تیپ ظاهری چالش بود که توانستم با همراهی و کمک کارگردان و دیگر عوامل بر آنها فائق آیم.
- تعامل شما با سجاد پهلوان‌زاده در مقام کارگردان چگونه بود؟
همکاری و همراهی کارگردان با بازیگران و انرژی مثبتی که سر صحنه وجود داشت و قطعا به بازیگران منتقل می‌شد، بسیار خوب بود و باعث می‌شد منِ بازیگر تمام استرس و هر حس ناخوشایندی که ممکن بود برای اولین بار جلوی دوربین کارگردان می‌روم، داشته باشم، از بین رفت. اصولا ربطی ندارد بازیگر چه قدر کار کرده باشد چراکه وقتی برای پلان اول جلوی دوربین می‌رود، قطعا استرس دارد.
- استقبال مخاطبان از این سریال چگونه بوده است؟
بازخورد مخاطبان واقعا خوب و مثبت بوده است تا جایی که حس کردم دومین سریال سجاد پهلوان‌زاده در مقام کارگردان دیده و از آن استقبال شده است. من قطعا یکی از دلایل موفقیت این اثر را جسور و نترس بودن آن می‌دانم.
- از نظر شما دلیل استقبال بازیگران برای حضور در آثار اختصاصی پلتفرم‌ها و روی آوردن آن به شبکه نمایش خانگی چیست؟
یکی از دلایل این اتفاق ریزش تماشاگران تلویزیون است که البته هنوز مخاطب خودش را دارد، و همین مساله باعث شده بسیاری از کارگردانان خوب و بزرگ با این رسانه همکاری نکنند. در گذشته سریال‌هایی که برای تلویزیون ساخته می‌شد، خیابان‌ها را خلوت می‌کرد اما در حال حاضر اینگونه نیست.
در حقیقت هم کیفیت آثاری که برای تلویزیون تولید می‌شود، بسیار پایین آمده است و پلتفرم‌ها با قدرت، کیفیت و آزادی بیشتری وارد عمل شدند. از سوی دیگر مواردی را نمی‌توان در تلویزیون نشان داد که عجیب و خنده‌دار است. این سانسورها صداقت کار را کم می‌کند و باعث می‌شود تماشاچی با مخاطب سمپات نشود و نفهمد. در حقیقت صحنه‌هایی وجود دارد که در موقعیت اینگونه نیست و به اجبار نشان داده می‌شود.
- این روزها مشغول چه کاری هستید؟
این روزها در اپیزود «گل گیس» از تئاتر «انسانی مرد» بازی و روی نمایش دیگری نیز تمرین می‌کنم. همچنین مشغول نقش‌آفرینی در یک کار کوتاه نیز هستم.
