تصویر دختری دبستانی که با طناب از این طرف رودخانه به آن سمت می‌رود در فضای مجازی دست به دست می‌چرخد.
دیدن این دختر 10 ساله معلق بین آسمان و رودخانه نفس آدم را قطع کرده و نگرانی مادر آن طرف رودخانه نیز همه را نگران می‌کند.
در این میان یکی می‌گوید دخترک کهگیلویه و بویراحمدی است و یکی می‌گوید چهارمحال و بختیاری.
در وزارت آموزش و پرورش نیز دعوایی راه انداخته‌اند و هر کس سند و مدرک رو می‌کند که این روستا متعلق به دیگری است و هر 2 استان نگران این هستند که نکند بار این محرومیت به گردنشان بیفتد.
هر 2 استان می گویند مدارک را به تهران ارسال کرده‌ایم و منتظریم تا تکلیف مشخص شود.
داستان از آنجا شروع شد که پس از انتشار فیلم‌ها مسئولان چهارمحال و بختیاری گفتند این دانش آموز مربوط به روستایی است که به لحاظ محدوده جغرافیایی جزو استان کهگیلویه و بویراحمد محسوب می‌شود.
روستایی که مدرسه ندارد و دانش آموزانش مجبورند برای رفتن به مدرسه هر روز راه سخت و طولانی را تا روستای «انجو» طی کنند و چون بین این 2 روستا رودخانه قرار دارد تنها راه عبور از آن استفاده از وسیله‌ای به نام «جره» است که بر بالای رودخانه قرار دارد.
حدود 2 تا سه خانوار نیز در این روستا زندگی می‌کنند و از آنجا که تعداد دانش آموزان این روستا زیر پنج نفر است آموزش و پرورش نیز به لحاظ قانونی موظف به تشکیل مدرسه در این روستا نیست و دانش آموزان آن که تعداد آنها 2 تا سه نفر هستند مجبورند برای تحصیل به روستای «انجو» مراجعه کنند.
حالا 7 ماه از آن تصویر و خبرها گذشته و زمستان سخت زاگرس از راه رسیده است.
مسئولان کهگیلویه و بویراحمد نیز در تازه‌ترین اظهارنظرها گفته‌اند: بر اساس مستندات موجود روستای «نسه کوه» حدفاصل رودخانه خرسان و دهستان زیلایی با کد روستایی 215117 از لحاظ جغرافیایی هیچ ربطی به استان کهگیلویه و بویراحمد نداشته و متعلق به استان چهارمحال و بختیاری است.
حتی خواسته‌اند کانکسی را برای استقرار این دانش آموزان بدهند که معلوم شده مربوط به استان دیگری هستند.
معلوم نیست این دعوا تا کی قرار است ادامه داشته باشد اما آنچه مسلم است اینکه دانش آموزان روستای «نسه کوه» باید تا تعیین تکلیف این موضوع همان راه خودشان را بروند و همچنان بین آسمان و رودخانه معلق باشند.
اینکه هنوز دانش آموزانی در این کشور وجود دارند که باید برای باسواد شدن و نه تحصیلات عالیه هزینه‌های گزافی بپردازند عجیب است اما عجیب‌تر قربانی شدن نگاه انسانی به موضوعی به این اهمیت در پس جنگ زرگری مدیران 2 استان کهگیلویه و بویراحمد و چهارمحال و بختیاری است.
این دعوا به قدری بزرگ شده و مسئولان آنقدر به آن پروبال داده‌اند که انگار چهارمحال و بختیاری برای خود یک کشور است و کهگیلویه و بویراحمد نیز کشوری دیگر و «نسه کوه» هم جزیره‌ای است که بین این 2 استان یک شبه ایجاد شده است.
کسی هم نیست بگوید اینکه «نسه کوه» مربوط به کدام استان است در اصل موضوع یعنی سه دانش آموز بدون مدرسه چه تغییری ایجاد می‌کند.
دریافت کننده: منصور زرگر**انتشاردهنده: سید ولی موسوی نژاد
7535/6110
انتهای پیام دیدن این دختر 10 ساله معلق بین آسمان و رودخانه نفس آدم را قطع کرده و نگرانی مادر آن طرف رودخانه نیز همه را نگران می‌کند.
در این میان یکی می‌گوید دخترک کهگیلویه و بویراحمدی است و یکی می‌گوید چهارمحال و بختیاری.
در وزارت آموزش و پرورش نیز دعوایی راه انداخته‌اند و هر کس سند و مدرک رو می‌کند که این روستا متعلق به دیگری است و هر 2 استان نگران این هستند که نکند بار این محرومیت به گردنشان بیفتد.
هر 2 استان می گویند مدارک را به تهران ارسال کرده‌ایم و منتظریم تا تکلیف مشخص شود.
داستان از آنجا شروع شد که پس از انتشار فیلم‌ها مسئولان چهارمحال و بختیاری گفتند این دانش آموز مربوط به روستایی است که به لحاظ محدوده جغرافیایی جزو استان کهگیلویه و بویراحمد محسوب می‌شود.
روستایی که مدرسه ندارد و دانش آموزانش مجبورند برای رفتن به مدرسه هر روز راه سخت و طولانی را تا روستای «انجو» طی کنند و چون بین این 2 روستا رودخانه قرار دارد تنها راه عبور از آن استفاده از وسیله‌ای به نام «جره» است که بر بالای رودخانه قرار دارد.
حدود 2 تا سه خانوار نیز در این روستا زندگی می‌کنند و از آنجا که تعداد دانش آموزان این روستا زیر پنج نفر است آموزش و پرورش نیز به لحاظ قانونی موظف به تشکیل مدرسه در این روستا نیست و دانش آموزان آن که تعداد آنها 2 تا سه نفر هستند مجبورند برای تحصیل به روستای «انجو» مراجعه کنند.
حالا 7 ماه از آن تصویر و خبرها گذشته و زمستان سخت زاگرس از راه رسیده است.
مسئولان کهگیلویه و بویراحمد نیز در تازه‌ترین اظهارنظرها گفته‌اند: بر اساس مستندات موجود روستای «نسه کوه» حدفاصل رودخانه خرسان و دهستان زیلایی با کد روستایی 215117 از لحاظ جغرافیایی هیچ ربطی به استان کهگیلویه و بویراحمد نداشته و متعلق به استان چهارمحال و بختیاری است.
حتی خواسته‌اند کانکسی را برای استقرار این دانش آموزان بدهند که معلوم شده مربوط به استان دیگری هستند.
معلوم نیست این دعوا تا کی قرار است ادامه داشته باشد اما آنچه مسلم است اینکه دانش آموزان روستای «نسه کوه» باید تا تعیین تکلیف این موضوع همان راه خودشان را بروند و همچنان بین آسمان و رودخانه معلق باشند.
اینکه هنوز دانش آموزانی در این کشور وجود دارند که باید برای باسواد شدن و نه تحصیلات عالیه هزینه‌های گزافی بپردازند عجیب است اما عجیب‌تر قربانی شدن نگاه انسانی به موضوعی به این اهمیت در پس جنگ زرگری مدیران 2 استان کهگیلویه و بویراحمد و چهارمحال و بختیاری است.
این دعوا به قدری بزرگ شده و مسئولان آنقدر به آن پروبال داده‌اند که انگار چهارمحال و بختیاری برای خود یک کشور است و کهگیلویه و بویراحمد نیز کشوری دیگر و «نسه کوه» هم جزیره‌ای است که بین این 2 استان یک شبه ایجاد شده است.
کسی هم نیست بگوید اینکه «نسه کوه» مربوط به کدام استان است در اصل موضوع یعنی سه دانش آموز بدون مدرسه چه تغییری ایجاد می‌کند.
دریافت کننده: منصور زرگر**انتشاردهنده: سید ولی موسوی نژاد
7535/6110
کپی شد
