الیاس تاج الدینی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: هم اکنون ۳۰ گروه متشکل از ۱۲۰ نفر کار پایش مراتع برای شناسایی آفت ملخ در مراتع کهگیلویه و بویراحمد را انجام می دهند.
وی بیان کرد:بیشترین میزان پایش آفت ملخ تاکنون در شهرستان گچساران به میزان ۵۳هزار هکتار و باشت با ۲۳ هزار هکتار انجام شده است.
تاج الدینی عنوان کرد:بی بی حکیمه،لیشتر، امامزاده جعفر،سرابننیز و پشتکوه از مهمترین مناطق پایش شده پاییز سال۱۳۹۸ تاکنون در استان هستند.
وی تاکید کرد: در این مدت هنوز موردی از آفت ملخ در مزارع و مراتع کهگیلویه و بویراحمد مشاهده نشده است اما به دلیل هشدار سازمان حفظ نباتات کشور مبنی بر احتمال هجوم ملخ های صحرایی به مراتع استان همه امکانات برای شناسایی به موقع آفت ملخ بسیج شده است.
رئیس سازمان جهاد کشاورزی کهگیلویه و بویراحمد ابراز داشت: اولویت ردیابی و پایش در مراتع و مزارعی است که دوره پایش پیش ملخ مشاهده شده است.
تاج الدینی ابراز داشت: اعتبار اولیه،دستگاه های سم پاشی و سم مورد نیاز برای مبارزه با ملخ های صحرایی در استان تامین شده است.
وی گفت: عملیات سم پاشی و مبارزه با ملخ صحرایی در سال گذشته در ۱۱هزارو ۵۰۰ هکتار از مراتع، اراضی و باغ های این استان با موفقیت انجام شد.
رئیس سازمان جهاد کشاورزی کهگیلویه و بویراحمد تصریح کرد: ستاد مبارزه با ملخ های صحرایی در هشت شهرستان استان تشکیل شده است.
وی ابراز داشت: در سال گذشته کار پایش ملخ های صحرایی در ۱۲۵ هزار هکتار از مراتع مناطق مختلف استان انجام شد.
ملخ‌های مهاجر که بهمن ماه سال ۱۳۹۷ از کشورهای حوزه شبه جزیره عربستان از جمله امارات، عمان و کشور عربستان وارد برخی استان‌های جنوب شرق کشور شده بود، تاکنون در برخی استان‌های کشور از جمله سیستان و بلوچستان، هرمزگان، کرمان، بوشهر، فارس، جنوب خراسان جنوبی، خوزستان، کهگیلویه و بویراحمد و حتی اردبیل و گلستان مشاهده شده‌اند.
تخم گذاری ملخ به صورت خوشه‌ای انجام می‌شود که در آینده منجر به تولید ۳۰۰ تا ۴۰۰ ملخ می‌شود.
ملخ‌های مهاجم تمام گیاهان زراعی، باغی و حتی علف‌های هرز را می‌خورند، این نوع ملخ قدرت پرواز بسیار زیادی دارد و در یک شبانه روز می‌تواند تا ۱۵۰ کیلومتر پرواز کند.
ملخ صحرایی از کشوری به کشور دیگر و از استانی به استان دیگر می‌تواند مهاجرت کند.
این نوع از ملخ‌ها در مسیر عبور خود با تغذیه از سبزینه‌های مختلف ازجمله جنگل‌ها، باغ‌های میوه، علوفه، غلات، صیفی و مراتع را از بین می‌برند و با توجه به قدرت تخریبی بالایی که دارند باعث قحطی در منطقه نیز می‌شوند.
