عبدالله بهمنش روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: بر اساس آسیب شناسی موارد بحرانی شیوع این بیماری در سال های گذشته (۹۵ و ۹۶)، مهمترین عامل در شیوع آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان تردد و جابه جایی طیور است.
وی با اشاره به ممنوعیت عرضه طیور زنده در همه مناطق هشت گانه شهرستان های استان، افزود: در این زمینه کنترل تردد جاده های ارتباطی اصلی شهرستان های مجاور هر منطقه باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.
مدیرکل دامپزشکی کهگیلویه و بویراحمد تصریح کرد: به منظور پیشگیری از شیوع آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان، کنترل جاده های ارتباطی استان اصلی بسیار مهم و تاثیر گذار بوده اما باید در نظر داشت، بیش از هر چیز برای رسیدن به نتیجه مطلوب نیاز به اطلاع رسانی، فرهنگ سازی و آموزش جامعه است.
بهمنش بیان کرد: پیشگیری و کنترل بیماری آنفلوآنزای پرندگان نیازمند عزمی جدی و جهادی در همه دستگاه های اجرایی استان بوده و همکاری تمامی دستگاه ها با مجموعه دامپزشکی در مواقع بحران این بیماری لازم است.
سال ۹۵ بیماری آنفلوانزای فوق حاد پرندگان در روستای «بن زرد» در بخش پاتاوه شهرستان دنا از استان‌های همجوار غربی وارد منطقه شد که تعدادی مرغ و پرنده بر اثر این بیماری تلف شدند.
همچنین تمامی اهالی روستای بن زرد توسط مرکز بهداشت دنا واکسینه شدند.
هم اینک ۶۰ کشور درگیر بیماری فوق حاد پرندگان در جهان هستند.
پرندگان وحشی و خصوصا پرندگان آبزی در مواقع شیوع بیماری HPAI تحت تیپH۵N۱ معمولا بدون علایم بالینی و با مرگ سریع و یا با علایم بالینی شامل علایم عصبی، لرزش سر و گردن، عدم تعادل در حرکت، پیچش گردن، حرکات و موقعیت های غیر طبیعی سر و بدن و مرگ در مدت زمان کوتاه همراه است.
در پرندگان اهلی؛ افسردگی شدید، بی اشتهایی، کاهش تخم گذاری، اسهال سبز روشن تا سفید، علایم تنفسی و التهاب بافت ملتحمه، ژولیدگی پرها، تشنگی زیاد، خیز زیر پوستی در نواحی گردن، سر، صورت، تاج و ریش، سیانوزه (کبودی) شدن تاج و ریش، خونریزی های پتشی (کوچک) روی سطوح سروزی بدن و مرگ و میر ناگهانی تا ۱۰۰ درصد گله را به همراه دارد.
علایم بالینی در انسان شامل تب بالای ۳۸ درجه ، علایمی شبیه آنفلوانزا (عوارض تنفسی)، اسهال آبکی بدون خون، استفراغ، درد شکم و قفسه سینه، خونریزی از بینی و لثه است و گاهی علایم عصبی، مشکلات مجاری تنفسی تحتانی، صداهای تنفسی، لوکوپنی (نوعی کم خونی باکاهش گلبولهای سفید خون) و کمبود پلاکت های خون نیز دیده می شود.
این بیماری معمولا ۲۴ ساعت بعد از ظهور اولین علایم ممکن است باعث مرگ بیمار شود البته تا یک هفته بعد از مشاهده علایم نیز مرگ اتفاق افتاده است.
