به گزارش ایرنا، بلادشاپور نام بافت قدیمی شهر دهدشت واقع در استان کهگیلویه و بویراحمد است که در حاشیه شهر کنونی دهدشت واقع شده است.
توسعه شهر نشینی سبب تخریب شدن بخش اعظمی از بافت قدیمی بلادشاپور شده است؛ شهری که روزگاری به عنوان یکی از بزرگترین بافت‌های تاریخی ایران به‌شمار می‌آمد اما اکنون وسعت آن از ۴۵ هکتار به ۳۷ هکتار رسیده است.
این بافت تاریخی که روزگاری نقش مؤثری در توسعه اقتصاد و بازرگانی زمان خود داشته هم اینک جولانگاه معتادان شده و چندین بار هم دچار آتش سوزی شده است.
سال گذشته بخش‌های زیادی از کاروانسرای احیا شده بافت تاریخی بلادشاپور در مرکز شهرستان کهگیلویه، میراث ماندگار تاریخ صفویه تخریب شد و تاکنون اقدام خاصی برای مرمت و حفاظت از آن انجام نشده است.
باد، باران، زلزله و دیگر مخاطرات طبیعی روز به روز تن سالخورده این بافت قدیمی را رنجور تر می کنند و این بافت تاریخی بی رحمانه مورد بی مهری طبیعت و برخی مسئولان قرار گرفته است.
مجید صفایی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: مرمت، دیوار کشی، تعیین حوزه و حریم این بافت تاریخی، مالکیت اراضی و منازل مسکونی در حوالی آن با توجه به بحث های حقوقی در آینده نزدیک در دستور کار قرار می گیرند.
وی افزود: به منظور تسریع در روند رفع مشکلات موجود در زمینه بافت تاریخی دهدشت تیمی متشکل از کارشناسان حوزه میراث فرهنگی در این استان تشکیل شده که با همکاری و هماهنگی فرمانداری شهرستان کهگیلویه کار ساماندهی این بافت را انجام خواهند داد.
سرپرست اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کهگیلویه و بویراحمد تصریح کرد: بودجه مورد نیاز این بافت تاریخی در حال پیگیری است و به زودی میزان آن برای شفاف سازی در اختیار همگان قرار خواهد گرفت.
صفایی ابراز داشت: بدون تردید ساماندهی این میراث کهن از دغدغه های اصلی این سازمان است و در آینده نزدیک بافت تاریخی دهدشت در شان مردم شهرستان کهگیلویه ساماندهی می شود.
شهر دهدشت مرکز شهرستان کهگیلویه در اعصار مختلف دارای نام‌های گوناگونی بوده که یکی از این نام‌ها بلادشاپور است.
بافت تاریخی بلادشاپور معروف به شهر هفت گنبد (واقع در شهر دهدشت) به جا مانده از دوره صفوی است که آن زمان نقش مؤثری در توسعه اقتصاد و بازرگانی داشته است.
در ضلع غربی بافت تاریخی دهدشت کاروانسرایی به‌جا مانده که دارای ۳۷ حجره و ۳۰ ایوان در جلوی حجره‌ها است.
چهار ایوان بزرگ در چهار گوشه آن به شکل متقارن وجود دارد که هر ایوان به سه یا چهار حجره راه دارد و این کاروانسرا محل بیتوته بازرگانان آن روزگار بوده است.
