به گزارش ایرنا، در کنار رشته کوه‌های بلندقامت دنا ،نزدیک شهر یاسوج و در امتداد جاده اصفهان رودخانه‌ای وجود دارد که بنا بر گزارش ها بیشترین آمار قربانیان شنا را به خود اختصاص داده است؛ رودخانه «بِشار» که از بویراحمد علیا سرچشمه می گیرد و در آخر به کارون می‌ریزد.
برپایه اعلام رییس اورژانس کهگیلویه و بویراحمد بیشترین آمار غرق شدگی امسال استان به همین رودخانه مربوط بوده است.
سرپرست مرکز مدیریت حوادث و فوریت های پزشکی کهگیلویه و بویراحمد در گفت وگو با خبرنگار ایرنا آمار غرق‌شدگی منجر به فوت در این استان در سال جاری را۱۷ مورد اعلام و بیان کرد: رودخانه های مارون در کهگیلویه و نیز زهره در گچساران از جمله دیگر رودهای پرخطر استان محسوب می شوند.
محسن جلیل با بیان اینکه در سال گذشته ۲۷مورد غرق شدگی داشته ایم گفت: این رقم تا پایان مرداد سال جاری ۳۱ مورد بوده که ۱۷ مورد از آن ها فوت کردند و ۱۴ مورد نیز نجات پیدا کردند ، که نسبت به سال گذشته ۵۸ درصد افزایش داشته ایم.
جلیل با اشاره به اینکه شناگر بودن ملاک پریدن در آب نیست، افزود: بیشتر افرادی که غرق شدند شناگر ماهر بودند، در نتیجه توجه به علایم هشدار دهنده در حاشیه رودخانه ها و آگاهی از عمق آب ازضرورت های لازم است که هرفرد باید به این نکات توجه کند
خطر بدون اعلام خطر
آنچه اهمیت دارد اینکه بخشی از مشکل به نبود علائم هشدار دهنده در کنار رودخانه های خطرزا بر می‌گردد.
آمار نشان می‌دهد بیشترین غرق‌شدگان مربوط به رودخانه ها به خصوص بستر رودخانه هایی که عمق زیادی ندارند ولی جریان آب در آنها بسیار پرتلاطم و سریع است.
تا جایی که شاید در نگاه مردم عادی، جریان آب سریع به نظر نرسد ولی هنگامی که شخص در میان جریان قرار گرفت متوجه می شود در برابر فشار آب قدرت ایستادگی ندارد چراکه امواج پرفشار در لایه های زیرین رودخانه عبور می کنند و هر مانعی را در سر راهشان با خود همراه می کنند.
بسیاری از کارشناسان می گویند اگر علائم هشدار دهنده در کنار این نوع رودخانه ها نصب شود شاید تلفات کمتر باشد؛ به طور مثال اگر در حاشیه رودخانه بشار علائم هشداردهنده مناسب وجود داشته باشد افراد، مناطق امن و ایمن‌سازی شده رودخانه برای شنا را می شناسند و از آنجا برای تفریح و شنا استفاده می کنند.
وقتی در مکانی علائم هشداردهنده خطر نصب شود ﺑﻴـﺎﻧﮕﺮ ﻣـﻮﻗﻌﻴﺘﻲ ﺍﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﺑﺎﻟﻔﻌﻞ ﺧﻄﺮﻧﺎﻙ است ﻭ ﺑه طﻮﺭ ﺁﻧﻲ ﻭ ﻏﻴﺮﻣﻨﺘﻈﺮﻩ می تواند ﺑﻪ ﻣﺮگ ﯾﺎ ﺻﺪﻣﺎت ﺷﺪﯾﺪ و ﺑﺴﯿﺎر ﺟﺪی ﺍﻓﺮﺍﺩ منجر شود.
گفته می شود در نقاط پرخطری که چندین قربانی گرفته باشد، متولیان هم مقصر هستند زیرا باید با اطلاع‌رسانی مناسب زمینه تکرار حوادث را از بین ببرند .
یکی از متولیان نصب علائم هشدار دهنده شرکت آب منطقه ای است.
معاون سابق حفاظت و بهره برداری شرکت آب منطقه ای کهگیلویه از منابع آب تاکید می‌کند: از ۱۰ سال پیش تابلوهایی در کنار رودخانه‌ها نصب کرده اند که برخی از آنها به خصوص در نقاط حادثه خیز، همچنان وجود دارد و برخی نیز به سرقت رفته اند و برخی نقاط حادثه خیز نیز فنس‌ها را برای شنا پاره می‌کنند.
رسول فرهادی در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: برای نصب تابلوهای هشدار دهنده در کنار رودخانه‌های استان حدود ۸۰ میلیارد ریال اعتبار نیاز داریم که تامین نشده است.
به گزارش ایرنا و با توجه به شرایط موجود علائم هشداردهنده در کنار مناطق پرخطر محل شنا، ضرورت دارد مسئولان استان با ضرورت و توجه بیشتری به این مساله تمرکز کنند.
تابستان، شنا و غرق‌شدگان
معمولا در روزهای تابستان، گرمای هوا افراد زیادی را به سمت رودخانه ها و سدها روانه می کند و با توجه به اینکه در این مناطق علائم هشدار دهنده یا غریق نجات نیز به میزان مناسب وجود ندارد و اکثر افراد با عمق آب آشنا نیستند، خطر غرق شدن افزایش می یابد و این آمار در کشور نیز قابل تامل است.
در فصل تابستان به دلیل افزایش حجم سفر و تمایل افراد به شنا همواره با افزایش تلفات غرق شدگی نسبت به دیگر ایام سال مواجه هستیم که بیشترین آمار غرق شدگی مربوط به مردادماه و در رودخانه هاست.
براساس اعلام سازمان پزشکی قانونی کشور سال گذشته به طور کلی در یکهزار و ۲۶ نفر بر اثر غرق‌شدگی جان خود را از دست دادند که ۸۵۸ نفر از آنان مرد و ۱۶۸ نفر زن بودند؛ تعداد قابل توجهی از این قربانیان در فصل تابستان جان باخته اند.
همچنین رئیس سازمان پزشکی قانونی کشور اعلام کرده است: بیشترین میزان تلفات غرق‌شدگی در هر سال مربرط به رودخانه هاست به نحوی که در سال گذشته ۲۸۷ نفر در رودخانه ها جان خود را از دست دادند.
به گفته کولیوند، این در حالی است که آمار تلفات غرق‌شدگی در دریا در رتبه بعد از رودخانه ها قرار می گیرد. بیش از ۴۰ درصد موارد غرق شدگی مربوط به تابستان است.
وی افزود: بعد از دریا به ترتیب استخر کشاورزی، دریاچه مصنوعی و سد، استخر شنا، کانال آب، چاه ، حوضچه و دریاچه طبیعی بیشترین تلفات غرق شدگی را داشته اند.
توصیه به علاقه‌مندان به شنا
مهدی پورابراهیم مسئول غواصان پایگاه کوهستان دنا گفت: شنا در استخر با رودخانه و سد کاملا متفاوت است؛ در رودخانه و سد، اختلاف دمای آب و محیط بیشتر است که موجب ایست قلبی و فشارهایی در سیستم عروق می شود
وی در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهارداشت: مثلا فردی که شناگر خوبی است ولی چون بدن وی گرم شده و بدون اینکه اب روی خود بریزد و اختلاف دما را کم کند، وارد آب می شود و بیهوش می شود.
این مسئول افزود: در رودخانه ها و سدها باید حتما جلیقه یا وسیله ای که شما را به سطح آب بیاورد بپوشید؛ جای امنی را برای شنا انتخاب کنید برای اینکار باید به علائم و تابلوها نیز توجه داشته باشید و در صورت نبودن تابلو، می توانید از مردم بومی منطقه اطلاعات بگیرید.
وی تاکید کرد:بارها مشاهده شده فردی در نقطه ای شنا کرده است که مردم بومی، در مورد خطرناک بودن، جریان چرخشی یا مکشی داشتن رودخانه تذکر داده اند یا بیان کرده اند که قبلا کسی اینجا کشته شده است ولی به دلیل توجه نکردن، حادثه ای که نباید رخ دهد، اتفاق افتاده است.
بی هوا برای کمک در آب نپرید
مشکل غرق یک فرد یک موضوع است، آگاه نبودن افراد در این مواقع و تکرار تعداد فوتی ها در چنین حوادثی موضوع دیگر مهمی است که شهروندان باید به آن توجه کنند.
آنطور که رییس سازمان اورژانس کشور آمار داده در چنین حوادثی ۱۵ درصد از افراد حین کمک رسانی به افراد غرق شده جان خود را از دست داده اند.
به گفته کولیوند، درسال جاری براساس آمار ثبت شده در سامانه مرکز هدایت و عملیات بحران ۱۵ درصد از فوتی های ناشی از غرق شدگی (۵۲ نفر) در حین کمک به افراد غرق شده در محیط های آبی، جان خود را از دست داده اند.
مهدی پورابراهیم، مربی و مدرس امداد نجات هلال احمر نیز در این زمینه تاکید دارد: حاضران در محل حادثه نباید خیلی احساساتی برخورد کنند.
به گفته وی، برخورد احساسی حاضران در حادثه موجب غرق شدن افرادی بیشتری می شود که می خواهند کمک کنند.
پورابراهیم توضیح داد:چند سال پیش یک شهروند در رودخانه بشار غرق شد، برادرش که برای نجات می رود او هم غرق می شود، بعد برادر بعدی و در آخر پدرشان. یعنی ۴ نفر با هم غرق می شوند.
وی افزود: در اینگونه حوادث زمان بسیار مهم است. به دلیل کمبود نیرو و مسافت طولانی مردم باید برای ماشین های آتش نشانی و یا امداد نجات که در مسیر هستند، راه باز کنند. این مسئول اضافه کرد: مشکل دیگر این است که به طور مثال شهروندان تعداد زیادی ماشین در محل حادثه پارک می کنند و اجازه ورود ماشین های امداد نجات را نمی دهند.
مربی و مدرس امداد نجات هلال احمر گفت: باید از تجمع در محل حادثه به دو دلیل خودداری کرد؛ اول اینکه جمع شدن مردم ( شامل کودکان، نوجوانان و ...) کنار رودخانه و لبه پرتگاه، تمرکز نیروهای امدادی را از بین می برد زیرا نیروی امدادی اولویت اولش، حفظ جان افراد زنده است.
وی افزود: همچنین وقتی فرد غرق شده پیدا شد تجمع افراد، امدادرسانی را مختل می کند. مثلا مورد چند روز پیش، هنگامی که غریق پیدا شد هنگامی که می خواستیم عملیات احیا را انجام دهیم، تجمع بیش از اندازه اجازه این کار را نمی داد و ۱۰ دقیقه وقت ما را گرفت که بگوییم اگر به عقب نروید، نمی توانیم عملیات را انجام دهیم.
پورابراهیم مسئول پایگاه کوهستان دنا گفت: این نکته خیلی مهم است که مردم باید مشاهدات خود و هرگونه اطلاعاتی دارند، صادقانه و بدون اغراق بگویند. در همین حادثه چند روز پیش، خود مردم غریق را پیدا کردند و به ما نگفتند.اطلاعات را بین خودشان پخش کردند و روی صحنه رفتند. من خواهش می کنم با نیروهای امداد، همکاری کنید.
توصیه های فنی برای شناگران
باتوجه به نکات فنی کارشناسان، باید هنگام شنا یک سری نکات را مدنظر قراردهیم تا تجربه ای که می تواند از بهترین خاطرات ما باشد به خاطره ای تلخ تبدیل نشود و این توصیه ها به شرح زیر است:
- به علائم هشدار دهنده در محل های شنا توجه کنیم.
- آشنایی با فنون اولیه شنا و آشنایی با محدودیت ها و رعایت آن ها از ابتدایی ترین الزامات قبل از شنا محسوب می شود.
- اطلاع از وضعیت عمق آب قبل از تصمیم به شیرجه زدن و حتی قبل از ورود به آب ضروری است. شیرجه در آب های کم عمق خطر ضربه به سر و نیز شکستگی گردن را به دنبال دارد. در عین حال ورود به آب‌های عمیق برای مبتدیان، خطر غرق شدگی را افزایش می دهد.
- بررسی دمای آب قبل از شنا ضروری است، به عنوان مثال اگر مدت زیادی در آفتاب مانده اید، از وارد شدن ناگهانی به آب سرد خودداری کنید، علت این توصیه پیشگیری از شوک دمایی است.
- به هیچ وجه تنها و در محیط هایی که نجات غریق وجود ندارد، شنا نکنید.
- در آب و در موقع شنا از شوخی های خطرناک بپرهیزید.
- پس از مصرف داروهایی که موجب خواب آلودگی یا شل شدن عضلات می شود، شنا نکنید.
- دریا، رودخانه یا دریاچه سد محل مناسبی برای آموزش شنا نیستند. آموزش شنا را به کلاس های آموزشی و تحت نظر مربی شنا موکول کنید.
- توانایی خود را در شنا کردن بیش از حد در نظر نگیرید. به یاد داشته باشید یک سوم قربانی های غرق شدگی با فن شنا به طور کامل آشنا بوده اند.
- به هیچ وجه تشت های آب و لگن ها یا حوضچه های کوچک آب را در جایی که کودک خردسال وجود دارد، بدون توجه رها نکنید. در صورتی که به هر دلیل مجبور به ترک محل شدید، حتماً کودک را نیز با خود همراه ببرید و از تنها رها کردن او خودداری کنید.
- در صورت مواجهه با یک غریق، اگر با فن نجات غریق آشنا نیستید، سعی کنید فقط با استفاده از چوب یا طناب یا جلیقه نجات و یا تشکیل زنجیره انسانی به وی کمک کنید.
- برای نجات یک غریق، اول امنیت خود را در نظر بگیرید. از پشت به غریق نزدیک شوید و از او بخواهید تقلا نکند.
گزارش: سیمین یزدانپناه
