هر چند اسلحه در زندگی عشایری نقشی حیاتی دارد اما ورود آن به زندگی شهری نتیجه عکس داده و این ابزار را به ابزاری خطرآفرین و مرگبار تبدیل کرده است که شهروندان بهمئی سالها از این تناقض دچار خسارت مالی و جانی بسیاری شدند.
اسلحه یکی از ابزارهایی است که از دیرباز به عنوان عضو جدایی ناپذیر خانواده های عشایری بهمئی محسوب و از آن به عنوان یک ابزار قدرت و حفظ امنیت استفاده می شد.
سالیان نه چندان دور که موبایل و سایر ابزارهای اطلاع رسانی وجود نداشت، صدای ناله برنو مردم مناطق عشایری بهمئی را از وقوع یک اتفاق با خبر می کرد تا مردم با حرکت به سمت منبع صدا، بتوانند از نیت عامل باخبر شوند.
زندگی عشایری ایجاب می کند که خانوارها به فاصله چند کیلومتری در مراتع تقسیم شوند، گاهی فواصل بین خانواده ها منجر به کاهش ارتباطات می شد و با صدای اسلحه مردم از هم یاری می خواستند که این کارکرد بیشتر در زمان مرگ افراد و یا کمک خواستن از همدیگر در شرایط جنگ، غارت و حمله حیوانات وحشی استفاده می شد.
امروز با وجود ماشینی و شهری شدن زندگی بسیاری از خانوارهای عشایری و کاهش روز افزون بازار کوچ و به تبع آن کاهش خطرات ناشی از نبود اسلحه، این ابزار قدرت و امنیت به صورت عملی کارکرد مفید خود را در جامعه از دست داده است.
بین اسلحه های مختلف در گذشته، تفنگ برنو جایگاه ویژه ای بین مردم عشایر داشت و همچنان از آن به عنوان سلاح عشایر نام می برند اما این نماد در کنار تمام خوبی ها و تاثیرات مثبت، به دلیل استفاده های نامعقول عواقب خطرناکی برای خانوارهای ما دارد.
در سال های اخیر بارها اخبار ناگواری از مناطق شهری که ایلات مختلف در آن ساکن شدند، منتشر شد که خبر از خودکشی، کشته شدن انسان های بی گناهی ناشی از در رفتن یا تیر اندازی تفنگ در مراسم های مختلف می داد.
اکنون که همه کارشناسان و صاحب نظران وجود سلاح گرم در خانواده های شهری و دسترس شهروندان را خطرآفرین می دانند، مردم باید برای دفع این خطر احتمالی تا جای ممکن از نگهداری آن در منازل شهری خودداری کنند.
در نقاط مختلف شهرستان بهمئی و در سال های دور و نزدیک بارها تیراندازی در مراسم شادی و عزا منجر به کشته و زخمی شدن افراد شده است اما هیچگاه این حوادث ناگوار عبرتی برای کنار گذاشتن اسلحه و حذف آن در مراسمات عمومی نشده است.
در روزهای اخیر در یکی از تالارهای عروسی شهر لیکک تعدادی از افراد برای شادی و تفریح اقدام به تیراندازی و شلیک هوایی اسلحه کردند که بر اثر آن چند تیر به پارکینگ منزل یکی از شهروندان اصابت کرد و خودروی داخل پارکینگ هم آسیب دید.
کشته شدن یک نوجوان بهمئی بر اثر تیراندازی در مراسم عروسی در لیکک، کشته شدن یک دختربچه در ممبی بر اثر تیراندازی در مراسم عروسی، خودکشی یک جوان بهمئی با اسلحه برنو، کشته شدن یک جوان بهمئی در مناطق عشایری با شلیک اسلحه، کشته شدن جوان بهمئی در اطراف لیکک بر اثر در رفتن اسلحه توسط یکی از دوستان خود و ده ها اتفاق ناگوار دیگر تنها در دهه 90 ماحصل استفاده نادرست اسلحه در شهرستان بهمئی بود.
هر چند با تلاش نهادهای امنیتی و قضائی شاهد کاهش روز افزون نزاع های دسته جمعی در سطح شهرستان بهمئی هستیم اما وجود اسلحه همیشه به عنوان خطرناک ترین تهدید مرگ افراد در این نزاع ها بشمار می آید که لازمه کاهش این خطر، حذف این ابزار غیر ضروری از زندگی شهری است که روزی ابزار امنیت و قدرت ما به حساب می آمد.
9928/6110
انتهای پیام اسلحه یکی از ابزارهایی است که از دیرباز به عنوان عضو جدایی ناپذیر خانواده های عشایری بهمئی محسوب و از آن به عنوان یک ابزار قدرت و حفظ امنیت استفاده می شد.
سالیان نه چندان دور که موبایل و سایر ابزارهای اطلاع رسانی وجود نداشت، صدای ناله برنو مردم مناطق عشایری بهمئی را از وقوع یک اتفاق با خبر می کرد تا مردم با حرکت به سمت منبع صدا، بتوانند از نیت عامل باخبر شوند.
زندگی عشایری ایجاب می کند که خانوارها به فاصله چند کیلومتری در مراتع تقسیم شوند، گاهی فواصل بین خانواده ها منجر به کاهش ارتباطات می شد و با صدای اسلحه مردم از هم یاری می خواستند که این کارکرد بیشتر در زمان مرگ افراد و یا کمک خواستن از همدیگر در شرایط جنگ، غارت و حمله حیوانات وحشی استفاده می شد.
امروز با وجود ماشینی و شهری شدن زندگی بسیاری از خانوارهای عشایری و کاهش روز افزون بازار کوچ و به تبع آن کاهش خطرات ناشی از نبود اسلحه، این ابزار قدرت و امنیت به صورت عملی کارکرد مفید خود را در جامعه از دست داده است.
بین اسلحه های مختلف در گذشته، تفنگ برنو جایگاه ویژه ای بین مردم عشایر داشت و همچنان از آن به عنوان سلاح عشایر نام می برند اما این نماد در کنار تمام خوبی ها و تاثیرات مثبت، به دلیل استفاده های نامعقول عواقب خطرناکی برای خانوارهای ما دارد.
در سال های اخیر بارها اخبار ناگواری از مناطق شهری که ایلات مختلف در آن ساکن شدند، منتشر شد که خبر از خودکشی، کشته شدن انسان های بی گناهی ناشی از در رفتن یا تیر اندازی تفنگ در مراسم های مختلف می داد.
اکنون که همه کارشناسان و صاحب نظران وجود سلاح گرم در خانواده های شهری و دسترس شهروندان را خطرآفرین می دانند، مردم باید برای دفع این خطر احتمالی تا جای ممکن از نگهداری آن در منازل شهری خودداری کنند.
در نقاط مختلف شهرستان بهمئی و در سال های دور و نزدیک بارها تیراندازی در مراسم شادی و عزا منجر به کشته و زخمی شدن افراد شده است اما هیچگاه این حوادث ناگوار عبرتی برای کنار گذاشتن اسلحه و حذف آن در مراسمات عمومی نشده است.
در روزهای اخیر در یکی از تالارهای عروسی شهر لیکک تعدادی از افراد برای شادی و تفریح اقدام به تیراندازی و شلیک هوایی اسلحه کردند که بر اثر آن چند تیر به پارکینگ منزل یکی از شهروندان اصابت کرد و خودروی داخل پارکینگ هم آسیب دید.
کشته شدن یک نوجوان بهمئی بر اثر تیراندازی در مراسم عروسی در لیکک، کشته شدن یک دختربچه در ممبی بر اثر تیراندازی در مراسم عروسی، خودکشی یک جوان بهمئی با اسلحه برنو، کشته شدن یک جوان بهمئی در مناطق عشایری با شلیک اسلحه، کشته شدن جوان بهمئی در اطراف لیکک بر اثر در رفتن اسلحه توسط یکی از دوستان خود و ده ها اتفاق ناگوار دیگر تنها در دهه 90 ماحصل استفاده نادرست اسلحه در شهرستان بهمئی بود.
هر چند با تلاش نهادهای امنیتی و قضائی شاهد کاهش روز افزون نزاع های دسته جمعی در سطح شهرستان بهمئی هستیم اما وجود اسلحه همیشه به عنوان خطرناک ترین تهدید مرگ افراد در این نزاع ها بشمار می آید که لازمه کاهش این خطر، حذف این ابزار غیر ضروری از زندگی شهری است که روزی ابزار امنیت و قدرت ما به حساب می آمد.
9928/6110
کپی شد
