همایون تک بود و او را بد شناساندند!

«همایون» منحصر به‌فرد بود و من غم از میان رفتن او را دارم، و از این‌که با نگاه‌های تنگ و کور، دشمنانش نگذاشتند مردم این آدم استثنایی را بشناسند – بدتر، بد شناساندند.
جملات بالا را ابراهیم گلستان در باره‌ی همایون صنعتی‌زاده نوشته است. گلستان عادت ندارد از کسی تعریف کند، و تا دلت‌ بخواهد این و آن را به باد انتقاد می‌گیرد. اما، او درادامه‌ی مقاله‌ی بلند خود که جدیدا در «یادنامه همایون صنعتی‌زاده» منتشر شده می‌نویسد: همایون بی‌گفتگو، تک بود... تک به معنی سنجیده، منحصر به‌فرد، تنها... دقیق و تند بود، و قد بود.
همچنین، دریغم می‌آید از مصاحبه‌ی بتول ایزدپناه روزنامه‌نگار پرتلاش و فرهیخته‌ی کرمانی که در اسفند سال 80 با همایون انجام داده یاد نکنم. نکته‌ی جالب در باره‌ی این مصاحبه آن است که همایون انتشار آن را منوط به بعد از فوت خود نموده؛ و خانم ایزدپناه نیز به عهد خود با او وفا کرده است. حالا می‌توانیم با آسودگی خیال این مصاحبه‌ی خاطره‌انگیز را در این یادنامه بخوانیم.
علی دهباشی این یادنامه‌ را با عنوان فرعی «سیری در زندگی و آثار همایون صنعتی‌زاده»، منتشر کرده است. او پیش‌تر نیز یکی از شماره‌های «بخارا» را به‌ همایون اختصاص داده بود. از این نظر، دهباشی بار دیگر کرمانی‌ها را وام‌دار خود کرده است. او برای باستانی پاریزی هم، چنان‌که دیدیم با انتشار یک شماره‌ی ویژه در «بخارا» سنگ تمام گذاشته بود.
روح همایون شاد و یادش گرامی.
5054