این فعال رسانه ای در این یادنوشت خود آورده است :بدون تعارف می‌گویم؛ هیچ‌وقت از تماشای «بادگیر ابراهیم‌خان» سیر نمی‌شوم. این بنا یک زیبایی و حس مخصوص دارد. دیروز در هوای ابری و غبارآلود کرمان، فرصتی فراهم شد تا بار دیگر از این بادگیرتاریخی، دیدن کنم و چند عکس تازه هم بگیرم.
بدون تردید کرمان را بعد از یزد، باید شهر بادگیرها دانست. در میان همه‌ی بادگیرهای ریز و درشتی که در این شهر هنوز از چنگال تخریب‌گران نجات یافته‌اند، بادگیر ابراهیم‌خان، قطعا رفیع‌ترین و زیباترین آن‌هاست.
این بادگیر، در حاشیه‌ی میدان تاریخی گنجعلیخان و بر پشت بام مدرسه‌ی ابراهیم‌خان قرار دارد، و نشانه‌ای کم‌نظیر از معماری کویری و بسیار زیبای کرمان را به نمایش گذاشته است.
بادگیر ابراهیم‌خان، اما مثل بسیاری از بناهای بافت تاریخی بازار کرمان، از مراقبت ویژه‌ای برخوردار نیست و حریم معینی هم که باعث حفاظت آن بشود، ندارد. از آن بدتر، این‌که این بنا،‌ در فاصله‌ی چندمتری یکی از خیابان‌های پر رفت و آمد کرمان قرار دارد، که روزانه بار ترافیکی هزاران خودرو را تحمل می‌کند. ای‌کاش متولیان و اهل فن، یک بررسی دقیق از وضعیت بنا و میزان تاب‌آوری آن انجام بدهند؛ تا پیش از آن‌که فرصت‌ها از دست برود، این یادگار 200 ساله و نمادین، برای نسل‌های آینده هم حفظ بشود.
در باره‌ی کارکرد بادگیر گفته‌اند: « بادگیر، یک روش ابداعی ایرانی‌ها برای ایجاد فضای خنک در داخل منازل گرم کویری است. این دستگاه تهویه‌ی مطبوع، سالیان درازی از روزگاران دور، فضای زندگی مردم ایران را قابل تحمل کرده است». و کلام آخر این‌که بادگیرها معمولاً به‌صورت برجکی مرتفع‌‏تر از قسمت‌های دیگر بنا و برروی بام، احداث می‌شوند.
5054
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.