خبر آتش گرفتن و غرق شدن کشتی سانچی با 30 تبعه ایرانی دل تک تک ایرانیان را به آتش کشید، مهندسان، ملوانان و کارکنانی که در دل در گرو عشق میهن داشتند با دریا آسمانی شدند.
احسان ابولی، تنها مهندس کرمانی کشتی سانچی نیز که دلش را به موج های دریا گره زده بود در میان دود و آتش، میان دریایی به وسعت دلش؛ آسمانی شد و به بالا پرکشید.
پر کشیدن احسان، امروز (دوشنبه )مدیر و همکاران سازمان خبرگزاری جمهوری اسلامی را در کرمان به همراه مدیرعامل شرکت نفت و برخی کارکنان این شرکت به سمت خانه پدری وی در کرمان برای عرض تسلیت و همدردی کشاند.
صبح 25 دیماه، یک روز سرد زمستانی بود، زمانی که وارد منزل پدری احسان شدیم زنی میانسال با پلک های قرمز و ورم کرده به منظور خوش آمدگویی از جا بلند شد، یقین داشتم او مادر احسان است. به او سلام و تسلیت گفتم و او از ما خواست برایش از خداوند صبر بخواهیم.
کمی بعد ثریا ابولی مادر احسان از ما برای نشستن بر روی مبل کنار اتاق دعوت کرد و پدر احسان نیز کمی آنطرف تر در جمع مدیرعامل شرکت نفت و رئیس خبرگزاری جمهوری اسلامی و البته برخی از اعضای خانواده اش نشست، پیرمردی که گه گاه نم چشمان مصیبت زده اش را با دستمال پاک می کرد.
** برادر عزیزم سفرت به سلامت
با مادر و خواهر بزرگ احسان سر گفت و گو را باز کردم، مریم خواهر بزرگ احسان در حالی که بغض راه صدایش را بسته بود گفت: احسان 37 ساله و مهندسی دریانوردی را از دانشگاه چابهار گرفته بود او افسر دوم نفتکش بود.
وی در حالی که اشک می ریخت ادامه داد: برادرم در همه مقاطع تحصیلی در مدرسه تیزهوشان درس خواند و همیشه نمره اول کلاس بود.
مریم ادامه داد: قبل از ورود به دانشگاه رشته مهندسی شیمی دانشگاه شریف قبول شد، اما گفت دوست ندارم لذا مهندسی دریانوردی را انتخاب کرد.
** احسان همیشه می گفت 'من مهندسی دریانوردی را خیلی دوست دارم'
وی گفت: عشق و علاقه احسان به دریانوردی آنقدر زیاد بود که در دوره دانشجویی هم روی دریا کار می کرد و زمانی که درسش تمام شد سفرهای زیادی رفت.
خواهر احسان افزود: این سفر برادرم از جزیره خارک شروع شد، آن روز به او تلفن کردم و گفتم کی میایی ببینمت؟ گفت من باید این سفر خارجی را بروم می خواهم افسر اول بشوم، بهمن ماه که برگشتم شما را می بینم.
وی در حالی که اشک هایش را پاک می کرد گفت: احسان این سفر را حدود 18 بار رفته بود حتی زمانی که می خواستند کشتی سانچی را تحویل بگیرند، برادرم با همکارانش رفت آن را تحویل گرفت.
وی ادامه داد: برادرم حدود 80 سفر دریایی را تجربه کرده بود و 16 سال سابقه کار داشت.
وی که هق هق گریه امان صحبت کردنش نمی داد گفت: هر جا هست سفرش به سلامت باشد.
وی افزود: سال قبل از او خواستم در قسمت اداری نفتکش کار کند اما احسان گفت من نمی توانم ،من رشته مهندسی دریا را خوانده ام که روی کشتی کار کنم نه اینکه پشت میز نشینی کنم.
وی گفت: اصلا فکر نمی کردم در این سفر اینطور اتفاقی بیفتد.
** 20 آذر به احسان زنگ زدم و تولدش را تبریک گفتم
مادر احسان ابولی نیز گفت: آخرین باری که با احسان صحبت کردم 20 آذر بود به پسرم زنگ زدم و تولدش را تبریک گفتم.
ثریا ابولی ادامه داد: از پسرم پرسیدم، می تونی از کشتی پیاده شی؟ او گفت نه ما داریم بارگیری می کنیم باید پنج روز دیگه راه بیفتیم.
وی گفت: احسان 25 آذر به من زنگ زد و گفت ما داریم راه می افتیم و از اسکله جدا میشیم تا برسم کره نمی تونم زنگ بزنم شما هم زنگ نزن و نگران نباش.
مادر احسان افزود: روز یکشنبه هفته قبل چون می دونستم تا ظهر به کره می رسه می خواستم به او زنگ بزنم، به همسرم گفتم امروز ظهر باید به احسان زنگ بزنم ببینم به کره رسیده یا نه؟
وی گفت: حدود ساعت 11 ظهر 25 آذر بود که یکی از آشنایان به ما زنگ زد و گفت یک نفتکش با یک کشتی چینی تصادف کرده، کشتی که احسان با او بوده نبوده؟ گفتم نه احسان رفته کره .
وقتی تلفن تمام شد به همسرم گفتم نکنه برای احسان اتفاقی افتاده باشه دلم شور می زنه. مادر احسان افزود: به همسرم گفتم به پسر بزرگم در تهران زنگ بزن که به نفتکش زنگ بزند، ببینم کشتی سانچی نبوده باشه.
وی گفت: وقتی همسرم به پسر بزرگ زنگ زد، پسرم گفت، کشتی سانچی تصادف کرده و احسان و بقیه کارکنانش هم ناپدید شدند.
مادر احسان آهی کشید و گفت: فقط خدا می داند از روز یکشنبه به ما چی گذشته. هر بار یک حرفی را می زدند، یک بار به ما امید می دادند و می گفتند بزودی وارد نفتکش می شوند.
احسان ابولی تنها مهندس کرمانی کشتی نفتکش سانچی در عنفوان جوانی و درست زمانی که قرار بود بزودی تشکیل زندگی دهد جان خود را از دست داد.
16 دی سال جاری یک کشتی فله بر چینی حامل 64 هزار تن گندم در سواحل شانگهای به نفتکش ایرانی سانچی که حامل بیش از 130 هزار تن میعانات گازی بود، برخورد کرد.
در این حادثه، نفتکش سانچی با 30 تبعه ایرانی و دو بنگلادشی دچار حریق و انفجارهای سنگین شد که کار امداد رسانی در منطقه را با مشکل مواجه و در برخی مواقع ناممکن کرد.
با دستور و تاکید رییس جمهوری علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به عنوان مسئول ویژه رسیدگی به این واقعه تعیین شد و گروههای کارشناسی و امدادی از جمله تکاوران ارتش به منطقه اعزام شدند تا با هماهنگی مقامات و مسئولان چینی و همکاری برخی کشورهای دیگر کارهای مربوط انجام گیرد،اما اقدام های فوریتی و ضربتی برای خاموش کردن شعله ها و تعیین وضعیت خدمه نفتکش ایرانی به دلیل گستردگی دامنه انفجارها و همچنین دمای بسیار زیاد حاصل از آتش سوزی بی ثمر ماند، زیرا نزدیک شدن به کشتی سانچی و حضور طولانی مدت در آن برای بررسی وضعیت میدانی ناممکن شده بود.
سرانجام، روز گذشته خبر جان باختن همه کارکنان و غرق شدن تانکر نفتکش ایرانی «سانچی» اعلام شد.
بررسی های کارشناسی در این زمینه با هدف تعیین بروز علل واقعه در دست اقدام است.
خبرنگار: نجمه حسنی*انتشار : بهنام احمدی **
3029/ 5054
انتهای پیام احسان ابولی، تنها مهندس کرمانی کشتی سانچی نیز که دلش را به موج های دریا گره زده بود در میان دود و آتش، میان دریایی به وسعت دلش؛ آسمانی شد و به بالا پرکشید.
پر کشیدن احسان، امروز (دوشنبه )مدیر و همکاران سازمان خبرگزاری جمهوری اسلامی را در کرمان به همراه مدیرعامل شرکت نفت و برخی کارکنان این شرکت به سمت خانه پدری وی در کرمان برای عرض تسلیت و همدردی کشاند.
صبح 25 دیماه، یک روز سرد زمستانی بود، زمانی که وارد منزل پدری احسان شدیم زنی میانسال با پلک های قرمز و ورم کرده به منظور خوش آمدگویی از جا بلند شد، یقین داشتم او مادر احسان است. به او سلام و تسلیت گفتم و او از ما خواست برایش از خداوند صبر بخواهیم.
کمی بعد ثریا ابولی مادر احسان از ما برای نشستن بر روی مبل کنار اتاق دعوت کرد و پدر احسان نیز کمی آنطرف تر در جمع مدیرعامل شرکت نفت و رئیس خبرگزاری جمهوری اسلامی و البته برخی از اعضای خانواده اش نشست، پیرمردی که گه گاه نم چشمان مصیبت زده اش را با دستمال پاک می کرد.
** برادر عزیزم سفرت به سلامت
با مادر و خواهر بزرگ احسان سر گفت و گو را باز کردم، مریم خواهر بزرگ احسان در حالی که بغض راه صدایش را بسته بود گفت: احسان 37 ساله و مهندسی دریانوردی را از دانشگاه چابهار گرفته بود او افسر دوم نفتکش بود.
وی در حالی که اشک می ریخت ادامه داد: برادرم در همه مقاطع تحصیلی در مدرسه تیزهوشان درس خواند و همیشه نمره اول کلاس بود.
مریم ادامه داد: قبل از ورود به دانشگاه رشته مهندسی شیمی دانشگاه شریف قبول شد، اما گفت دوست ندارم لذا مهندسی دریانوردی را انتخاب کرد.
** احسان همیشه می گفت 'من مهندسی دریانوردی را خیلی دوست دارم'
وی گفت: عشق و علاقه احسان به دریانوردی آنقدر زیاد بود که در دوره دانشجویی هم روی دریا کار می کرد و زمانی که درسش تمام شد سفرهای زیادی رفت.
خواهر احسان افزود: این سفر برادرم از جزیره خارک شروع شد، آن روز به او تلفن کردم و گفتم کی میایی ببینمت؟ گفت من باید این سفر خارجی را بروم می خواهم افسر اول بشوم، بهمن ماه که برگشتم شما را می بینم.
وی در حالی که اشک هایش را پاک می کرد گفت: احسان این سفر را حدود 18 بار رفته بود حتی زمانی که می خواستند کشتی سانچی را تحویل بگیرند، برادرم با همکارانش رفت آن را تحویل گرفت.
وی ادامه داد: برادرم حدود 80 سفر دریایی را تجربه کرده بود و 16 سال سابقه کار داشت.
وی که هق هق گریه امان صحبت کردنش نمی داد گفت: هر جا هست سفرش به سلامت باشد.
وی افزود: سال قبل از او خواستم در قسمت اداری نفتکش کار کند اما احسان گفت من نمی توانم ،من رشته مهندسی دریا را خوانده ام که روی کشتی کار کنم نه اینکه پشت میز نشینی کنم.
وی گفت: اصلا فکر نمی کردم در این سفر اینطور اتفاقی بیفتد.
** 20 آذر به احسان زنگ زدم و تولدش را تبریک گفتم
مادر احسان ابولی نیز گفت: آخرین باری که با احسان صحبت کردم 20 آذر بود به پسرم زنگ زدم و تولدش را تبریک گفتم.
ثریا ابولی ادامه داد: از پسرم پرسیدم، می تونی از کشتی پیاده شی؟ او گفت نه ما داریم بارگیری می کنیم باید پنج روز دیگه راه بیفتیم.
وی گفت: احسان 25 آذر به من زنگ زد و گفت ما داریم راه می افتیم و از اسکله جدا میشیم تا برسم کره نمی تونم زنگ بزنم شما هم زنگ نزن و نگران نباش.
مادر احسان افزود: روز یکشنبه هفته قبل چون می دونستم تا ظهر به کره می رسه می خواستم به او زنگ بزنم، به همسرم گفتم امروز ظهر باید به احسان زنگ بزنم ببینم به کره رسیده یا نه؟
وی گفت: حدود ساعت 11 ظهر 25 آذر بود که یکی از آشنایان به ما زنگ زد و گفت یک نفتکش با یک کشتی چینی تصادف کرده، کشتی که احسان با او بوده نبوده؟ گفتم نه احسان رفته کره .
وقتی تلفن تمام شد به همسرم گفتم نکنه برای احسان اتفاقی افتاده باشه دلم شور می زنه. مادر احسان افزود: به همسرم گفتم به پسر بزرگم در تهران زنگ بزن که به نفتکش زنگ بزند، ببینم کشتی سانچی نبوده باشه.
وی گفت: وقتی همسرم به پسر بزرگ زنگ زد، پسرم گفت، کشتی سانچی تصادف کرده و احسان و بقیه کارکنانش هم ناپدید شدند.
مادر احسان آهی کشید و گفت: فقط خدا می داند از روز یکشنبه به ما چی گذشته. هر بار یک حرفی را می زدند، یک بار به ما امید می دادند و می گفتند بزودی وارد نفتکش می شوند.
احسان ابولی تنها مهندس کرمانی کشتی نفتکش سانچی در عنفوان جوانی و درست زمانی که قرار بود بزودی تشکیل زندگی دهد جان خود را از دست داد.
16 دی سال جاری یک کشتی فله بر چینی حامل 64 هزار تن گندم در سواحل شانگهای به نفتکش ایرانی سانچی که حامل بیش از 130 هزار تن میعانات گازی بود، برخورد کرد.
در این حادثه، نفتکش سانچی با 30 تبعه ایرانی و دو بنگلادشی دچار حریق و انفجارهای سنگین شد که کار امداد رسانی در منطقه را با مشکل مواجه و در برخی مواقع ناممکن کرد.
با دستور و تاکید رییس جمهوری علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به عنوان مسئول ویژه رسیدگی به این واقعه تعیین شد و گروههای کارشناسی و امدادی از جمله تکاوران ارتش به منطقه اعزام شدند تا با هماهنگی مقامات و مسئولان چینی و همکاری برخی کشورهای دیگر کارهای مربوط انجام گیرد،اما اقدام های فوریتی و ضربتی برای خاموش کردن شعله ها و تعیین وضعیت خدمه نفتکش ایرانی به دلیل گستردگی دامنه انفجارها و همچنین دمای بسیار زیاد حاصل از آتش سوزی بی ثمر ماند، زیرا نزدیک شدن به کشتی سانچی و حضور طولانی مدت در آن برای بررسی وضعیت میدانی ناممکن شده بود.
سرانجام، روز گذشته خبر جان باختن همه کارکنان و غرق شدن تانکر نفتکش ایرانی «سانچی» اعلام شد.
بررسی های کارشناسی در این زمینه با هدف تعیین بروز علل واقعه در دست اقدام است.
خبرنگار: نجمه حسنی*انتشار : بهنام احمدی **
3029/ 5054
کپی شد
