به گزارش خبرنگار ایرنا؛ برای پوشش خبری وضعیت زلزله زدگان وارد شهر سرپل ذهاب شدیم، تعداد زیاد چادرها در ورودی شهر نگاه ها را معطوف خود می کند، خانوارها شبی سرد و سخت را پشت سر گذاشته و به تدریج از چادرها بیرون می آیند.
ورودی شهر را برای اسکان در چادرها در نظر گرفته اند، محوطه ای وسیع اما تنها با یک مکان به عنوان سرویس بهداشتی، صف طولانی مردم در اول صبح در این مکان جلب توجه می کرد.
از چند نفری می پرسم هر روز باید در صف بیاستند که تایید می کنند و می گویند تعداد سرویس های بهداشتی کم و تعداد مردم ساکن در چادرها زیاد است و باید به این حجم جمعیت نیروهای امدادگر و کمک رسان هم اضافه کرد که باید تعداد سرویس های بهداشتی را افزایش داد.
مردم سرپل ذهاب، حمام را نیز واجب می دانند و از کمبود دوش سخن می گویند، بهداشت فردی را در نبود و کمبود امکانات شرایط فعلی به سختی می توان رعایت کرد، مردم از بیمار شدن می ترسند.
برخی از خانوارها نیز می گویند ما برای گرم کردن خود از چراغ های برقی استفاده می کنیم اما برق نوسان زیادی دارد و تعداد قطعی های آن بخصوص در شبها زیاد می شود و درخواست همکاری شرکت برق را داریم.
برخی از مردم می گویند به دلیل مصرف آب آلوده و انواع کنسروها دچار اسهال و معده درد شده اند که این موضوع را نیز روسای مراکز درمانی تایید می کنند و می گویند بیشتر مراجعه کنندگان به این مراکز از میان زلزله زدگانی هستند که در چادر سکونت دارند.
بیماری های عفونی نیز زلزله زدگان را تهدید می کند، شبهای سرد، چادرهای نمناک، نبود امکانات بهداشتی به تشدید بیماری ها و ابتلا به برخی امراض کمک می کند.
مردم برای شروع زندگی در روزی دیگر آماده می شوند، در کنار هر چادری با ذغال و پیک نیک مقدمات صبحانه را فراهم می کنند، مردان به صف نانوایی می روند و زنان نیز مشغول آماده کردن سفره، نانوایی شلوغ و ازدحام جلو آن چشمگیر است.
سمت چپ شهر سرپل ذهاب از ورودی کرمانشاه بیشتر از سمت راستش تخریب شده و در برخی از نقاط ماشین آلات مشغول آواربرداری هستند.
مردم برخلاف روزهای قبل از زلزله دنبال تامین نیازهای اولیه خود هستند، دبه های آب در دستان آنها خودنمایی می کند.
کسب و کار بی رونق است و تعداد زیادی از واحدهای صنفی و تجاری تخریب شده است، از برخی اصناف تنها تابلوهایشان باقی مانده است.
سوخت برای مردم نیز این روزها برای در اماندن از سرمای شب بسیار مهم است، ازدحامی در جایگاه های سوخت شهر مشاهده نکردم و مردم نیز شکایتی از نبود و یا کمبود آن نداشتند.
چادرهای سفید هلال احمر و در کنار آن چادرهای کوچک مسافرتی در بلوار اصلی شهر نیز خودنمایی می کند، عده ای این بلوار را برای اسکان موقت خود ترجیح داده اند که به منازلشان نزدیک باشند.
چند نقطه از شهر سرپل ذهاب برای اسکان در چادرها در نظر گرفته شده است و نقاطی که مردم به سرویس های بهداشتی دسترسی داشته باشند اما جمعیت زیاد و تعداد این سرویس ها نیز به تبع پاسخگو نیست.
در تمام نقاط شهر می توان زباله دید، نخاله ساختمانی که بسیار فراوان است و در کنار آن، پسماند به وفور یافت می شود، اقلام خوراکی و کالاهایی که در بسته بندی برای زلزله زدگان آمده اینک حجم زیادی از زباله را در این شهر تشکیل داده اند و در کنار هر چادری با مقدار زیادی زباله روبرو می شویم که دفن نشدن آن نیز تهدید دیگری برای سلامت مردم است.
تردد خودروهای امدادی به ویژه هلال احمر، سپاه و ارتش و نیروی انتظامی در سطح شهر آشکار است و سرپل ذهاب به محل تردد مسئولان بلند پایه کشوری تبدیل شده است، هر روز مدیری ارشد به این منطقه می رود و اوضاع را رصد می کند.
مردم می گویند از خبرنگاران انتظارات بیشتری دارند، آنان معتقدند که سرمای خشک اینجا شروع شده و زندگی در چادر سخت است، وسایل گرمایشی جوابگو نیست.
وسایل گرمایشی در مکان سربسته ای مانند چادر تهدیدی برای چادرنشینان زلزله زده است، چادر یکی از آنان آتش گرفته بود و به کلی از بین رفت و پیرزنی 80 ساله نیز به همین دلیل در داخل چادر خود در ثلاث باباجانی جان خود را از دست داد.
آنان قدردانی مردم و دولت هستند اما می گویند انتظار تلاش بیشتری از سوی مسئولان برای سامان دادن به این وضعیت داریم.
کانکس ورد زبان اهالی شهر است، آنان می گویند سرپناهی مطمئن تر از چادر کانکس است که حداقل با امنیت بیشتری شب را در آن روز کنند.
برخی از ادارات نیز که ساختمان هایشان تخریب شده در چادر و کانکس به مردم خدمات رسانی می کنند.
آنانی که بچه کوچک و یا فرد سالخورده و یا مریض و معلولی دارند با شرایط سخت تری روبرو هستند، امکانات برای نگهداری این افراد در دسترس نیست و زندگی برایشان به سختی می گذرد.
بیشتر مردم به دنبال تامین نیازهای روزانه خانواده هایشان هستند و کمتر کسی به سراغ مسکنش می رود، آنها گوش به سخنان مسئولان سپرده اند و چشم انتظار آغاز تلاش برای بازسازی واحدهایشان هستند.
بعضی ها با حادثه زلزله به نوعی کنار آمده اند اما از ظاهر برخی های دیگر آشکار است که این موضوع را هنوز نپذیرفته اند و شوک بزرگی به آنان وارد شده است، غم در نگاهشان مشاهده می شود و اینجا نیاز به اقدام های روانکاوی احساس می شود تا روحیه امید به زندگی را در آنان زنده کنند.
مردم از خبرنگاران انتظار انعکاس مشکلاتشان را دارند، یکی بچه مریض دارد که داروهایش یافت نمی شود و دیگری معلولی در خانه که هزینه ای برای نگهداری ندارد، پیرزنی دنبال کانکس آمده و خیلی های دیگر که می گویند پول در جیب ندارند.
زنی جوان به من می گوید کارت یارانه ام را گرو می گذارم تا به من مبلغی کمک کنند و از یارانه ام برداشتش کنند تا مشکلم برطرف شود.
برخی ها هم کمک نقدی می خواهند و می گویند برای امرار معاش پول ندارند، فردی هم می گوید مسئولان با کیسه پول نیامده اند تا آن را بین مردم توزیع کنند و این به مناقشه ای بین آنها تبدیل می شود.
آن روی دیگر داستان شهروندان زلزله زده سرپل ذهاب نیز شنیدنی است، واحدهای مسکونی برخی افراد سالم و دست نخورده باقی مانده اما اعضای این خانواده ها نیز چادر را برای سکونت انتخاب کرده اند.
یکی از این افراد می گوید در شبانه روز نزدیک به 50 پس لرزه اینجا رخ می دهد و ما از ترس داخل خانه هایمان نمی رویم و برای تامین امنیت جانی خودمان چادر را ترجیح می دهیم هرچند بسیار زندگی سختی داریم.
باوجود اطمینان بخشی به مردمی که خانه هایشان سالم است که پس لرزه ها تهدیدی برای آنان نیست اما ماندن در چادر همچنان به رفتن به خانه را ترجیح می دهند و روزگار برای این دسته از افراد هم سخت می گذرد.
مردی جوان به من می گوید خبرنگاران رسالت خود را خوب انجام دهند و به مسئولانی که به ما وام می دهند بگویند که وقتی کسب و کار خود را از دست داده ایم و منبع درآمدی نداریم وام های دولت را چگونه پس دهیم؟.
مستمری بگیران کمیته امداد و بهزیستی نیز می گویند، قبل از زلزله مستمری ها کفاف زندگیمان را نمی داد اکنون چگونه با آن زندگی را ادامه دهیم در حالیکه همه چیز را از دست داده ایم.
بهزیستی می گوید 100 زن در این حادثه سرپرست خانوار از دست داده و خود سرپرست شده اند و نهادهای حمایتی نیز اعلام کرده اند که مستمری ها را 2 برابر می کنند.
هر شهروند سرپل ذهابی در هر رده سنی خود یک دنیا حرف برای گفتن دارد اما من تنها توانستم بخش کوچکی از دردهای آنها را بشنوم و ببینم، آنان به امید گشوده شدن روزنه های امید با خبرنگاران سخن می گویند.
در پس نگاه غم گرفته، مردم این دیار به قاب دوربین خیره می شوند و لبخند می زنند، لبخند آنان از جنس امید به روزهای خوش زندگی است.
استاندار کرمانشاه هم خبرهای خوشی برای زلزله زدگان دارد و می گوید: در مجموع 2 هزار و 100 میلیارد تومان وام و281 میلیارد تومان کمک بلاعوض به زلزله زدگان استان پرداخت می شود.
هوشنگ بازوند همچنین در ارتباط با اسکان موقت زلزله زدگان با بیان اینکه 12 هزار کانکس در این مناطق نصب می شود، اعلام کرد: روزانه حدود 400 کانکس در مناطق زلزله زده کرمانشاه توزیع می شود.
استاندار کرمانشاه همچنین اعلام کرد: در روستاها 2 میلیون تومان برای معیشت و پنج میلیون تومان به صورت بلاعوض به زلزله زدگان پرداخت می شود.
به گفته او، علاوه بر کمک های بلاعوض در روستاها 30 میلیون تومان و در شهرها 40 میلیون تومان تسهیلات برای بازسازی واحدهای مسکونی پرداخت می شود.
بازوند همچنین افزود: به خانواده هایی که قصد خرید اسباب و لوازم منزل را داشته باشند نیز وام قرض الحسنه 10 میلیون تومانی پرداخت می شود.
زمین لرزه 7.3 ریشتری 21 آبان در 11 کیلومتری بخش ازگله، 32 کیلومتری شهرستان سرپل ذهاب در غرب کرمانشاه تاکنون 505 کشته و 12 هزار و 386 مصدوم داشته است.
این زلزله به هفت شهرستان و یک هزار و 930 روستای استان کرمانشاه خسارت وارد کرده و طبق برآورد اولیه دستکم 30 هزار واحد مسکونی شهری و روستایی آسیب کلی و جزئی دیدند.
خبرنگار:فرزاد نویدی **انتشار دهنده:علی مولوی
انتهای پیام ورودی شهر را برای اسکان در چادرها در نظر گرفته اند، محوطه ای وسیع اما تنها با یک مکان به عنوان سرویس بهداشتی، صف طولانی مردم در اول صبح در این مکان جلب توجه می کرد.
از چند نفری می پرسم هر روز باید در صف بیاستند که تایید می کنند و می گویند تعداد سرویس های بهداشتی کم و تعداد مردم ساکن در چادرها زیاد است و باید به این حجم جمعیت نیروهای امدادگر و کمک رسان هم اضافه کرد که باید تعداد سرویس های بهداشتی را افزایش داد.
مردم سرپل ذهاب، حمام را نیز واجب می دانند و از کمبود دوش سخن می گویند، بهداشت فردی را در نبود و کمبود امکانات شرایط فعلی به سختی می توان رعایت کرد، مردم از بیمار شدن می ترسند.
برخی از خانوارها نیز می گویند ما برای گرم کردن خود از چراغ های برقی استفاده می کنیم اما برق نوسان زیادی دارد و تعداد قطعی های آن بخصوص در شبها زیاد می شود و درخواست همکاری شرکت برق را داریم.
برخی از مردم می گویند به دلیل مصرف آب آلوده و انواع کنسروها دچار اسهال و معده درد شده اند که این موضوع را نیز روسای مراکز درمانی تایید می کنند و می گویند بیشتر مراجعه کنندگان به این مراکز از میان زلزله زدگانی هستند که در چادر سکونت دارند.
بیماری های عفونی نیز زلزله زدگان را تهدید می کند، شبهای سرد، چادرهای نمناک، نبود امکانات بهداشتی به تشدید بیماری ها و ابتلا به برخی امراض کمک می کند.
مردم برای شروع زندگی در روزی دیگر آماده می شوند، در کنار هر چادری با ذغال و پیک نیک مقدمات صبحانه را فراهم می کنند، مردان به صف نانوایی می روند و زنان نیز مشغول آماده کردن سفره، نانوایی شلوغ و ازدحام جلو آن چشمگیر است.
سمت چپ شهر سرپل ذهاب از ورودی کرمانشاه بیشتر از سمت راستش تخریب شده و در برخی از نقاط ماشین آلات مشغول آواربرداری هستند.
مردم برخلاف روزهای قبل از زلزله دنبال تامین نیازهای اولیه خود هستند، دبه های آب در دستان آنها خودنمایی می کند.
کسب و کار بی رونق است و تعداد زیادی از واحدهای صنفی و تجاری تخریب شده است، از برخی اصناف تنها تابلوهایشان باقی مانده است.
سوخت برای مردم نیز این روزها برای در اماندن از سرمای شب بسیار مهم است، ازدحامی در جایگاه های سوخت شهر مشاهده نکردم و مردم نیز شکایتی از نبود و یا کمبود آن نداشتند.
چادرهای سفید هلال احمر و در کنار آن چادرهای کوچک مسافرتی در بلوار اصلی شهر نیز خودنمایی می کند، عده ای این بلوار را برای اسکان موقت خود ترجیح داده اند که به منازلشان نزدیک باشند.
چند نقطه از شهر سرپل ذهاب برای اسکان در چادرها در نظر گرفته شده است و نقاطی که مردم به سرویس های بهداشتی دسترسی داشته باشند اما جمعیت زیاد و تعداد این سرویس ها نیز به تبع پاسخگو نیست.
در تمام نقاط شهر می توان زباله دید، نخاله ساختمانی که بسیار فراوان است و در کنار آن، پسماند به وفور یافت می شود، اقلام خوراکی و کالاهایی که در بسته بندی برای زلزله زدگان آمده اینک حجم زیادی از زباله را در این شهر تشکیل داده اند و در کنار هر چادری با مقدار زیادی زباله روبرو می شویم که دفن نشدن آن نیز تهدید دیگری برای سلامت مردم است.
تردد خودروهای امدادی به ویژه هلال احمر، سپاه و ارتش و نیروی انتظامی در سطح شهر آشکار است و سرپل ذهاب به محل تردد مسئولان بلند پایه کشوری تبدیل شده است، هر روز مدیری ارشد به این منطقه می رود و اوضاع را رصد می کند.
مردم می گویند از خبرنگاران انتظارات بیشتری دارند، آنان معتقدند که سرمای خشک اینجا شروع شده و زندگی در چادر سخت است، وسایل گرمایشی جوابگو نیست.
وسایل گرمایشی در مکان سربسته ای مانند چادر تهدیدی برای چادرنشینان زلزله زده است، چادر یکی از آنان آتش گرفته بود و به کلی از بین رفت و پیرزنی 80 ساله نیز به همین دلیل در داخل چادر خود در ثلاث باباجانی جان خود را از دست داد.
آنان قدردانی مردم و دولت هستند اما می گویند انتظار تلاش بیشتری از سوی مسئولان برای سامان دادن به این وضعیت داریم.
کانکس ورد زبان اهالی شهر است، آنان می گویند سرپناهی مطمئن تر از چادر کانکس است که حداقل با امنیت بیشتری شب را در آن روز کنند.
برخی از ادارات نیز که ساختمان هایشان تخریب شده در چادر و کانکس به مردم خدمات رسانی می کنند.
آنانی که بچه کوچک و یا فرد سالخورده و یا مریض و معلولی دارند با شرایط سخت تری روبرو هستند، امکانات برای نگهداری این افراد در دسترس نیست و زندگی برایشان به سختی می گذرد.
بیشتر مردم به دنبال تامین نیازهای روزانه خانواده هایشان هستند و کمتر کسی به سراغ مسکنش می رود، آنها گوش به سخنان مسئولان سپرده اند و چشم انتظار آغاز تلاش برای بازسازی واحدهایشان هستند.
بعضی ها با حادثه زلزله به نوعی کنار آمده اند اما از ظاهر برخی های دیگر آشکار است که این موضوع را هنوز نپذیرفته اند و شوک بزرگی به آنان وارد شده است، غم در نگاهشان مشاهده می شود و اینجا نیاز به اقدام های روانکاوی احساس می شود تا روحیه امید به زندگی را در آنان زنده کنند.
مردم از خبرنگاران انتظار انعکاس مشکلاتشان را دارند، یکی بچه مریض دارد که داروهایش یافت نمی شود و دیگری معلولی در خانه که هزینه ای برای نگهداری ندارد، پیرزنی دنبال کانکس آمده و خیلی های دیگر که می گویند پول در جیب ندارند.
زنی جوان به من می گوید کارت یارانه ام را گرو می گذارم تا به من مبلغی کمک کنند و از یارانه ام برداشتش کنند تا مشکلم برطرف شود.
برخی ها هم کمک نقدی می خواهند و می گویند برای امرار معاش پول ندارند، فردی هم می گوید مسئولان با کیسه پول نیامده اند تا آن را بین مردم توزیع کنند و این به مناقشه ای بین آنها تبدیل می شود.
آن روی دیگر داستان شهروندان زلزله زده سرپل ذهاب نیز شنیدنی است، واحدهای مسکونی برخی افراد سالم و دست نخورده باقی مانده اما اعضای این خانواده ها نیز چادر را برای سکونت انتخاب کرده اند.
یکی از این افراد می گوید در شبانه روز نزدیک به 50 پس لرزه اینجا رخ می دهد و ما از ترس داخل خانه هایمان نمی رویم و برای تامین امنیت جانی خودمان چادر را ترجیح می دهیم هرچند بسیار زندگی سختی داریم.
باوجود اطمینان بخشی به مردمی که خانه هایشان سالم است که پس لرزه ها تهدیدی برای آنان نیست اما ماندن در چادر همچنان به رفتن به خانه را ترجیح می دهند و روزگار برای این دسته از افراد هم سخت می گذرد.
مردی جوان به من می گوید خبرنگاران رسالت خود را خوب انجام دهند و به مسئولانی که به ما وام می دهند بگویند که وقتی کسب و کار خود را از دست داده ایم و منبع درآمدی نداریم وام های دولت را چگونه پس دهیم؟.
مستمری بگیران کمیته امداد و بهزیستی نیز می گویند، قبل از زلزله مستمری ها کفاف زندگیمان را نمی داد اکنون چگونه با آن زندگی را ادامه دهیم در حالیکه همه چیز را از دست داده ایم.
بهزیستی می گوید 100 زن در این حادثه سرپرست خانوار از دست داده و خود سرپرست شده اند و نهادهای حمایتی نیز اعلام کرده اند که مستمری ها را 2 برابر می کنند.
هر شهروند سرپل ذهابی در هر رده سنی خود یک دنیا حرف برای گفتن دارد اما من تنها توانستم بخش کوچکی از دردهای آنها را بشنوم و ببینم، آنان به امید گشوده شدن روزنه های امید با خبرنگاران سخن می گویند.
در پس نگاه غم گرفته، مردم این دیار به قاب دوربین خیره می شوند و لبخند می زنند، لبخند آنان از جنس امید به روزهای خوش زندگی است.
استاندار کرمانشاه هم خبرهای خوشی برای زلزله زدگان دارد و می گوید: در مجموع 2 هزار و 100 میلیارد تومان وام و281 میلیارد تومان کمک بلاعوض به زلزله زدگان استان پرداخت می شود.
هوشنگ بازوند همچنین در ارتباط با اسکان موقت زلزله زدگان با بیان اینکه 12 هزار کانکس در این مناطق نصب می شود، اعلام کرد: روزانه حدود 400 کانکس در مناطق زلزله زده کرمانشاه توزیع می شود.
استاندار کرمانشاه همچنین اعلام کرد: در روستاها 2 میلیون تومان برای معیشت و پنج میلیون تومان به صورت بلاعوض به زلزله زدگان پرداخت می شود.
به گفته او، علاوه بر کمک های بلاعوض در روستاها 30 میلیون تومان و در شهرها 40 میلیون تومان تسهیلات برای بازسازی واحدهای مسکونی پرداخت می شود.
بازوند همچنین افزود: به خانواده هایی که قصد خرید اسباب و لوازم منزل را داشته باشند نیز وام قرض الحسنه 10 میلیون تومانی پرداخت می شود.
زمین لرزه 7.3 ریشتری 21 آبان در 11 کیلومتری بخش ازگله، 32 کیلومتری شهرستان سرپل ذهاب در غرب کرمانشاه تاکنون 505 کشته و 12 هزار و 386 مصدوم داشته است.
این زلزله به هفت شهرستان و یک هزار و 930 روستای استان کرمانشاه خسارت وارد کرده و طبق برآورد اولیه دستکم 30 هزار واحد مسکونی شهری و روستایی آسیب کلی و جزئی دیدند.
خبرنگار:فرزاد نویدی **انتشار دهنده:علی مولوی
کپی شد
