بازگرداندن امنیت به محلات، بزرگترین و مهمترین دستاورد اجرای طرح پاکسازی در مناطق آلوده است که با جمع آوری موادفروشان اراذل و اوباش همواره دنیایی از شادمانی را به همسایگان تقدیم کرده است.
شاید وصف خوشحالی و رضایتی که در چشمان همسایگان 'کامی سیسرگ (سوسکه)' اوباش و موادفروش معروف، موج می زد با هیچ قلمی امکان پذیر نباشد یا تشکر صمیمانه زن میانسال محله جعفرآباد کرمانشاه برای پلمب خانه یک موادفروش، قابل ارزش گذاری نباشد اما روی دیگر سکه را هم باید دید.
اگر از کنار لو رفتن برخی عملیات ها و مواجه شدن پلیس با خانه های خالی یا بعضی شیوه های غیرحرفه ای ماموران بگذریم، نباید چشم خود را بر نوع مواجهه با زنان و کودکانی بست که اغلب اسیر همسر یا پدر مفنگی یا موادفروش خود شده اند.
البته بخشی از این زنان، خود یک پا متهم و موادفروش هستند و گاه از همسر و پدر جلو زده اند اما هستند کسانی که راهی جز تن دادن به اجبار همسر یا پدر مجرم‌شان ندارند و محکوم به ماندن در وضعیتی جهنمی هستند.
مانند 2 مورد متاثرکننده در جریان عملیات پاکسازی محله جعفرآباد کرمانشاه در روز 13 شهریور، نخست زن حدود 35 ساله ای که با سه دختر قد و نیم قد حاضر نبود همسر معتاد و موادفروش خود را تحویل پلیس دهد چرا که به گفته خودش 'هیچ خدای دیگری ندارد'؛ نه مالی و نه دوست و قومی که حمایتش کند.
حال و روز زن جوان و 2 دختر خردسالش شاید تاثربرانگیزتر بود؛ خانواده ای چهار نفره با یک حیاط سه متری، یک اتاق 6 متری و یک اتاق 9 متری.
ساعت حدود 10 صبح بود که ماموران دادستانی و پلیس وارد خانه آنها شدند؛ پدر موادفروش و معتاد با موادش در رفته بود، مادر دختر کوچک را بغل گرفته بود و انگار که دیدن ماموران برایش تکراری است، به آرامی مشغول تماشا شد؛ دخترک دیگر هنوز خواب بود، یکی از ماموران پلیس برای اینکه زیر دست و پا نیفتد او را به گوشه اتاق 9 متری کشید، خواستم به او تذکر دهم که آرام‌تر این کار را بکند که همزمان یکی از نیروهای مبارزه با مواد مخدر دادستانی بلند تذکر داد که 'مواظب بچه ها باشید.' و در پنج دقیقه ای که ماموران در خانه بودند، 2 بار دیگر تاکید کرد که 'بچه ها را نترسانید'.
در اوج عملیات پلیسی و احتمال فرار متهم و یا تلاش او برای انهدام موادجاساز، در نظر داشتن حقوق و احساس کودکان معصوم یا احتمالا زن بیگناه خانه، قابل تقدیر و تحسین است؛ یا اینکه دقت شود در شرایط عادی و فاقد فوریت، کودکان، هراسان و شوکه نشوند، بازرسی از حریم زنانه خانه به همکاران زن سپرده شود و یا آسیبی به محتویات منزل وارد نشود.
این اصول اخلاقی در عین حال از موارد مصرح و شفاف قانون اساسی و سایر قوانین زیرمجموعه هستند اما همچنان نکته مغفول بخشی از عملیات های پلیسی و امنیتی ماست؛ واقعیتی که گاه سبب به حاشیه رفتن خدمات بزرگ و مهم نیروهای انتظامی، نظامی و امنیتی شده و چهره آنان را در مواردی مخدوش کرده است.
طبیعی است که همانند شیوه ها و اصول عملیات موفق پلیسی و امنیتی، نحوه برخورد و مواجهه با متهم و بویژه خانواده اش نیازمند آموزش های بروز، علمی و مستمر است که نظارت بر آن نیز محسوس باشد.
تشویق و حمایت از نیروهای وظیفه شناس، خدوم و با اخلاق نیز حتما در این زمینه موثر است.
7444/8066 خبرنگار:عبدالله الماسی ** انتشاردهنده:علی مولوی
انتهای پیام شاید وصف خوشحالی و رضایتی که در چشمان همسایگان 'کامی سیسرگ (سوسکه)' اوباش و موادفروش معروف، موج می زد با هیچ قلمی امکان پذیر نباشد یا تشکر صمیمانه زن میانسال محله جعفرآباد کرمانشاه برای پلمب خانه یک موادفروش، قابل ارزش گذاری نباشد اما روی دیگر سکه را هم باید دید.
اگر از کنار لو رفتن برخی عملیات ها و مواجه شدن پلیس با خانه های خالی یا بعضی شیوه های غیرحرفه ای ماموران بگذریم، نباید چشم خود را بر نوع مواجهه با زنان و کودکانی بست که اغلب اسیر همسر یا پدر مفنگی یا موادفروش خود شده اند.
البته بخشی از این زنان، خود یک پا متهم و موادفروش هستند و گاه از همسر و پدر جلو زده اند اما هستند کسانی که راهی جز تن دادن به اجبار همسر یا پدر مجرم‌شان ندارند و محکوم به ماندن در وضعیتی جهنمی هستند.
مانند 2 مورد متاثرکننده در جریان عملیات پاکسازی محله جعفرآباد کرمانشاه در روز 13 شهریور، نخست زن حدود 35 ساله ای که با سه دختر قد و نیم قد حاضر نبود همسر معتاد و موادفروش خود را تحویل پلیس دهد چرا که به گفته خودش 'هیچ خدای دیگری ندارد'؛ نه مالی و نه دوست و قومی که حمایتش کند.
حال و روز زن جوان و 2 دختر خردسالش شاید تاثربرانگیزتر بود؛ خانواده ای چهار نفره با یک حیاط سه متری، یک اتاق 6 متری و یک اتاق 9 متری.
ساعت حدود 10 صبح بود که ماموران دادستانی و پلیس وارد خانه آنها شدند؛ پدر موادفروش و معتاد با موادش در رفته بود، مادر دختر کوچک را بغل گرفته بود و انگار که دیدن ماموران برایش تکراری است، به آرامی مشغول تماشا شد؛ دخترک دیگر هنوز خواب بود، یکی از ماموران پلیس برای اینکه زیر دست و پا نیفتد او را به گوشه اتاق 9 متری کشید، خواستم به او تذکر دهم که آرام‌تر این کار را بکند که همزمان یکی از نیروهای مبارزه با مواد مخدر دادستانی بلند تذکر داد که 'مواظب بچه ها باشید.' و در پنج دقیقه ای که ماموران در خانه بودند، 2 بار دیگر تاکید کرد که 'بچه ها را نترسانید'.
در اوج عملیات پلیسی و احتمال فرار متهم و یا تلاش او برای انهدام موادجاساز، در نظر داشتن حقوق و احساس کودکان معصوم یا احتمالا زن بیگناه خانه، قابل تقدیر و تحسین است؛ یا اینکه دقت شود در شرایط عادی و فاقد فوریت، کودکان، هراسان و شوکه نشوند، بازرسی از حریم زنانه خانه به همکاران زن سپرده شود و یا آسیبی به محتویات منزل وارد نشود.
این اصول اخلاقی در عین حال از موارد مصرح و شفاف قانون اساسی و سایر قوانین زیرمجموعه هستند اما همچنان نکته مغفول بخشی از عملیات های پلیسی و امنیتی ماست؛ واقعیتی که گاه سبب به حاشیه رفتن خدمات بزرگ و مهم نیروهای انتظامی، نظامی و امنیتی شده و چهره آنان را در مواردی مخدوش کرده است.
طبیعی است که همانند شیوه ها و اصول عملیات موفق پلیسی و امنیتی، نحوه برخورد و مواجهه با متهم و بویژه خانواده اش نیازمند آموزش های بروز، علمی و مستمر است که نظارت بر آن نیز محسوس باشد.
تشویق و حمایت از نیروهای وظیفه شناس، خدوم و با اخلاق نیز حتما در این زمینه موثر است.
7444/8066 خبرنگار:عبدالله الماسی ** انتشاردهنده:علی مولوی
کپی شد
