در صحنه روابط بین الملل، سیاست خارجی کشورها از جایگاه ویژه ای برخوردار است و این جایگاه در کشور ما نیز به دلیل شرایط خاص منطقه ای و تحولاتی که در منطقه حساس و راهبردی خاورمیانه وجود دارد و علاوه بر آن عناد و دشمنی های آشکار قدرتهای جهانی علیه انقلاب اسلامی، از حساسیتی دو چندان برخوردار است.
حساسیت جایگاه دستگاه دیپلماسی با طرح مذاکرات هسته ای در بحبوحه روی کار آمدن دولت آقای حسن روحانی و تبدیل این مذاکرات به مساله ای بین المللی و نیز حضور مقتدرانه ایران در مسائل منطقه ای و مبارزه با تروریسم جهانی در کشورهای عراق و سوریه تشدید نیز شده است.
در این که قدرتهای زورگوی جهانی، رژیم غاصب صهیونیستی و شیوخ مرتجع حاشیه خلیج فارس؛ در یک محور عبری –عربی - آمریکایی، به ناحق و از سرعناد و دشمنی و برای به انزوا کشاندن جمهوری اسلامی در عرصه بین المللی نظام را به داشتن بمب اتمی و یا حداقل تلاش برای ساخت و دستیابی به آن متهم نموده و می نمایند، شکی نیست. کما اینکه آنها توانستند درست در زمانی که دستگاه دیپلماسی کشور سال های بحرانی خود را در دولت های نهم و دهم می گذراند، در پرتو برخورداری از ابزارهای قدرتمند رسانه ای و نشست های یکجانبه بین المللی بدون حضور فعال جمهوری اسلامی، اهداف و نیات نامیمون خود را در عرصه بین المللی علیه کشورمان به اجماع برسانند.
کما اینکه آنها در آن سال ها با سوء استفاده از بحران - تغییر پیاپی مدیران ارشد- در دستگاه دیپلماسی کشورمان و در یک هجمه سنگین سیاسی- تبلیغاتی توانستند تحریم های ظالمانه و ناجوانمردانه ای را به ناحق بر کشورمان تحمیل کنند.
در ابتدای دولت یازدهم که در عرصه داخلی نیز با فشار تندروها مواجه شده بود گره گشایی از این مشکل و تلاش برای گشایش در رفع تحریم ها کاری بس سخت و نفس گیر بود که جز با ایمان به خدا؛ برخورداری از روحیه انقلابی، تسلط بر فن مذاکره و دیپلماسی، اتحاد در درون و حمایت های بی دریغ و رهنمودهای خردمندانه مقام معظم رهبری؛ قابل دسترسی نبود.
تا پیش از روی کارآمدن دولت دکتر حسن روحانی و در زمان تغییر مدیران ارشد در وزارت خارجه و در غیاب دیپلماسی پویا و توانمند، قطعنامه های ظالمانه یکی پس از دیگری، علیه مردم و نظام جمهوری اسلامی ایران در شورای امنیت سازمان ملل متحد به تصویب می رسید؛ بگونه ای که سازمان تحریم های منسجم و هدفمندی بر ضد ایران اعمال گردید که اگر همت مردان دیپلمات کشور با حمایت های مجموعه مدیران ارشد نظام و مردم نبود و تا به امروز ادامه می داشت ای بسا موضوع 'نفت در برابر غذا' برای ایران نیز اجرا می شد و...
اما با روی کارآمدن دولت تدبیر و امید و سپردن امور از سوی شیخ دیپلمات به آقای دکترمحمدجواد ظریف؛ آنها توانستند با ابزار قدرتمند چانه زنی و مذاکرات رو در رو در مصاف با شش قدرت جهانی، با اقتدار ازعزت جایگاه و منافع ملی کشور و نیزحق مسلم برخورداری از انژری صلح آمیز هسته ای دفاع نموده و درمجموع در یک بازی برد-برد به برنامه جامع اقدام مشترک ''برجام'' دست یابند.
همگان بیاد دارند که بخشی از مخالفان دولت تدبیروامید که از مواضع تند روانه تری برخوردار هستند از همان ابتدا علیه این اقدام دولت با استفاده از رسانه ها و دیگر تریبون های تحت امر واکنش های تندی را نشان دادند ودر بحبوحه مذاکرات با قدرت های جهانی ؛ بجای حمایت از نرمش قهرمانانه مبارزان عرصه دیپلماسی، مذاکره کنندگان را مورد حملات تند و گاهی تخریبی خود قرار می دادند.این اقدام دلواپسان تند رو حتی با وجود آنکه مقام معظم رهبری تیم مذاکره کننده هسته ای را افرادی امین، غیور، شجاع و متدین خطاب کرده بودند ؛ بازهم متوقف نگردید.
اما نکته قابل تامل آنکه، در این گیرودار و در حالی که فشارهای داخلی به مدد قدرت های جهانی شتافته بود، دست برتر سیاست ورزان عرصه خارجی کشورمان توانست مجال را از آنان که تلاش داشتند با متهم نمودن ایران برای دستیابی به سلاح هسته ای و ارجاع پرونده به شورای امنیت در ذیل فصل 7 منشور این سازمان، کشور را به یک جنگ ناخواسته و نابرابر بکشانند، گرفت و آنها در برابر قدرت و کارآمدی دیپلماسی ایران و در شطرنج مذاکرات مات شدند و سرانجام نه تنها نتوانستند ایران را با ادعای جنگ طلب بودن و داشتن بمب اتمی منزوی کنند، بلکه رسماً فن آوری صلح آمیز هسته ای ایران را به رسمیت شناختند.
کما اینکه به گفته آقای علاء الدین بروجردی: 'آنها همه تلاش کردند و همه فشار را به کار گرفتند، از جمله شش قطعنامه صادر کردند و ما را تحریم سیاسی کردند تا غنی سازی نداشته باشیم، در این مصاف جهموری اسلامی ایران برنده بود به دلیل اینکه خروجی تمام این تلاش ها بعد از توافق ژنو و لوزان و وین و توافق بر روی برجام این بوده است که حق غنی سازی برای ما تثبیت شده است'. با وجود وقوف جناح محترم منتقد دولت بر زوایای متعدد پرونده پیچیده هسته ای، آنان برای تقاص گرفتن از شکست سنگین خود از مردم در انتخابات ریاست جمهوری 92 و نیز ناکارآمد دانستن دولت اعتدال، از همان ابتدای مذاکرات و بروز نشانه های موفقیت دولت در این زمینه، بر طبل ناکامی و شکست در مذاکرات می کوبیدند.
این در حالی است که برجام ابتدا در شورای عالی امنیت ملی که سران سه قوه و فرماندهان عالیرتبه نیروهای مسلح و نمایندگان مقام معظم رهبری در آن حضور دارند، مورد بحث و بررسی و در نهایت تصویب قرار گرفت و سپس مجلس شورای اسلامی به عنوان مرکز تصمیم گیریها و خانه ملت، توسط نمایندگان مجلس نهم که اکثریت قاطع آن در اختیار جناح اصولگرا قرار داشت و هم اکنون نیز از منتقدان دولت تدبیروامید هستند، به تصویب رسید.
نکته قابل تأمل دیگر آن است که سران رژیم صهیونیستی و حامیان تندرو آن در واشینگتن نیز از توافق به عمل آمده بر آشفته و از ناراحتی مانند مار زخمی به خود می پیچند. اینک که شخص تندرویی مانند دونالد ترامپ که اکثریت یاران وی از مخالفان جمهوری اسلامی ایران هستند و از توافقنامه برجام بشدت ناراضی و خواهان لغو آن هستند، با کمال تاسف همان دوستان محترم منتقد دولت یازدهم بی محابا سرداران عرصه دیپلماسی را نشانه گرفته اند.
غافل از آنکه اینان خادمان صادق و شجاع ملت؛ مدیران مورد وثوق دولت و رهروان بی ادعای مقام معظم رهبری هستند.
البته کار سیاسی، تلاش برای کسب قدرت و شکست سیاسی رقبا در عرصه سیاست و قدرت امری پذیرفته شده است، اما برای رسیدن به این هدف نباید از هر وسیله ای استفاده نمود. منافع ملی مملکت خط قرمزی است که هیچ جریان؛ گروه و حزب سیاسی نباید برای تثبیت قدرت خویش و یا تضعیف رقیب به آن لطمه ای وارد نمایند. کدام عقل و منطق سلیم می پذیرد در هنگامه ای که دشمنان به ما چنگ و دندان نشان می دهد و دست آورد سرداران عرصه نبرد دیپلماتیک را نشانه گرفته اند، ما نیز خواسته و یا ناخواسته درهمان راه قدم بر داریم؟ مگر نمی دانند ترامپ و حامیان تندروی وی حداقل تاکنون با جدیت دنبال بر هم زدن توافق هستند؟ مگر ندیده و نشنیده اند که مقامات ریز و درشت رژیم صهیونیستی و ازجمله نتانیاهو نخست وزیر این رژیم خواهان برهم خوردن برجام می باشند؟ پس چرا در داخل عده ای شب و روز در صدد القای ناکارآمدی دست آوردهای این توافق هستند؟
هیچ کس مدعی نیست که تمامی آنچه در برجام مورد توافق واقع شده است؛ بدون کم و کاست صحیح و طبق خواسته جمهوری اسلامی ایران بوده و ایرادی بر آن نیست. حتی شخص دکتر حسن روحانی برجام را برد - برد اعلام کرده است و این به آن معناست که در مذاکرات هر دو طرف به دنبال خواسته خود بوده و نباید انتظار برآن باشد که در عرصه دیپلماسی خواست دیگران نادیده گرفته شود.
به قول آقای دکتر علی اکبر ولایتی مشاور عالی مقام معظم رهبری و رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام؛ در مسائل سخت و در کارزار دیپلماسی با قرائت بیانیه نمی توان به نتیجه رسید.
در این عرصه هنر آن است که ضمن داشتن برنامه با سلاح منطق و مسلط به قوانین دیپلماسی، حضور پیدا کرده و در فضایی که همه آمده اند تا حق مسلم نظام ما را نادیده بگیرند؛ آنها را ملزم ومتعهد کرد تا در برابر دیدگان جهانیان، حق استفاده از داشتن انرژی صلح آمیز هسته ای ایران را به رسمیت بشناسند.
مذاکره کنندگان شریف کشورمان شاید بدلائل مختلف امروز نتوانند زحمات طاقت فرسا؛شب نخوابی ها؛ شگردهای بکار گرفته شده خود وهمچنین ترفندهای شش قدرت جهانی؛ دسیسه ها و کارشکنی های رژیم صهیونیستی وبرخی شیوخ مزدور حاشیه خلیج فارس را بازگو کنند، اما یقینا روزگاری که آن خاطرات تلخ وشیرین درمنظر مردم قرار گیرد؛ خوانندگان منصف؛ وطن دوستان باغیرت و هر آن کس که به اسلام عزیز پایبند و برای جایگاه تاریخی ایران سرافراز ارزش قائل است؛ به وجود تیم مذاکره کننده هسته ای که توانست حقانیت نظام اسلامی را نه با شعار، بلکه با سلاح برنده فن بیان و سیاست ورزی به جهانیان ثابت و آن را در شورای امنیت سازمان ملل به قانون تبدیل نمایند ؛ افتخار خواهد کرد.
-----------------------------------------
*مدیرکل سیاسی و انتخابات استانداری کرمانشاه
منبع : ایرنا
انتهای پیام حساسیت جایگاه دستگاه دیپلماسی با طرح مذاکرات هسته ای در بحبوحه روی کار آمدن دولت آقای حسن روحانی و تبدیل این مذاکرات به مساله ای بین المللی و نیز حضور مقتدرانه ایران در مسائل منطقه ای و مبارزه با تروریسم جهانی در کشورهای عراق و سوریه تشدید نیز شده است.
در این که قدرتهای زورگوی جهانی، رژیم غاصب صهیونیستی و شیوخ مرتجع حاشیه خلیج فارس؛ در یک محور عبری –عربی - آمریکایی، به ناحق و از سرعناد و دشمنی و برای به انزوا کشاندن جمهوری اسلامی در عرصه بین المللی نظام را به داشتن بمب اتمی و یا حداقل تلاش برای ساخت و دستیابی به آن متهم نموده و می نمایند، شکی نیست. کما اینکه آنها توانستند درست در زمانی که دستگاه دیپلماسی کشور سال های بحرانی خود را در دولت های نهم و دهم می گذراند، در پرتو برخورداری از ابزارهای قدرتمند رسانه ای و نشست های یکجانبه بین المللی بدون حضور فعال جمهوری اسلامی، اهداف و نیات نامیمون خود را در عرصه بین المللی علیه کشورمان به اجماع برسانند.
کما اینکه آنها در آن سال ها با سوء استفاده از بحران - تغییر پیاپی مدیران ارشد- در دستگاه دیپلماسی کشورمان و در یک هجمه سنگین سیاسی- تبلیغاتی توانستند تحریم های ظالمانه و ناجوانمردانه ای را به ناحق بر کشورمان تحمیل کنند.
در ابتدای دولت یازدهم که در عرصه داخلی نیز با فشار تندروها مواجه شده بود گره گشایی از این مشکل و تلاش برای گشایش در رفع تحریم ها کاری بس سخت و نفس گیر بود که جز با ایمان به خدا؛ برخورداری از روحیه انقلابی، تسلط بر فن مذاکره و دیپلماسی، اتحاد در درون و حمایت های بی دریغ و رهنمودهای خردمندانه مقام معظم رهبری؛ قابل دسترسی نبود.
تا پیش از روی کارآمدن دولت دکتر حسن روحانی و در زمان تغییر مدیران ارشد در وزارت خارجه و در غیاب دیپلماسی پویا و توانمند، قطعنامه های ظالمانه یکی پس از دیگری، علیه مردم و نظام جمهوری اسلامی ایران در شورای امنیت سازمان ملل متحد به تصویب می رسید؛ بگونه ای که سازمان تحریم های منسجم و هدفمندی بر ضد ایران اعمال گردید که اگر همت مردان دیپلمات کشور با حمایت های مجموعه مدیران ارشد نظام و مردم نبود و تا به امروز ادامه می داشت ای بسا موضوع 'نفت در برابر غذا' برای ایران نیز اجرا می شد و...
اما با روی کارآمدن دولت تدبیر و امید و سپردن امور از سوی شیخ دیپلمات به آقای دکترمحمدجواد ظریف؛ آنها توانستند با ابزار قدرتمند چانه زنی و مذاکرات رو در رو در مصاف با شش قدرت جهانی، با اقتدار ازعزت جایگاه و منافع ملی کشور و نیزحق مسلم برخورداری از انژری صلح آمیز هسته ای دفاع نموده و درمجموع در یک بازی برد-برد به برنامه جامع اقدام مشترک ''برجام'' دست یابند.
همگان بیاد دارند که بخشی از مخالفان دولت تدبیروامید که از مواضع تند روانه تری برخوردار هستند از همان ابتدا علیه این اقدام دولت با استفاده از رسانه ها و دیگر تریبون های تحت امر واکنش های تندی را نشان دادند ودر بحبوحه مذاکرات با قدرت های جهانی ؛ بجای حمایت از نرمش قهرمانانه مبارزان عرصه دیپلماسی، مذاکره کنندگان را مورد حملات تند و گاهی تخریبی خود قرار می دادند.این اقدام دلواپسان تند رو حتی با وجود آنکه مقام معظم رهبری تیم مذاکره کننده هسته ای را افرادی امین، غیور، شجاع و متدین خطاب کرده بودند ؛ بازهم متوقف نگردید.
اما نکته قابل تامل آنکه، در این گیرودار و در حالی که فشارهای داخلی به مدد قدرت های جهانی شتافته بود، دست برتر سیاست ورزان عرصه خارجی کشورمان توانست مجال را از آنان که تلاش داشتند با متهم نمودن ایران برای دستیابی به سلاح هسته ای و ارجاع پرونده به شورای امنیت در ذیل فصل 7 منشور این سازمان، کشور را به یک جنگ ناخواسته و نابرابر بکشانند، گرفت و آنها در برابر قدرت و کارآمدی دیپلماسی ایران و در شطرنج مذاکرات مات شدند و سرانجام نه تنها نتوانستند ایران را با ادعای جنگ طلب بودن و داشتن بمب اتمی منزوی کنند، بلکه رسماً فن آوری صلح آمیز هسته ای ایران را به رسمیت شناختند.
کما اینکه به گفته آقای علاء الدین بروجردی: 'آنها همه تلاش کردند و همه فشار را به کار گرفتند، از جمله شش قطعنامه صادر کردند و ما را تحریم سیاسی کردند تا غنی سازی نداشته باشیم، در این مصاف جهموری اسلامی ایران برنده بود به دلیل اینکه خروجی تمام این تلاش ها بعد از توافق ژنو و لوزان و وین و توافق بر روی برجام این بوده است که حق غنی سازی برای ما تثبیت شده است'. با وجود وقوف جناح محترم منتقد دولت بر زوایای متعدد پرونده پیچیده هسته ای، آنان برای تقاص گرفتن از شکست سنگین خود از مردم در انتخابات ریاست جمهوری 92 و نیز ناکارآمد دانستن دولت اعتدال، از همان ابتدای مذاکرات و بروز نشانه های موفقیت دولت در این زمینه، بر طبل ناکامی و شکست در مذاکرات می کوبیدند.
این در حالی است که برجام ابتدا در شورای عالی امنیت ملی که سران سه قوه و فرماندهان عالیرتبه نیروهای مسلح و نمایندگان مقام معظم رهبری در آن حضور دارند، مورد بحث و بررسی و در نهایت تصویب قرار گرفت و سپس مجلس شورای اسلامی به عنوان مرکز تصمیم گیریها و خانه ملت، توسط نمایندگان مجلس نهم که اکثریت قاطع آن در اختیار جناح اصولگرا قرار داشت و هم اکنون نیز از منتقدان دولت تدبیروامید هستند، به تصویب رسید.
نکته قابل تأمل دیگر آن است که سران رژیم صهیونیستی و حامیان تندرو آن در واشینگتن نیز از توافق به عمل آمده بر آشفته و از ناراحتی مانند مار زخمی به خود می پیچند. اینک که شخص تندرویی مانند دونالد ترامپ که اکثریت یاران وی از مخالفان جمهوری اسلامی ایران هستند و از توافقنامه برجام بشدت ناراضی و خواهان لغو آن هستند، با کمال تاسف همان دوستان محترم منتقد دولت یازدهم بی محابا سرداران عرصه دیپلماسی را نشانه گرفته اند.
غافل از آنکه اینان خادمان صادق و شجاع ملت؛ مدیران مورد وثوق دولت و رهروان بی ادعای مقام معظم رهبری هستند.
البته کار سیاسی، تلاش برای کسب قدرت و شکست سیاسی رقبا در عرصه سیاست و قدرت امری پذیرفته شده است، اما برای رسیدن به این هدف نباید از هر وسیله ای استفاده نمود. منافع ملی مملکت خط قرمزی است که هیچ جریان؛ گروه و حزب سیاسی نباید برای تثبیت قدرت خویش و یا تضعیف رقیب به آن لطمه ای وارد نمایند. کدام عقل و منطق سلیم می پذیرد در هنگامه ای که دشمنان به ما چنگ و دندان نشان می دهد و دست آورد سرداران عرصه نبرد دیپلماتیک را نشانه گرفته اند، ما نیز خواسته و یا ناخواسته درهمان راه قدم بر داریم؟ مگر نمی دانند ترامپ و حامیان تندروی وی حداقل تاکنون با جدیت دنبال بر هم زدن توافق هستند؟ مگر ندیده و نشنیده اند که مقامات ریز و درشت رژیم صهیونیستی و ازجمله نتانیاهو نخست وزیر این رژیم خواهان برهم خوردن برجام می باشند؟ پس چرا در داخل عده ای شب و روز در صدد القای ناکارآمدی دست آوردهای این توافق هستند؟
هیچ کس مدعی نیست که تمامی آنچه در برجام مورد توافق واقع شده است؛ بدون کم و کاست صحیح و طبق خواسته جمهوری اسلامی ایران بوده و ایرادی بر آن نیست. حتی شخص دکتر حسن روحانی برجام را برد - برد اعلام کرده است و این به آن معناست که در مذاکرات هر دو طرف به دنبال خواسته خود بوده و نباید انتظار برآن باشد که در عرصه دیپلماسی خواست دیگران نادیده گرفته شود.
به قول آقای دکتر علی اکبر ولایتی مشاور عالی مقام معظم رهبری و رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام؛ در مسائل سخت و در کارزار دیپلماسی با قرائت بیانیه نمی توان به نتیجه رسید.
در این عرصه هنر آن است که ضمن داشتن برنامه با سلاح منطق و مسلط به قوانین دیپلماسی، حضور پیدا کرده و در فضایی که همه آمده اند تا حق مسلم نظام ما را نادیده بگیرند؛ آنها را ملزم ومتعهد کرد تا در برابر دیدگان جهانیان، حق استفاده از داشتن انرژی صلح آمیز هسته ای ایران را به رسمیت بشناسند.
مذاکره کنندگان شریف کشورمان شاید بدلائل مختلف امروز نتوانند زحمات طاقت فرسا؛شب نخوابی ها؛ شگردهای بکار گرفته شده خود وهمچنین ترفندهای شش قدرت جهانی؛ دسیسه ها و کارشکنی های رژیم صهیونیستی وبرخی شیوخ مزدور حاشیه خلیج فارس را بازگو کنند، اما یقینا روزگاری که آن خاطرات تلخ وشیرین درمنظر مردم قرار گیرد؛ خوانندگان منصف؛ وطن دوستان باغیرت و هر آن کس که به اسلام عزیز پایبند و برای جایگاه تاریخی ایران سرافراز ارزش قائل است؛ به وجود تیم مذاکره کننده هسته ای که توانست حقانیت نظام اسلامی را نه با شعار، بلکه با سلاح برنده فن بیان و سیاست ورزی به جهانیان ثابت و آن را در شورای امنیت سازمان ملل به قانون تبدیل نمایند ؛ افتخار خواهد کرد.
-----------------------------------------
*مدیرکل سیاسی و انتخابات استانداری کرمانشاه
منبع : ایرنا
کپی شد
