بخش کوتاهی از داستان در حاشیه رودخانه هیروچای اثر یاوری که در سومین دوره جشنواره ملی دریچه در مشهد عنوان دوم را کسب کرد با هم میخوانیم: «امشب کودک دیگری هم گم شد. چهارمین کودک ظرف یک ماه گذشته. این بار ۲ مامور هم بودند. اما بعد از تمام شدن آژیرقرمز جوری اثری از آن بچه نماند که گویی از اول هم وجود نداشته.
اولین گزارش در تاریخ ۶۴/۰۵/۱۱ روی میز سرهنگ جاوید رفت. علیرضا پنج ساله از روستای قره باغ در حالی که آژیر خطر حمله هوایی زده شده بود و با خانواده اش و بقیه اهالی روستا کنار رودخانه هیروچای رفته بودند گم شده بود. بعد از آژیر همه اهالی تا صبح کنار حاشیه رودخانه و همینطور زاغه های اطراف روستا را می گردند اما هیچ اثری از پسر بچه پیدا نمی کنند. روز بعد گزارشش می رسد به پاسگاه و آنها ۲ سرباز را به همراه یک استوار می فرستند روستا. استوار هم که کاری از پیش نمی برد درخواست می دهد که غواص بیاید تا یکی دو جا از قسمت های عمیق رودخانه را بگردند اما باز هم نشانه ای پیدا نمی کنند. غواص می گوید گرچه در این فصل از سال شدت جریان رودخانه هیروچای کم است اما آنقدر توانایی دارد که یک بچه پنج ساله را با خود تا چند کیلومتر آن طرفتر ببرد. باید طول رودخانه را گشت و منتظر شد که شاید کسی اتفاقی خبر پیدا کردن جسد را بدهد.»
یاوری متولد بهمن ۱۳۶۸ است که سالهاست در زمینه داستان نویسی بصورت حرفه ای فعالیت می کند و داستان های کوتاهش توانسته در جشنواره های مختلف ادبی سراسر کشور خوش بدرخشد. او رمانی را ترجمه کرده با نام «بسیار بلند و فوق العاده نزدیک» نوشته «جاناتان سفرن فوئر» که کار موفقی بوده و این کتاب که با انتشارات نیماژ به چاپ رسیده توانسته در مدت کوتاهی به چاپ دوم برسد. یاوری در دانشگاه کارشناسی مترجمی زبان انگلیسی خوانده و در کنار تحصیلات آکادمیک، تسلطی که به ادبیات هم دارد سبب شده که اولین ترجمه اش خوب دیده شود و نظر صاحب نظران را به خود جلب کند.
سومین دوره این جشنواره که به همت انجمن ادبیات داستانی دریچه در مشهد برگزار شده بود با اعلام داستانهای برتر هفته گذشته به کار خود پایان داد.
دبیر انجمن ادبیات داستانی دریچه و دبیر این جشنواره گفت: در این دوره از جشنواره، بیش از ۸۰۰ داستان از نقاط مختلف کشور به دبیرخانه انجمن ارسال شده بود که بیشتر این آثار، در فضای شگفت انگیز و جادویی بومی نوشته شده بودند.
حسین عباسزاده افزود: سطح کیفی داستان های رسیده نسبت به دوره های گذشته رشد و پیشرفت محسوسی داشته است و از نظر بدعت در تخیل، فضاسازی های قدرتمند و پلات های قابل توجه و منسجم، نظر هیات داوران جشنواره را به خود جلب کرده بود.
نویسنده مجموعه داستان کوتاه «خوش به حال هیچ کس» درخصوص ملاک ارزیابی هیات داوران از داستان های برگزیده گفت: ملاک نظر هیئت داوران جشنواره ملی دریچه، روایت گری داستانی سالم، دیالوگ نویسی های قوی و بن مایه ها و تخیّل دراماتیک متفاوت بوده است.
در این جشنواره شهرام ریاحیفر با داستان «شکار ماهی بزرگ» از تهران و فرزانه باباجانی با داستان «سازت را کوک کن پسر» از مشهد به ترتیب اول و سوم شدند.
همچنین از حمیدرضا جعفری، برای داستان «سگ ماهی» از مشهد، مهشاد لسانی، برای داستان «حلوا» از تهران، مریم محمدی کلهری، برای داستان «اصغر بابا رحیم» از تهران، نسیم سهیلی برای داستان «۲ مرز» از مشهد، نفیسه خسروی، برای داستان «این مملکت دیوانه خانه است» از تهران، نسیم کمال احمدی، برای داستان «نوبت سی ام» از مشهد و عباس قدیر محسنی، برای داستان «من خدا را کشتم» از تهران تقدیر به عمل آمد.