به گزارش خبرنگار ایرنا، عشق به حسین (ع) حد و مرز نمی شناسد و از این رو هرکس به هر طریقی در ایام سوگواری ماه محرم به زبان خویش می خواهد در اندوه واقعه جانسوز عاشورا شریک باشد.
امروز با گذشت بیش از یک هزار و ۴۰۰ سال از واقع جانسوز عاشورای حسین (ع)، عاشقان آن حضرت سینه چاک تر از گذشته برای اتصال به سیل خروشان عاشقی آماده هستند و هرسال عزاداری ها با شور و عظمت بیشتری از گذشته برپا می شود.
محرم ماهی است که هرکس با هر دین و مسلکی در عظمت عشق به حسین غرق می شود و تنها هدف سوگواران آن حضرت بزرگداشت واقعه مهم عاشورا است، عاشورایی که حقیقت اسلام را زنده نگه داشت.
شهرستان مرزی قصرشیرین نزدیکترین نقطه کشورمان به بارگاه ملکوتی امام حسین (ع) نیز در ایام محرم و صفر شور حسینی به خود می گیرد و آیین های عزاداری در این شهرستان مرزی که پیشانی کشورمان و تابلوی نظام اسلامی است، جلوه ای عاشورایی پیدا می کند.
اینجا قصرشیرین در ایام محرم مردمان پیرو مذاهب مختلف اسلامی از شیعه، سنی و اهل حق در کنار یکدیگر گردهم می آیند و با برپایی مجالس مشترک عزاداری در هیات های مذهبی و حسینیه و مساجد و تکایا عشق و ارادت خود را به ساحت آن حضرت ابراز می کنند.
چند روز قبل از ماه محرم تمامی خیابان ها، کوچه ها، معابر و سطح شهر سیاه پوش عزای امام حسین (ع) می شود و مردم نیز با برتن کردن جامه سیاه به استقبال این ماه و سوگواری آن می روند.
سیاه پوشان مرزنشین قصرشیرینی شب های محرم را با حضور در هیات های عزاداری در قالب دسته جات سینه زن و زنجیر زن به عزاداری می پردازند.
حلقه عزاداری تشکیل می شود، طبل زن ها در وسط قرار می گیرند، علم گردان و پرچم گردان هیات در مقابل جایگاه می ایستد و دسته جات زنجیر زن نیز به صورت دایره وار در اطراف طبل زن ها می چرخند و مداحان مداحی می کنند و سینه زنان در مقابل جایگاه سینه می زنند و اینگونه شوری حسینی در شب های محرم برپا می شود.
چه بیقرار ناله سر می دهند دایه های دلتنگی که سیاه پوشان با برتن کردن عبا وسربند و جامه قصری در کنار هیات ها می نشینند، مادرانی که بیقرار ناله «روله رو» و «برا رو» سر می‌دهند و اینگونه با رباب و زینب (س) همدردی کرده و بر داغ جوانان رشید کربلا می گریند.
زنان سوگوار قصرشیرینی همان شیرزنان روزهای جبهه و جنگ که با برتن کردن لباس رزم بر قامت همسران و فرزندان رشیدشان آن ها را راهی جبهه های جنگ کردند و پس از ماه ها و سال ها انتظار مشتی استخوان و تنها یک پلاک و خاطرات روزهای بودن همدم ساعت های بیقراریشان شد در ایام محرم برای شهدای کربلا مادرانه مویه خوانی می کنند.
دایه های شهیدپرور قصرشیرین و خواهران عفیف مرزنشین در هیات های خواهران با تشکیل حلقه های عزاداری ناله «هی وا هی وا » سر می دهند، به این ترتیب که یکی از زنان مسن اشعاری را در قالب مرثیه می خواند و زنان همه یکصدا با ناله هی وا هی وا آن را پاسخ می دهند.
از دیگر آیین هایی که از دیرباز در میان زنان این منطقه باقی مانده مویه خوانی یا به اصطلاح محلی «مور چِرین» است اینگونه که زنان مسن و به خصوص داغ دیده که داغ جوانان و همسران و عزیزانشان را بسیار دیده اند ،دلتنگی و مصیبت خود را در قالب اشعار و ذکر مصیبت و مرثیه بر زبان می آورند و زنان جوانتر نیز بر این ذکر مصیبت اشک می ریزند .
مادران شهدا قاب عکس های فرزندان شهید رشید خود را در آغوش گرفته و در صف های عزاداران حضور می یابند و اعتقاد دارند که شهیدانشان زنده اند و این نیز رسمی است که از دیرباز دایه های همیشه داغ دار قصرشیرین در سال های گذشته آن را به جا آورده اند.
همچنین یکی دیگر از آیین هایی که از گذشتگان در میان زنان این منطقه به جا مانده دخیل بستن بر گهواره علی اصغر باب الحوایج طفل شیرخوار حسین (ع) است.
یگ گهواره در میان عزای زنان دست به دست می چرخد و هرکس به میزان نیاز و بضاعتش نذورات خود را در این گهواره می اندازد و برای طلب حاجتش دعا می کند و در آخر این نذورات خرج هیات و مجالس عزای حسین (ع) می شود.
در روز عاشورا نیز طبق رسمی که از دیرباز در این منطقه به جا مانده حضور دسته جات و هیات های عزاداری بر مزار شهدای شهرستان است که آیین اقامه نماز ظهر و عصر عاشورا در جوار مزار شهیدان اقامه و پایان بخش عزاداری دهه اول محرم است.
در روز عاشورا زنان قصرشیرینی در کنار قبور عزیزانشان ناله سر می دهند، شیون و زاری می کنند و سینه زنان بر سوگ حسین و شهدای عاشورا عزاداری می کنند.
گل مالیدن بر سر و صورت و چادرهای زنان و بر جامه مردان و کودکان و کفن پوشیدن در روزهای تاسوعا و عاشورا نیز همگی از دیرباز در این منطقه مرسوم است که نسل به نسل همچنان حفظ و منتقل شده است.
صحنه های دلدادگی حسین (ع)در شهرستان مرزنشین قصرشیرین بسیار زیاد است و یکی از نمونه های بارز عاشقی در این منطقه پخت نذورات و پخش شیرینی و شربت و پذیرایی از عزاداران حسینی است.
اما مهم تر از همه اینکه در گرمای خرماپزان قصرشیرین و تابستان سوزان دیار نخل ها، شب های محرم و روزهای تاسوعا و عاشورا کمتر کسی در منزل می ماند و همه از پیر و جوان گرفته تا زن ومردم و شیرخوار در هیات های عزاداری گرد هم جمع می شوند تا این نقطه اتصال به حسین (ع) برای همیشه بیش از پیش نمود داشته باشد.
آیین های علم گردانی، برپایی همایش شیرخوارگان حسینی، اجرای تعزیه خوانی به زبان محلی، پذیرایی از زائران امام حسین با توجه به اینکه مرز رسمی خسروی قدیمی ترین و با سابقه ترین گذرگاه مرزی محل تردد زائران عتبات عالیات نیز در این شهرستان قرار دارد، از دیگر آیین های خودجوش مردمی است که در دهه اول محرم در این منطقه برپا می شود و این ها همه بیانگر یک چیز است و بس که «عشق حسین است چه‌ها می کند».
قصرشیرین در غرب کرمانشاه بیش از ۲۷ هزار تن جمعیت و ۱۸۶ کیلومتر مرز با عراق دارای ۲ مرز رسمی خسروی و پرویزخان است.
هم اکنون روزانه شمار زیادی از زائران عتبات عالیات از مرز رسمی خسروی عازم کربلای معلا می شوند.
۳۰۱۲/۸۰۶۶
گزارش از نازنین باباخانی
