در این یادداشت آمده است: بخش خدمات و گردشگری با توجه به ظرفیتها و پتانسیل‌های گسترده‌اش، مهمترین محور توسعه کرمانشاه را تشکیل می‌دهد و این حوزه حداقل نیمی از اشتغال استان را به خود اختصاص داده است.
در این میان اصناف با بیش از 60 هزار واحد صنفی، بزرگترین و گسترده‌ترین نهاد اقتصادی غیردولتی استان کرمانشاه محسوب می‌شود و ستون و موتور محرک بخش خدمات و گردشگری به حساب می‌آید.
با این حساب اگر اشتغال را مهمترین اولویت استان قلمداد کنیم، قاعدتا می‌بایست بخش خدمات و گردشگری -و به ویژه اصناف- نقش بسیار پررنگتری را در برنامه‌های کلان توسعه و تصمیم‌گیری‌ها و تصمیم سازی‌های استان ایفا کنند. اما در عمل چنین نیست و براساس این واقعیت‌ها رفتار نمی‌شود.
حوزه گردشگری به مدد جو تبلیغاتی این سال‌ها این شانس را پیدا کرده که در قالب یک کارگروه به اموراتش رسیدگی شود، ولی اصناف از این حداقل شانس هم بی‌بهره مانده و جایگاهش از عضویت در مجموعه‌هایی مانند اتاق بازرگانی و ستاد تنظیم بازار فراتر نرفته و مدیران نیز به کارکردهای توزیعی و تنظیمی این مجموعه در بزنگاه‌های مختلف – به ویژه در دوران تحریم – بسنده کرده‌اند.
متاسفانه نظام برنامه‌ریزی کشور ما معمولا بی اعتنا به توسعه متوازن، همه جانبه و متعادل کارهایش را پیش می‌برد. مثلا به یکباره تب حمایت از گردشگری و یا صنعت به راه می‌افتد و بخش‌هایی مانند اصناف – که بسترساز توسعه و رونق دیگر حوزه‌ها هستند – فراموش می‌شوند.
سال‌هاست اقتصادهای پیشرفته دنیا به سمت توسعه گسترده‌تر بخش خدمات و گردشگری متمایل شده‌اند. حدود 85 درصد از اشتغال کشورهای اروپایی در این حوزه شکل گرفته است. همچنین فراموش نکنیم یک پنجم اقتصاد دنیا در دست همین اروپایی‌ها قرار دارد.
بخش خدمات و گردشگری با توجه به پتانسیل‌هایش در کرمانشاه نیز می‌تواند این نقش محوری را ایفا کند.
بخش عظیمی از اشتغال استان، در حوزه خدمات و اصناف نهفته است و باید این حوزه نقش جدی‌تری در برنامه‌ها و تصمیم‌گیری‌ها و تصمیم‌سازی‌ها ایفا کند کل مجموعه خدمات و گردشگری باید در برنامه‌ریزی‌ها با یکدیگر دیده شوند نه اینکه به بخشهای دیگر نگاهی ویژه‌تر شود و اصناف فراموش شوند.
بخش اصناف نیز باید همپای بخشی مانند صنعت و حتی پررنگتر از آن دیده شود و نقش محوری‌تری در تصمیم گیری‌ها داشته باشد و بخشی از ظرفیت های قانونی در حوزه‌هایی مانند ستاد تسهیل، برای رفع موانع پیش روی فعالان این حوزه به کار گرفته شود.
اقتصادِ مقاومتی و رونق تولید و برند شدن کالاهای ایرانی بدون نقش آفرینی یک بخش صنفی توانمند قابل تحقق نیست.
امروزه اصناف یکی از مهمترین بخشها در توسعه پایدار محسوب می‌شوند. تشکل‌ها و رسته‌های صنفی متنوع و گسترده این حوزه، نقشی تعیین کننده در شکل‌گیری یک زنجیره تولید پویا دارند و اگر چرخ این بنگاه‌های کوچک نگردد؛ واحدهای صنعتی و کشاورزی بزرگ هم دچار رکود و سکون خواهند شد و اشتغال موجود آن حوزه ها هم از دست خواهد رفت.
اصناف، حلقه‌ی مفقوده‌ی توسعه پایدار کرمانشاه است و باید جایگاهی متناسب با ظرفیت های آن در سیستم تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی استان به آنها داده شود.
این حوزه در کرمانشاه آنقدر ظرفیت و پتانسیل دارد که در حد و قامت یک معاونت مجزا در حوزه استانداری دیده شود و از این حاشیه‌نشینی به در آید.
8066
انتهای پیام در این میان اصناف با بیش از 60 هزار واحد صنفی، بزرگترین و گسترده‌ترین نهاد اقتصادی غیردولتی استان کرمانشاه محسوب می‌شود و ستون و موتور محرک بخش خدمات و گردشگری به حساب می‌آید.
با این حساب اگر اشتغال را مهمترین اولویت استان قلمداد کنیم، قاعدتا می‌بایست بخش خدمات و گردشگری -و به ویژه اصناف- نقش بسیار پررنگتری را در برنامه‌های کلان توسعه و تصمیم‌گیری‌ها و تصمیم سازی‌های استان ایفا کنند. اما در عمل چنین نیست و براساس این واقعیت‌ها رفتار نمی‌شود.
حوزه گردشگری به مدد جو تبلیغاتی این سال‌ها این شانس را پیدا کرده که در قالب یک کارگروه به اموراتش رسیدگی شود، ولی اصناف از این حداقل شانس هم بی‌بهره مانده و جایگاهش از عضویت در مجموعه‌هایی مانند اتاق بازرگانی و ستاد تنظیم بازار فراتر نرفته و مدیران نیز به کارکردهای توزیعی و تنظیمی این مجموعه در بزنگاه‌های مختلف – به ویژه در دوران تحریم – بسنده کرده‌اند.
متاسفانه نظام برنامه‌ریزی کشور ما معمولا بی اعتنا به توسعه متوازن، همه جانبه و متعادل کارهایش را پیش می‌برد. مثلا به یکباره تب حمایت از گردشگری و یا صنعت به راه می‌افتد و بخش‌هایی مانند اصناف – که بسترساز توسعه و رونق دیگر حوزه‌ها هستند – فراموش می‌شوند.
سال‌هاست اقتصادهای پیشرفته دنیا به سمت توسعه گسترده‌تر بخش خدمات و گردشگری متمایل شده‌اند. حدود 85 درصد از اشتغال کشورهای اروپایی در این حوزه شکل گرفته است. همچنین فراموش نکنیم یک پنجم اقتصاد دنیا در دست همین اروپایی‌ها قرار دارد.
بخش خدمات و گردشگری با توجه به پتانسیل‌هایش در کرمانشاه نیز می‌تواند این نقش محوری را ایفا کند.
بخش عظیمی از اشتغال استان، در حوزه خدمات و اصناف نهفته است و باید این حوزه نقش جدی‌تری در برنامه‌ها و تصمیم‌گیری‌ها و تصمیم‌سازی‌ها ایفا کند کل مجموعه خدمات و گردشگری باید در برنامه‌ریزی‌ها با یکدیگر دیده شوند نه اینکه به بخشهای دیگر نگاهی ویژه‌تر شود و اصناف فراموش شوند.
بخش اصناف نیز باید همپای بخشی مانند صنعت و حتی پررنگتر از آن دیده شود و نقش محوری‌تری در تصمیم گیری‌ها داشته باشد و بخشی از ظرفیت های قانونی در حوزه‌هایی مانند ستاد تسهیل، برای رفع موانع پیش روی فعالان این حوزه به کار گرفته شود.
اقتصادِ مقاومتی و رونق تولید و برند شدن کالاهای ایرانی بدون نقش آفرینی یک بخش صنفی توانمند قابل تحقق نیست.
امروزه اصناف یکی از مهمترین بخشها در توسعه پایدار محسوب می‌شوند. تشکل‌ها و رسته‌های صنفی متنوع و گسترده این حوزه، نقشی تعیین کننده در شکل‌گیری یک زنجیره تولید پویا دارند و اگر چرخ این بنگاه‌های کوچک نگردد؛ واحدهای صنعتی و کشاورزی بزرگ هم دچار رکود و سکون خواهند شد و اشتغال موجود آن حوزه ها هم از دست خواهد رفت.
اصناف، حلقه‌ی مفقوده‌ی توسعه پایدار کرمانشاه است و باید جایگاهی متناسب با ظرفیت های آن در سیستم تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی استان به آنها داده شود.
این حوزه در کرمانشاه آنقدر ظرفیت و پتانسیل دارد که در حد و قامت یک معاونت مجزا در حوزه استانداری دیده شود و از این حاشیه‌نشینی به در آید.
8066
کپی شد
