در این یادداشت آمده است: سال‌ها از هجرت اسوه علم و عمل مرحوم آیت‌الله نجومی می‌گذرد. او در سال‌های جدایی با کوله باری از خاطرات ما را تنها گذاشت. این رسم تقدیر است که خوب‌ها چه با اطمینان و آبرومندانه دعوت حق را لبیک گویند و جای خالی خود را برای همیشه نقل محفل ارادتمندان و شیفتگان مرام و مسلک خود گردانند.
حیف از غم جدایی و محرومیت از همنشینی با معلم اخلاق و با پشتوانه‌ای که بر رفتار هم مسلکان حجت و در سلوک و منش، مروج نام و نشان بندگان خوب خدا بود. افسوس که اکنون جز حسرت و اندوه و زمزمه‌های دلتنگی و سوغاتی از خاطرات آموزنده نشانی از حضور او نیست.
آبان که از راه می‌رسد، ماه سرد جدایی‌‌ست. ماه پرواز پدری مهربان به ملکوت اعلی. آن هنگام که ناباورانه سایه فراق، روح پاکش را به تن جهان دیگری پوشانید. از آن زمان گذر ایام برای ما ملالت‌آور بود. او که در بین خواص زینت علما بود و در بین اهل هنر نماد فضایل و اخلاق عملی، مجتهد به احکام و مفسر قران و دل سوخته مکتب.
ایام محرم را به یاد داریم که درس محبت را با عشق به مولایش حسین پیوند داده و قطرات اشک بر چهره، نشان ارادت و نوکری و دستمال پراشکش بیرق عشق عاشورایی بود و در بیت شریفش میزبان بی تکلف عزاداران حسینی بود. و اکنون سال‌هاست با یاد تو همسفریم، هنوز محبت پدرانه و حضور پند‌آموز و چهره خندانت را به یاد داریم.
هنر‌مندی که سبک زندگیش نماد بزرگ منشی بود و مایه افتخار علم و عالم و فخر شاگردان و تربیت مریدان. زندگی ساده و بی پیرایه و فارغ از قیل و قال دنیای مادی نشان از خود‌سازی و سال‌ها ممارست و خویشتن داری بود. شریک و غمخوار سختی‌ها و شادی‌های مردم بود و تجلی هنر الهی را در مردم داری و مردم یاری به نمایش گذاشت. اکنون در آستانه سالگرد عروج ملکوتیش دست به دعا در پیشگاه خدا بلند نموده و برای روحش جاودانگی در جوار رب و آمرزش و مغفرت طلب می‌نماییم.
8066
انتهای پیام حیف از غم جدایی و محرومیت از همنشینی با معلم اخلاق و با پشتوانه‌ای که بر رفتار هم مسلکان حجت و در سلوک و منش، مروج نام و نشان بندگان خوب خدا بود. افسوس که اکنون جز حسرت و اندوه و زمزمه‌های دلتنگی و سوغاتی از خاطرات آموزنده نشانی از حضور او نیست.
آبان که از راه می‌رسد، ماه سرد جدایی‌‌ست. ماه پرواز پدری مهربان به ملکوت اعلی. آن هنگام که ناباورانه سایه فراق، روح پاکش را به تن جهان دیگری پوشانید. از آن زمان گذر ایام برای ما ملالت‌آور بود. او که در بین خواص زینت علما بود و در بین اهل هنر نماد فضایل و اخلاق عملی، مجتهد به احکام و مفسر قران و دل سوخته مکتب.
ایام محرم را به یاد داریم که درس محبت را با عشق به مولایش حسین پیوند داده و قطرات اشک بر چهره، نشان ارادت و نوکری و دستمال پراشکش بیرق عشق عاشورایی بود و در بیت شریفش میزبان بی تکلف عزاداران حسینی بود. و اکنون سال‌هاست با یاد تو همسفریم، هنوز محبت پدرانه و حضور پند‌آموز و چهره خندانت را به یاد داریم.
هنر‌مندی که سبک زندگیش نماد بزرگ منشی بود و مایه افتخار علم و عالم و فخر شاگردان و تربیت مریدان. زندگی ساده و بی پیرایه و فارغ از قیل و قال دنیای مادی نشان از خود‌سازی و سال‌ها ممارست و خویشتن داری بود. شریک و غمخوار سختی‌ها و شادی‌های مردم بود و تجلی هنر الهی را در مردم داری و مردم یاری به نمایش گذاشت. اکنون در آستانه سالگرد عروج ملکوتیش دست به دعا در پیشگاه خدا بلند نموده و برای روحش جاودانگی در جوار رب و آمرزش و مغفرت طلب می‌نماییم.
8066
کپی شد
