در زلزله اخیر کرمانشاه، ده ها هزار نفر بی خانمان شده اند و چندین هزار از هموطنان کشته و مجروح شده اند، بازماندگان نیز با مشکلات عمیق و گسترده ای مواجه شده اند و ماتم و حزن سنگینی بر فضای روانی جامعه سایه افکنده است.
بررسی های میدانی نشان می دهد ضعف زیرساخت ها، نحوه ساخت و معماری نامناسب خانه ها و اماکن موجود خصوصا مسکن مهر، فاجعه ای دلخراش را بوجود آورده، که خسارات مالی و جانی زیادی بدنبال داشته و عمیقا موجبات تاسف و تالم عمومی بوجود آورده است.
مدیریت بحران و وضعیت پسازلزله در کوتاه مدت و میان مدت، مساله مهمی برای کاهش این فاجعه و مشکلات می باشد و در صورت ناکارآمدی و ناهماهنگی مدیریت بحران، می تواند ابعاد مشکلات موجود را عمیق تر نماید و مشکلاتی نظیر: سرما، گرسنگی، تشنگی و مشکلات روانی زلزله زدگان، فاجعه ای بسیار بزرگتر رقم بزند.
اگرچه با همت والای مردم و نهادهای مرتبط، اقلام خوراکی و پوشاک زیادی برای شهرستان سرپل ذهاب فرستاده شده، اما متاسفانه مشکلات و ناهماهنگی ها در نحوه توزیع این کمک ها کاملا به چشم می خورد و باید فکری برای آن بشود.
مردم از دیدن این حجم وسیع از ویرانی، درد و بدشانسی حادثه دیدگان بهت زده شده اند و با چشمانی اشکبار و بغضی در گلو خواستار رسیدگی فوری و جامع مشکلاتشان هستند.
مشکلات موجود در ۳ سطح باید بررسی و حل شود:
در حال حاضر نیازها، بیشتر حول تامین مایحتاج اولیه نظیر: چادر ضدآب، پتو، وسایل گرمایشی، آب، لباس گرم و مواد غذایی، بهداشتی و درمانی، و وسایل آشپزخانه است،
مرحله دوم اسکان موقت در کانکس، اماکن عمومی، آواربرداری گسترده و بازسازی برخی منازل کمتر آسیب دیده، تامین نیازهای مالی و معیشتی و توجه به مشکلات روانی و آموزشی زلزله زدگان است.
مرحله بعدی برنامه جامع همراه با سرعت عمل برای نوسازی و بازسازی منازل شهروندان با تجمیع توانمندی ها و هم افزایی ظرفیت های دولتی و مردمی است.
تشکیل کمیته های هماهنگی و نظارت بر روند بازسازی، اختصاص اعتبارات ویژه، تهیه طرح عملیاتی بازسازی، تامین منابع مالی و معیشتی برای خانواده ها، استفاده از توان بخش خصوصی و شرکت های بزرگ عمرانی برای بازسازی، حمایت از کودکان و زنان آسیب دیده و...از موارد مهمی است که باید مدنظر قرار بگیرد.
*روزنامه نگار
46
