به گزارش روز دوشبنه ایرنا از روابط عمومی فرمانداری مریوان، محمد شفیعی در جمع خبرنگاران اظهار کرد: ایجاد شهرک کلاش بافی با هدف ایجاد اشتغال و تولید این محصول نیز در شهرستان هستیم.
وی با اشاره به ثبت جهانی مریوان به عنوان شهر کلاش افزود: جشن ثبت جهانی کلاش مریوان بعد از ماه محرم با حضور نمایندگان یونسکو، و مسئولان کشوری در این شهر برگزار خواهد شد.
شفیعی از فعالیت چهار هزار و 500 نفر در حوزه بافت و فروش کلاش تاکید کرد: از هنرمندان و بافندگان می خواهیم این محصول را با کیفیت تولید کنند تا رضایت مصرف کنندگان جلب شود.
فرماندار مریوان با تاکید بر برنامه ریزی مناسب برای معرفی هر چه بهتر و بیشتر کلاش این شهر و اینکه امسال یک میلیارد و 300 میلیون ریال برای این موضوع اختصاص داده شده است، یادآور شد: تعدادی از این محصول تولیدی و هنر دست مردم مریوان را به سفارتخانه های کشورهای خارجی مقیم ایران هدیه می کنیم.
وی از مریوان به عنوان پنجمین شهر ایران که موفق به ثبت جهانی صنایع دستی شده نام برد و گفت: تشکیل کمیته برون مرزی برای کلاش را نیز پس از برگزاری جشن ثبت جهانی در دستور کار داریم.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کردستان اواخر شهریور امسال از مصوب شدن شهرستان مریوان به عنوان شهر جهانی کلاش (پافزار کُردی) خبر داده بود و گفت: کلاش مریوان به عنوان یک محصول صنایع دستی کردستان در فهرست آثار جهانی شورای جهانی صنایع دستی به ثبت رسیده است.
سید محسن علوی افزود: مریوان به عنوان شهر صنایع دستی در بین آثار باستانی و گردشگری کشور ثبت ملی شده بود و پیگیری ثبت این شهرستان به عنوان شهر جهانی کلاش از 2 سال قبل توسط این سازمان شروع شده بود.
ثبت جهانی کلاش و قرارگیری مریوان به عنوان شهر جهانی این هنر، علاوه بر توجه بیشتر به این صنعت دستی 2 هزار ساله باعث می شود سایر هنرها و آثار باستانی آن در اطلاعات گردشگری جهان مورد توجه قرار گیرد.
به گزارش ایرنا، کلاش کُردی، هنر و از صنایع دستی با قدمتی بیش از 2 هزار سال مختص مناطق استان کردستان است که در 2 طرح ساخته می شود که طرح اول مخصوص آقایان است که کفه آن ضمخت و دارای نوک برآمده است تا در پای مردان که به کارهای سنگین و کوهپیمایی زیاد می پردازند از استحکام خاصی برخوردار باشد.
طرح دوم نیز مخصوص دختران و زنان است که دارای کفه ای زیبا و رنگین در رنگ های مختلف با همان مواد اولیه اما نسبت به طرح اول از لطافت خاصی برخودار است.
کفه کاملا پارچه ای و نخی، تنها پا افزار برخوردار از خط تقارن در جهان از ویژگی های کلاش کُردی است و علاوه بر آن به دلیل استفاده از مواد کاملا طبیعی در ساخت آن از جمله کفش های باستانی سازگار با محیط زیست است.
کلاش کاملا پارچه ای است و رویه آن نیز نخ است٬ پا مطلقا داخل آن عرق نمی کند و با توجه به خاصیت اسموزی کلاش٬ رطوبت داخلی کلاش از طریق پارچه و نخ به بیرون هدایت می شود که این موضوع باعث می شود ضمن جذب رطوبت پا نیز خنک شود و این خاصیت را درهیچ پای افزاری نمی توان دید.
کلاش تنها پای افزاری است که دارای خط تقارن است به این معنی که چپ و راست برای آن نیست و برای حفظ این فرم و مدل باید هرچند مدت کلاش را راست و چپ و یا چپ و راست پا کرد.
پیاده روی با کلاش متناسب با فرم و مرفولوژی پاها می باشد، کفه آن و قسمت سینه گود پا بر آمده و در پاشنه پا بر جسته است؛ این فرم باعث رفع خستگی و عدم خسته شدن پاها در هنگام پیاده روی می شود.
از نظر زیست محیطی هیچ نوع آلودگی محیط بعد از استفاده آن ایجاد نمی شود، چون مواد مصرفی آن کاملا طبیعی است و در خاک کمتر از یک سال تجزیه و به عناصر طبیعی خود تبدیل می شود در حالی که سایر پای افزارها چند سال طول می کشد که تجزیه شود.
در ساخت و تولید این پای افزار هیچ نوع دستگاه صنعتی دخیل نیست و این امر باعث می شود زمینه اشتغال را برای افراد زیادی در منطقه ایجاد کند و مواد اولیه مورد نیاز برای کلاش پارچه نخی مانند متقال٬ چلوار٬ نخ تابیده شده نمره٬ لایه، لایه پوست٬ یا چرم گاو است.
کلاش بافی علاوه بر مریوان در شهرستان های مختلف کردستان سنندج، دیواندره، سروآباد و کامیاران و سقز نیز رواج دارد اما مریوان به علت تعداد فعالان بیشتر به عنوان مرکز تولید این کفش محسوب می شود.
ارغوان بافی (تهیه سبد و لوازم تزئینی از ترکه های چوب)، جولایی هنر ساخت انواع شال از پشم گوسفند و بز مرخُز، گلیم و جاجیم بافی نیز از دیگر صنایع دستی شهرستان مریوان است.
این شهرستان در 130 کیلومتری شمال غربی سنندج مرکز استان کردستان و در همسایگی مرز ایران و عراق قرار گرفته است و تا کنون 51 اثر تاریخی این شهرستان در فهرست آثار باستانی کشور به ثبت رسیده است.
علاوه بر آن این شهرستان دارای 135 اثر باستانی شناسایی از دوره های مختلف تاریخی از هزاره سوم قبل از میلاد تا دوره های مختلف معاصر است که 50 درصد این آثار قابلیت ثبت در فهرست آثار باستانی کشور را دارند.
بازارچه مرزی مریوان، روستاهای قلقله، کماله، کانی میران و سرنژمار، غار کونا شم شم، ناو طاق، دشت بیلو، پل گاران و آبشار کویله از جاذبه های گردشگری مریوان است.
استان کردستان دارای یک هزار و 519 اثر تاریخی شناسایی شده شامل آثار باستانی، غارهای طبیعی، درختان کهنسال، میراث منقول، قنات و مکان های طبیعی است و هم اکنون 828 مورد از این تعداد شامل 763 اثر تاریخی، هشت مورد میراث طبیعی، 49 مورد میراث معنوی و هشت مورد میراث منقول است.
تنظیم و انتشار: مجید سلیمانی
9102
انتهای پیام وی با اشاره به ثبت جهانی مریوان به عنوان شهر کلاش افزود: جشن ثبت جهانی کلاش مریوان بعد از ماه محرم با حضور نمایندگان یونسکو، و مسئولان کشوری در این شهر برگزار خواهد شد.
شفیعی از فعالیت چهار هزار و 500 نفر در حوزه بافت و فروش کلاش تاکید کرد: از هنرمندان و بافندگان می خواهیم این محصول را با کیفیت تولید کنند تا رضایت مصرف کنندگان جلب شود.
فرماندار مریوان با تاکید بر برنامه ریزی مناسب برای معرفی هر چه بهتر و بیشتر کلاش این شهر و اینکه امسال یک میلیارد و 300 میلیون ریال برای این موضوع اختصاص داده شده است، یادآور شد: تعدادی از این محصول تولیدی و هنر دست مردم مریوان را به سفارتخانه های کشورهای خارجی مقیم ایران هدیه می کنیم.
وی از مریوان به عنوان پنجمین شهر ایران که موفق به ثبت جهانی صنایع دستی شده نام برد و گفت: تشکیل کمیته برون مرزی برای کلاش را نیز پس از برگزاری جشن ثبت جهانی در دستور کار داریم.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کردستان اواخر شهریور امسال از مصوب شدن شهرستان مریوان به عنوان شهر جهانی کلاش (پافزار کُردی) خبر داده بود و گفت: کلاش مریوان به عنوان یک محصول صنایع دستی کردستان در فهرست آثار جهانی شورای جهانی صنایع دستی به ثبت رسیده است.
سید محسن علوی افزود: مریوان به عنوان شهر صنایع دستی در بین آثار باستانی و گردشگری کشور ثبت ملی شده بود و پیگیری ثبت این شهرستان به عنوان شهر جهانی کلاش از 2 سال قبل توسط این سازمان شروع شده بود.
ثبت جهانی کلاش و قرارگیری مریوان به عنوان شهر جهانی این هنر، علاوه بر توجه بیشتر به این صنعت دستی 2 هزار ساله باعث می شود سایر هنرها و آثار باستانی آن در اطلاعات گردشگری جهان مورد توجه قرار گیرد.
به گزارش ایرنا، کلاش کُردی، هنر و از صنایع دستی با قدمتی بیش از 2 هزار سال مختص مناطق استان کردستان است که در 2 طرح ساخته می شود که طرح اول مخصوص آقایان است که کفه آن ضمخت و دارای نوک برآمده است تا در پای مردان که به کارهای سنگین و کوهپیمایی زیاد می پردازند از استحکام خاصی برخوردار باشد.
طرح دوم نیز مخصوص دختران و زنان است که دارای کفه ای زیبا و رنگین در رنگ های مختلف با همان مواد اولیه اما نسبت به طرح اول از لطافت خاصی برخودار است.
کفه کاملا پارچه ای و نخی، تنها پا افزار برخوردار از خط تقارن در جهان از ویژگی های کلاش کُردی است و علاوه بر آن به دلیل استفاده از مواد کاملا طبیعی در ساخت آن از جمله کفش های باستانی سازگار با محیط زیست است.
کلاش کاملا پارچه ای است و رویه آن نیز نخ است٬ پا مطلقا داخل آن عرق نمی کند و با توجه به خاصیت اسموزی کلاش٬ رطوبت داخلی کلاش از طریق پارچه و نخ به بیرون هدایت می شود که این موضوع باعث می شود ضمن جذب رطوبت پا نیز خنک شود و این خاصیت را درهیچ پای افزاری نمی توان دید.
کلاش تنها پای افزاری است که دارای خط تقارن است به این معنی که چپ و راست برای آن نیست و برای حفظ این فرم و مدل باید هرچند مدت کلاش را راست و چپ و یا چپ و راست پا کرد.
پیاده روی با کلاش متناسب با فرم و مرفولوژی پاها می باشد، کفه آن و قسمت سینه گود پا بر آمده و در پاشنه پا بر جسته است؛ این فرم باعث رفع خستگی و عدم خسته شدن پاها در هنگام پیاده روی می شود.
از نظر زیست محیطی هیچ نوع آلودگی محیط بعد از استفاده آن ایجاد نمی شود، چون مواد مصرفی آن کاملا طبیعی است و در خاک کمتر از یک سال تجزیه و به عناصر طبیعی خود تبدیل می شود در حالی که سایر پای افزارها چند سال طول می کشد که تجزیه شود.
در ساخت و تولید این پای افزار هیچ نوع دستگاه صنعتی دخیل نیست و این امر باعث می شود زمینه اشتغال را برای افراد زیادی در منطقه ایجاد کند و مواد اولیه مورد نیاز برای کلاش پارچه نخی مانند متقال٬ چلوار٬ نخ تابیده شده نمره٬ لایه، لایه پوست٬ یا چرم گاو است.
کلاش بافی علاوه بر مریوان در شهرستان های مختلف کردستان سنندج، دیواندره، سروآباد و کامیاران و سقز نیز رواج دارد اما مریوان به علت تعداد فعالان بیشتر به عنوان مرکز تولید این کفش محسوب می شود.
ارغوان بافی (تهیه سبد و لوازم تزئینی از ترکه های چوب)، جولایی هنر ساخت انواع شال از پشم گوسفند و بز مرخُز، گلیم و جاجیم بافی نیز از دیگر صنایع دستی شهرستان مریوان است.
این شهرستان در 130 کیلومتری شمال غربی سنندج مرکز استان کردستان و در همسایگی مرز ایران و عراق قرار گرفته است و تا کنون 51 اثر تاریخی این شهرستان در فهرست آثار باستانی کشور به ثبت رسیده است.
علاوه بر آن این شهرستان دارای 135 اثر باستانی شناسایی از دوره های مختلف تاریخی از هزاره سوم قبل از میلاد تا دوره های مختلف معاصر است که 50 درصد این آثار قابلیت ثبت در فهرست آثار باستانی کشور را دارند.
بازارچه مرزی مریوان، روستاهای قلقله، کماله، کانی میران و سرنژمار، غار کونا شم شم، ناو طاق، دشت بیلو، پل گاران و آبشار کویله از جاذبه های گردشگری مریوان است.
استان کردستان دارای یک هزار و 519 اثر تاریخی شناسایی شده شامل آثار باستانی، غارهای طبیعی، درختان کهنسال، میراث منقول، قنات و مکان های طبیعی است و هم اکنون 828 مورد از این تعداد شامل 763 اثر تاریخی، هشت مورد میراث طبیعی، 49 مورد میراث معنوی و هشت مورد میراث منقول است.
تنظیم و انتشار: مجید سلیمانی
9102
کپی شد
