به گزارش ایرنا در این مطلب به قلم افراسیاب جمالی آمده است: در چند دهه گذشته شهرهای مختلف کشور برای دفع زباله‌های گوناگون خود اقدام به امحای آنها به روش های سنتی از جمله سوزاندن و دفن نموده‌اند و می‌توان ادعا کرد که شیوه‌های جدید و بازیافت زباله چندصباحی است که در شهرهای کوچک به کمک طبیعت آمده است تا بتواند با بازیافت اصولی زباله و تبدیل بخشی از آن به کود از بار تزاحم آن نسبت به محیط زیست بکاهد.
مساله جمع‌آوری و امحای زباله‌های شهر، یکی از موضوعات دامنه‌دار و در عین حال دارای وضع روشن از لحاظ قانونی است اما به واسطه طرفیت مستقیم شهرداری در جمع‌آوری آن، معمولا کوچک ترین قصور متوجه مسئولین شهرداری و شخص شهردار است و مردم در ساده‌ترین راه و رویکرد به دنبال یافتن مقصر و متهم نمودن شخص هستند تا بتوانند از این راه تخلیه روانی شده و بار مشکلات را بر دوش شخص و یا سازمان و نهادی مشخص بیاندازند.
در طول چندسال گذشته به واسطه نبود تجربیات و عدم آگاهی و یا آینده‌نگری شورا و شهرداری مریوان و یا در اختیار نداشتن هزینه‌های لازم، شیوه امحای زباله‌های شهر به روش‌های سنتی از جمله سوزاندن انجام گرفته است، مکان دپو و امحا نیز در نزدیکی شهر و در کنار روستای عصرآباد انجام گرفته و فاقد هرگونه ملاحظات و استانداردهای بهداشتی بوده است و از این وضعیت مردم این روستا بارها ابراز ناراحتی نموده‌اند.
بوی بد زباله و همچنین دود ناشی از سوزاندن زباله‌ها در فصول گرم سال بخصوص موجب مزاحمت و اذیت و آزار مردم شده است. در شهریور ماه گذشته این اعتراضات شکل علنی به خود گرفت و مردم روستا جاده سایت دپو را بسته و مانع تخلیه زباله‌های شهر شدند، در مدت زمانی کوتاه شهر در کما فرو رفت و چهره شهر به شدت زشت شد. طی نشست‌هایی در شهرداری مقرر شد تا نوروز 96 معضل سایت زباله حل شود. از سوی دیگر نزدیکی سایت به جاده و آرامگاه جدید شهر نیز موضوعی بود که مسئولین نیز لازم دیدند برای احتراز از به وجود آمدن مشکلات آن به دنبال مکان جدیدی باشند. اینکه در شش ماه گذشته چه اتفاقی افتاده است و چه اقداماتی انجام شده چندان معلوم نیست اما به گفته کارگروه پسماند در زمستان گذشته مکان‌یابی جدید براساس راهکارهای علمی و استانداردهای زیست محیطی صورت گرفت و مکانی آن سوتر بنام دره 'سماقان' با موافقت و تاییدبرخی ادارات و تمامی اعضای کارگروه پسماند تعیین شد.
سماقان در 10 کیلومتری مریوان قرار دارد و چند روستا نیز در نزدیکی آن واقع شده‌اند. روستای 'گماره لنگ' سه هزار و 500 متر با محل انتخاب شده فاصله دارد و روستاهای 'کانی کوزله' با 2 هزار و 500 متر و 'عصرآباد' با سه هزار متر فاصله نسبت به این مکان واقع شده‌اند؛ نسبت به این مکان، مردم روستای گماره لنگ معترض شده و طرفداران محیط زیست هم از آنها دفاع نموده و تاجایی موجب ناآرامی‌ها و بروز تشنج شده و چند نفر از فعالین زیست محیطی دستگیر شدند و مردم روستا هم مقابل شهرداری تجمع کردند.
با وجود برگزاری جلسات متعدد مسئولین با مردم نتیجه‌ای حاصل نشد و مکان جدید اعلام شده ملغی شد. در این شرایط باید اعتراف کرد که رفتار نهادهای مسئول از جمله نیروی انتظامی همراه با مسامحه و گذشت بود و هرچند کسانی می‌خواستند از یک اعتراض ساده مردمی نسبت یه یک حق طبیعی زیست محیط کوهی ساخته و به دنبال تغییر ماهیت و انعکاس آن در رسانه‌های خارجی بودند، اما درایت فرماندار و فرمانده نیرو انتظامی این تلاش ها را ناکام کرد و به زودی غوغایی که امکان آن از این اعتراض می‌رفت که برپا شود خاموش گردید.
مساله سماقان نشان داد که هنوز عده زیادی از افراد هستند که نه تنها به دنبال حل مشکلات نیستند بلکه بهانه‌ای می‌جویند تا از طریق دیوار مردم بالا رفته و به تخریب و ناآرامی بیشتر بپردازند. در مورد تعیین مکان سماقان نه شهردای مریوان و نه شخص شهردار نه تنها مقصر نبودند بلکه تابع نظرات و تصمیم کاگروه پسماند بودند اما ماسفانه بخشی از مردم بلافاصله شهردار را عامل این تصمیم معرفی کردند.
شهرداری‌ها به واسطه خدمات و مسئولیت‌های فراوان در حوزه شهر و ارتباط مداوم آنها با مردم از ساخت و ساز تا سد معبر و مشکلات کوی و برزن و خیابان و جمع آوری زباله، عوارض و بسیاری مسائل ریز و درشت دیگر، همواره در معرض انتقاد هستند؛ در واقع وسعت و پراکندگی مسئولیت و دریافت عوارض و مالیات‌ها و جریمه‌های نقدی در نگاهی کلی آنها را در مظان بدنامی قرار داده است و مردم همواره از این شرایط به نحوی شاکی هستند و زمانی هم که بحث به خدمات کشیده می‌شود، در کمترین زمان در مقام مقایسه درآمدها و هزینه‌های شهرداری را مطرح نموده و از کمبود خدمات شاکی هستند در حالی که لازم به ذکر است که درآمد شهرداری در شهری چون مریوان با توجه به اعلام‌های رسمی، نشان از عدم همکاری مردم در این حوزه دارد و مردم تنها انتظار ارائه خدمات دارند.
اهمال چند دهه گذشته در سایت دپوی زباله از سوی مسئولین برکسی پوشیده نیست و کتمان آن از سوی هر مسئولی نشان از فرافکنی و فرار از مسئولیت است اما اینکه این مساله را بخواهیم برای حل معضل زباله‌های شهر بهانه‌ای برای تخریب و ممانعت قرار دهیم نه تنها کاری از پیش نخواهد رفت بلکه مساله کماکان حل نشده باقی خواهد ماند.
بنا به اعلام رئیس محیط زیست مریوان در شهرستان مریوان به خاطر وجود جنگل‌های فراوان و آبراه‌ها و چشمه‌های متعدد، تراکم بالای روستاها و دریاچه زریوار، پیدا کردن مکان مناسب برای تخلیه زباله‌ها کار دشواری است و اجرای کامل استانداردها امکان پذیر نیست.
بنابراین مکان‌های قبلی و تعیین شده کنونی از معدود نقاطی هستند که امکان تخلیه و دپوی زباله در آن وجود دارد و استانداردهای آن هم با تایید کارگروه پسماند و از جمله اداره محیط زیست مریوان انجام گرفته است؛ اما آنچه که لازم به ذکر است اگر در مکان قبلی جمع‌آوری زباله‌های مریوان مدیریت درستی صورت می‌گرفت این مشکلات را نداشتیم.
اگر شهرداری از قبل مدیریت خوبی داشت احتیاجی به مکان‌یابی جدید نبود و هر جایی برای جمع‌آوری زباله‌ها انتخاب شود اگر مدیریت درستی اعمال نشود و از تکنولوژی‌های لازم بهره گرفته نشود، باز هم همان مشکل قبلی تکرار خواهد شد.
در حال حاضر با ابلاغ فرماندار و متابعت شهرداری قرار بر استانداردسازی سایت زباله روستای عصرآباد و جبران خسارت و مشکلات مردم این روستا و اقدامات فنی برای این سایت شده است و به نظر می‌رسد با توجه به آلوده بودن این مکان از چنددهه گذشته و نزدیکی به شهر می‌تواند یکی از گزینه‌های مناسب برای پسماندهای شهر باشد.
از سوی دیگر شهرداری مریوان در حال آماده کردن مقدمات ساخت کارخانه بازیافت زباله است اما در این روزها زباله‌ها در پارکینگ شهرداری در وسط شهر مریوان در حال دپو شدن است که در صورت عدم حل این مساله باید منتظر اعتراض و نارضایتی مردم بود.
وظیفه مسئولین شهر است که با رعایت مسائل انسانی و شرایط خاص شهر، مشکل زباله‌های شهر را هرچه زودتر برطرف نمایند، حداقل انتظار، رعایت بهداشت و سلامت شهروندان و مردم روستاهاست و تا زمانی که این مهم انجام نپذیرد توسعه و تجارت و تفریح و ترقی مریوان تنها بر روی کاغذ و در حد شعار خواهد بود.
هرچند شهرداری وظیفه زیباسازی و پاکیزه نگه‌داشتن شهر را دارد و جمع‌آوری زباله و دیگر امور مرتبط برعهده مسئولین شهری است اما بدون شک شعار شهرما، خانه ما کماکان یک شعار است و بس و تا زمانی که شهروندان به شکل جدی با این مساله برخورد نکنند، نمی‌توان انتظار بهبود اوضاع را داشت.
در این میان نقش انجمن‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد و همچنین معاونت فرهنگی شهرداری، بااهمیت و برجسته است و لازم است با ایجاد برنامه و راهکارهای جدی، مردم را با حقوق و وظایفشان آشنا نموده و در پاکیزگی شهر و فرهنگ کاهش تولید زباله، جدا نمودن زباله‌های تر و خشک و دیگر آموزش‌های لازم، آنها را سهیم نموده و درگیر نماید.
تا زمانی که شهروندان احساسی توام با مسئولیت و دلسوزی نسبت به شهر نداشته باشند، نمی‌توان انتظار داشت که افق‌های آینده شهر به سمت بهتر شدن پیش برود؛ بخصوص با مهاجرت‌های یک دهه گذشته به مریوان لازم است که مساله آموزش های شهروندی از سوی نهادها و انجمن‌های مردمی مورد توجه قرار گیرد تا با به وجود آمدن کوچکترین مشکلی، شاهد غوغا و سروصداهای بی قاعده نباشیم.
6108
انتهای پیام مساله جمع‌آوری و امحای زباله‌های شهر، یکی از موضوعات دامنه‌دار و در عین حال دارای وضع روشن از لحاظ قانونی است اما به واسطه طرفیت مستقیم شهرداری در جمع‌آوری آن، معمولا کوچک ترین قصور متوجه مسئولین شهرداری و شخص شهردار است و مردم در ساده‌ترین راه و رویکرد به دنبال یافتن مقصر و متهم نمودن شخص هستند تا بتوانند از این راه تخلیه روانی شده و بار مشکلات را بر دوش شخص و یا سازمان و نهادی مشخص بیاندازند.
در طول چندسال گذشته به واسطه نبود تجربیات و عدم آگاهی و یا آینده‌نگری شورا و شهرداری مریوان و یا در اختیار نداشتن هزینه‌های لازم، شیوه امحای زباله‌های شهر به روش‌های سنتی از جمله سوزاندن انجام گرفته است، مکان دپو و امحا نیز در نزدیکی شهر و در کنار روستای عصرآباد انجام گرفته و فاقد هرگونه ملاحظات و استانداردهای بهداشتی بوده است و از این وضعیت مردم این روستا بارها ابراز ناراحتی نموده‌اند.
بوی بد زباله و همچنین دود ناشی از سوزاندن زباله‌ها در فصول گرم سال بخصوص موجب مزاحمت و اذیت و آزار مردم شده است. در شهریور ماه گذشته این اعتراضات شکل علنی به خود گرفت و مردم روستا جاده سایت دپو را بسته و مانع تخلیه زباله‌های شهر شدند، در مدت زمانی کوتاه شهر در کما فرو رفت و چهره شهر به شدت زشت شد. طی نشست‌هایی در شهرداری مقرر شد تا نوروز 96 معضل سایت زباله حل شود. از سوی دیگر نزدیکی سایت به جاده و آرامگاه جدید شهر نیز موضوعی بود که مسئولین نیز لازم دیدند برای احتراز از به وجود آمدن مشکلات آن به دنبال مکان جدیدی باشند. اینکه در شش ماه گذشته چه اتفاقی افتاده است و چه اقداماتی انجام شده چندان معلوم نیست اما به گفته کارگروه پسماند در زمستان گذشته مکان‌یابی جدید براساس راهکارهای علمی و استانداردهای زیست محیطی صورت گرفت و مکانی آن سوتر بنام دره 'سماقان' با موافقت و تاییدبرخی ادارات و تمامی اعضای کارگروه پسماند تعیین شد.
سماقان در 10 کیلومتری مریوان قرار دارد و چند روستا نیز در نزدیکی آن واقع شده‌اند. روستای 'گماره لنگ' سه هزار و 500 متر با محل انتخاب شده فاصله دارد و روستاهای 'کانی کوزله' با 2 هزار و 500 متر و 'عصرآباد' با سه هزار متر فاصله نسبت به این مکان واقع شده‌اند؛ نسبت به این مکان، مردم روستای گماره لنگ معترض شده و طرفداران محیط زیست هم از آنها دفاع نموده و تاجایی موجب ناآرامی‌ها و بروز تشنج شده و چند نفر از فعالین زیست محیطی دستگیر شدند و مردم روستا هم مقابل شهرداری تجمع کردند.
با وجود برگزاری جلسات متعدد مسئولین با مردم نتیجه‌ای حاصل نشد و مکان جدید اعلام شده ملغی شد. در این شرایط باید اعتراف کرد که رفتار نهادهای مسئول از جمله نیروی انتظامی همراه با مسامحه و گذشت بود و هرچند کسانی می‌خواستند از یک اعتراض ساده مردمی نسبت یه یک حق طبیعی زیست محیط کوهی ساخته و به دنبال تغییر ماهیت و انعکاس آن در رسانه‌های خارجی بودند، اما درایت فرماندار و فرمانده نیرو انتظامی این تلاش ها را ناکام کرد و به زودی غوغایی که امکان آن از این اعتراض می‌رفت که برپا شود خاموش گردید.
مساله سماقان نشان داد که هنوز عده زیادی از افراد هستند که نه تنها به دنبال حل مشکلات نیستند بلکه بهانه‌ای می‌جویند تا از طریق دیوار مردم بالا رفته و به تخریب و ناآرامی بیشتر بپردازند. در مورد تعیین مکان سماقان نه شهردای مریوان و نه شخص شهردار نه تنها مقصر نبودند بلکه تابع نظرات و تصمیم کاگروه پسماند بودند اما ماسفانه بخشی از مردم بلافاصله شهردار را عامل این تصمیم معرفی کردند.
شهرداری‌ها به واسطه خدمات و مسئولیت‌های فراوان در حوزه شهر و ارتباط مداوم آنها با مردم از ساخت و ساز تا سد معبر و مشکلات کوی و برزن و خیابان و جمع آوری زباله، عوارض و بسیاری مسائل ریز و درشت دیگر، همواره در معرض انتقاد هستند؛ در واقع وسعت و پراکندگی مسئولیت و دریافت عوارض و مالیات‌ها و جریمه‌های نقدی در نگاهی کلی آنها را در مظان بدنامی قرار داده است و مردم همواره از این شرایط به نحوی شاکی هستند و زمانی هم که بحث به خدمات کشیده می‌شود، در کمترین زمان در مقام مقایسه درآمدها و هزینه‌های شهرداری را مطرح نموده و از کمبود خدمات شاکی هستند در حالی که لازم به ذکر است که درآمد شهرداری در شهری چون مریوان با توجه به اعلام‌های رسمی، نشان از عدم همکاری مردم در این حوزه دارد و مردم تنها انتظار ارائه خدمات دارند.
اهمال چند دهه گذشته در سایت دپوی زباله از سوی مسئولین برکسی پوشیده نیست و کتمان آن از سوی هر مسئولی نشان از فرافکنی و فرار از مسئولیت است اما اینکه این مساله را بخواهیم برای حل معضل زباله‌های شهر بهانه‌ای برای تخریب و ممانعت قرار دهیم نه تنها کاری از پیش نخواهد رفت بلکه مساله کماکان حل نشده باقی خواهد ماند.
بنا به اعلام رئیس محیط زیست مریوان در شهرستان مریوان به خاطر وجود جنگل‌های فراوان و آبراه‌ها و چشمه‌های متعدد، تراکم بالای روستاها و دریاچه زریوار، پیدا کردن مکان مناسب برای تخلیه زباله‌ها کار دشواری است و اجرای کامل استانداردها امکان پذیر نیست.
بنابراین مکان‌های قبلی و تعیین شده کنونی از معدود نقاطی هستند که امکان تخلیه و دپوی زباله در آن وجود دارد و استانداردهای آن هم با تایید کارگروه پسماند و از جمله اداره محیط زیست مریوان انجام گرفته است؛ اما آنچه که لازم به ذکر است اگر در مکان قبلی جمع‌آوری زباله‌های مریوان مدیریت درستی صورت می‌گرفت این مشکلات را نداشتیم.
اگر شهرداری از قبل مدیریت خوبی داشت احتیاجی به مکان‌یابی جدید نبود و هر جایی برای جمع‌آوری زباله‌ها انتخاب شود اگر مدیریت درستی اعمال نشود و از تکنولوژی‌های لازم بهره گرفته نشود، باز هم همان مشکل قبلی تکرار خواهد شد.
در حال حاضر با ابلاغ فرماندار و متابعت شهرداری قرار بر استانداردسازی سایت زباله روستای عصرآباد و جبران خسارت و مشکلات مردم این روستا و اقدامات فنی برای این سایت شده است و به نظر می‌رسد با توجه به آلوده بودن این مکان از چنددهه گذشته و نزدیکی به شهر می‌تواند یکی از گزینه‌های مناسب برای پسماندهای شهر باشد.
از سوی دیگر شهرداری مریوان در حال آماده کردن مقدمات ساخت کارخانه بازیافت زباله است اما در این روزها زباله‌ها در پارکینگ شهرداری در وسط شهر مریوان در حال دپو شدن است که در صورت عدم حل این مساله باید منتظر اعتراض و نارضایتی مردم بود.
وظیفه مسئولین شهر است که با رعایت مسائل انسانی و شرایط خاص شهر، مشکل زباله‌های شهر را هرچه زودتر برطرف نمایند، حداقل انتظار، رعایت بهداشت و سلامت شهروندان و مردم روستاهاست و تا زمانی که این مهم انجام نپذیرد توسعه و تجارت و تفریح و ترقی مریوان تنها بر روی کاغذ و در حد شعار خواهد بود.
هرچند شهرداری وظیفه زیباسازی و پاکیزه نگه‌داشتن شهر را دارد و جمع‌آوری زباله و دیگر امور مرتبط برعهده مسئولین شهری است اما بدون شک شعار شهرما، خانه ما کماکان یک شعار است و بس و تا زمانی که شهروندان به شکل جدی با این مساله برخورد نکنند، نمی‌توان انتظار بهبود اوضاع را داشت.
در این میان نقش انجمن‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد و همچنین معاونت فرهنگی شهرداری، بااهمیت و برجسته است و لازم است با ایجاد برنامه و راهکارهای جدی، مردم را با حقوق و وظایفشان آشنا نموده و در پاکیزگی شهر و فرهنگ کاهش تولید زباله، جدا نمودن زباله‌های تر و خشک و دیگر آموزش‌های لازم، آنها را سهیم نموده و درگیر نماید.
تا زمانی که شهروندان احساسی توام با مسئولیت و دلسوزی نسبت به شهر نداشته باشند، نمی‌توان انتظار داشت که افق‌های آینده شهر به سمت بهتر شدن پیش برود؛ بخصوص با مهاجرت‌های یک دهه گذشته به مریوان لازم است که مساله آموزش های شهروندی از سوی نهادها و انجمن‌های مردمی مورد توجه قرار گیرد تا با به وجود آمدن کوچکترین مشکلی، شاهد غوغا و سروصداهای بی قاعده نباشیم.
6108
کپی شد
