به گزارش خبرنگار ایرنا مریوان یکی از شهرستان‌های مهم کردستان به شمار می‌رود که در ۱۲۵ کیلومتری غرب سنندج، مرکز استان کردستان قرار دارد.
پیشینه شهر کنونی مریوان به بیش از 100 سال قبل و به دوران ناصرالدین شاه قاجار بر می گردد.
آب و هوای مریوان نسبتا سرد و نیمه مرطوب است و میزان بارندگی سالانه آن به طور متوسط حدود ۷۵۰ میلی متر است.
اقتصاد مریوان مانند اغلب شهرهای کوچک ایران کشاورزی است و آب کشاورزی آن از رود و دریاچه زریوار فراهم می‌شود.
محصولات کشاورزی این شهرستان گندم، جو، گردو، بادام، انار، سیب، گوجه سبز، گلابی، گیلاس، آلبالو، آلو، زردآلو، هلو، سنجد و توتون هستند.
صنایع دستی این منطقه شامل بافت قالی، گلیم، گلیمچه، شال پشمی، موج، جانماز و جاجیم می‌شود.
برای آشنایی بیشتر مسافران، به معرفی برخی آثار و اماکن گردشگری و تاریخی این شهرستان می پردازیم.
** دریاچه زریوار
این دریاچه در فاصله سه کیلومتری شمال‌غربی شهر مریوان، در ارتفاع 1250 متری از سطح دریا قرار گرفته است و از تعدادی چشمه‌های کف‌جوش و نزولات جوی تأمین می شود.
این تالاب بزرگ‌ترین و زیباترین دریاچهٔ آب شیرین غرب ایران و یکی از منحصربه‌فردترین دریاچه‌های آب شیرین در جهان به شمار می‌رود و تمام شرایط جامع یک تالاب بین‌المللی را دارا است.
این دریاچه به باور مردم محلی دریاچه‌ای افسانه‌ای و سرشار از رازها و داستان‌هاست. افسانه‌ای بودن دریاچه را به خودجوش بودن آن نسبت می‌دهند و با آن‌که آب آن از هیچ رودخانه‌ای فراهم نمی‌شود اما سده‌هاست که همچنان پابرجاست.
دریاچه زریوار به دلیل نیزارهای اطراف و همچنین انواع گیاهان آبزی و حاشیه‌ای از جمله بارهنگ آبی، هزاران نی، نیلوفر آبی، نی، لویی، جگن، بزواش، نعناع و گندمیان زیستگاه مناسبی برای انواع جانداران از جمله ماهیان، پرندگان و پستانداران است.
وجود فضاهای تفریحی، ورزشی، اقامتی و پذیرائی در قسمت شمالی دریاچه سبب خلق مناظر زیبائی در مسیر دریاچه شده است.
این دریاچه به عنوان یکصد و دومین اثر طبیعی در ۲۰ بهمن ۱۳۸۹ در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت.
**محور مریوان ـ باشماق (بازارچه مرزی)
بازارچه مرزی باشماق در فاصله 16 کیلومتری دریاچه زریوار واقع شده که تعداد زیادی تجار، بازرگان خارجی و داخلی و افراد پیله ور محلی و شرکت‌های حمل و نقل ترانزیتی کالا در آن فعالیت دارند.
این محور در حال حاضر به دلیل ایجاد ارتباط بین شهر مریوان با بازارچه دارای عملکرد ترانزیت کالا بوده و جدا از آن مردم برای دیدن بازارچه مرزی و آثار هشت سال دفاع مقدس از آن استفاده می کنند.
** دشت بیلو
دشت بیلو در 15 کیلومتری شهر مریوان قرار دارد و با پوشش گیاهی مناسب و چشمه‌های آب و همچنین جنگلهای اطراف آن پذیرای تعداد زیادی از اهالی شهر و روستاهای اطراف است.
مردم در دامن طبیعت زیبا و سرسبز این دشت به ویژه درطول روز و ایام تعطیلات ساعتها وقت خود را به تفرج در آنجا سپری می‌کنند. زمینهای اطراف این دشت در گذشته به دلیل حاصلخیزی برای برنج‌کاری مورد استفاده قرار می گرفته است.
** قلعهٔ امام (قلعهٔ هلوخان)
قلعهٔ تاریخی امام یا هلو خان در سه کیلومتری جنوب شرقی مریوان قرار دارد که بر اساس اطلاعات تاریخی در قرن هشتم ه. ش در زمان حکمرانی اردلان‌ها در دوران صفوی برروی کوهی با نام «کوه امام» به ارتفاع ۱۶۰۰ متر که مشرف و مسلط به دشت و شهر فعلی مریوان است قرار دارد.
این قلعه توسط امیر حمزه بابان در سال ۷۵۲ (ه. ش) بنیاد نهاده شد و سپس سرخاب بیگ اردلان نیز در سال ۹۰۲ (ه. ش) آن را از نو ساخت.
قلعهٔ امام بعدها به «قلعهٔ مریوان» معروف شد و به مدت سه قرن مقر اصلی حکومت‌های محلی بابان و اردلان‌ها بود.
قلعه مریوان یکی از آثار دیرین این سرزمین کهن است که بسیاری از آثار تاریخی، فرهنگی و هنری مردم این مرز و بوم در آن ثبت شده است.
**دشت ناوطاق گاران
ناوطاق گاران در ۴۰ کیلومتری شهر مریوان و مابین بخش‌های سرشیو و مرکزی قرار دارد.
این دشت در فصل بهار به واسطه سرسبزی و طبیعت زیبا و چشمه‌های آب، پذیرای گردشگران زیادی است.
در اطراف این دشت کوه‌های بلندی سر به فلک کشیده‌اند و زیبایی خاصی به این منطقه داده اند.
در این دشت گیاهان خوراکی زیادی مانند ریواس، پیچک، کنگر و قارچ خوراکی وجود دارد که در فصل بهار روزانه تعداد قابل ملاحظه‌ای از اهالی روستاهای اطراف برای جمع آوری گیاهان سنتی و محلی به آنجا مراجعه می کنند.
** منطقه ملاقوبی
ملاقوبی در سه کیلومتری مریوان در شمال اراضی روستاهای هجرت و جنوب شرقی روستای برقلعه قرار گرفته و از قدیم‌الایام به عنوان زیارتگاه و تفریح گاه مردم منطقه بوده است.
نام این محل به واسطهٔ وجود زیارتگاه شخصی به نام 'ملا قوبی' نامگذاری شده و علاوه بر آن به دلیل وجود طبیعت سرسبز و چشمه‌های آب و درختان جنگلی جزء مناطق دیدنی مریوان است.
**آبشارهای گویله و سلور
این آبشارها یکی از مناطق دیدنی شهرستان مریوان به شمار می‌روند که در مسیر مریوان – سقز قرار گرفته‌اند و در فصل بهار از مکان‌های دیدنی و زیبای منطقه محسوب می‌شوند.
** کوه‌های اطراف مریوان
کوه‌های حومه مریوان یکی از بی نظیرترین تفریح گاه‌های استان به شمار می‌روند که از امتیازات ویژه ای برخوردارند.
این کوه ها هر ساله به دلیل سر سبزی و مناظر بکر و طبیعی گردشگران زیادی را به خود جلب می‌کند.
جاذبه های گردشگری این شهرستان در این ایام خود را برای پذیرایی مهمانان نوروزی و گردشگران داخلی و خارجی این شهرستان آماده سازی شده است.
شهرستان 110 هزار نفری مریوان در 125 کیلومتری غرب سنندج، مرکز استان کردستان قرار دارد.
7355/ 3020
**خبرنگار: وریا کرمی/**انتشاردهنده: عبدالله رحمانی
** آگاهی از آخرین اخبار استان کردستان در کانال زیر:
@IRNASANANDAJ
https://telegram.me/joinchat/DHygAj7hzZXSBJmWuX3Bvg
انتهای پیام پیشینه شهر کنونی مریوان به بیش از 100 سال قبل و به دوران ناصرالدین شاه قاجار بر می گردد.
آب و هوای مریوان نسبتا سرد و نیمه مرطوب است و میزان بارندگی سالانه آن به طور متوسط حدود ۷۵۰ میلی متر است.
اقتصاد مریوان مانند اغلب شهرهای کوچک ایران کشاورزی است و آب کشاورزی آن از رود و دریاچه زریوار فراهم می‌شود.
محصولات کشاورزی این شهرستان گندم، جو، گردو، بادام، انار، سیب، گوجه سبز، گلابی، گیلاس، آلبالو، آلو، زردآلو، هلو، سنجد و توتون هستند.
صنایع دستی این منطقه شامل بافت قالی، گلیم، گلیمچه، شال پشمی، موج، جانماز و جاجیم می‌شود.
برای آشنایی بیشتر مسافران، به معرفی برخی آثار و اماکن گردشگری و تاریخی این شهرستان می پردازیم.
** دریاچه زریوار
این دریاچه در فاصله سه کیلومتری شمال‌غربی شهر مریوان، در ارتفاع 1250 متری از سطح دریا قرار گرفته است و از تعدادی چشمه‌های کف‌جوش و نزولات جوی تأمین می شود.
این تالاب بزرگ‌ترین و زیباترین دریاچهٔ آب شیرین غرب ایران و یکی از منحصربه‌فردترین دریاچه‌های آب شیرین در جهان به شمار می‌رود و تمام شرایط جامع یک تالاب بین‌المللی را دارا است.
این دریاچه به باور مردم محلی دریاچه‌ای افسانه‌ای و سرشار از رازها و داستان‌هاست. افسانه‌ای بودن دریاچه را به خودجوش بودن آن نسبت می‌دهند و با آن‌که آب آن از هیچ رودخانه‌ای فراهم نمی‌شود اما سده‌هاست که همچنان پابرجاست.
دریاچه زریوار به دلیل نیزارهای اطراف و همچنین انواع گیاهان آبزی و حاشیه‌ای از جمله بارهنگ آبی، هزاران نی، نیلوفر آبی، نی، لویی، جگن، بزواش، نعناع و گندمیان زیستگاه مناسبی برای انواع جانداران از جمله ماهیان، پرندگان و پستانداران است.
وجود فضاهای تفریحی، ورزشی، اقامتی و پذیرائی در قسمت شمالی دریاچه سبب خلق مناظر زیبائی در مسیر دریاچه شده است.
این دریاچه به عنوان یکصد و دومین اثر طبیعی در ۲۰ بهمن ۱۳۸۹ در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت.
**محور مریوان ـ باشماق (بازارچه مرزی)
بازارچه مرزی باشماق در فاصله 16 کیلومتری دریاچه زریوار واقع شده که تعداد زیادی تجار، بازرگان خارجی و داخلی و افراد پیله ور محلی و شرکت‌های حمل و نقل ترانزیتی کالا در آن فعالیت دارند.
این محور در حال حاضر به دلیل ایجاد ارتباط بین شهر مریوان با بازارچه دارای عملکرد ترانزیت کالا بوده و جدا از آن مردم برای دیدن بازارچه مرزی و آثار هشت سال دفاع مقدس از آن استفاده می کنند.
** دشت بیلو
دشت بیلو در 15 کیلومتری شهر مریوان قرار دارد و با پوشش گیاهی مناسب و چشمه‌های آب و همچنین جنگلهای اطراف آن پذیرای تعداد زیادی از اهالی شهر و روستاهای اطراف است.
مردم در دامن طبیعت زیبا و سرسبز این دشت به ویژه درطول روز و ایام تعطیلات ساعتها وقت خود را به تفرج در آنجا سپری می‌کنند. زمینهای اطراف این دشت در گذشته به دلیل حاصلخیزی برای برنج‌کاری مورد استفاده قرار می گرفته است.
** قلعهٔ امام (قلعهٔ هلوخان)
قلعهٔ تاریخی امام یا هلو خان در سه کیلومتری جنوب شرقی مریوان قرار دارد که بر اساس اطلاعات تاریخی در قرن هشتم ه. ش در زمان حکمرانی اردلان‌ها در دوران صفوی برروی کوهی با نام «کوه امام» به ارتفاع ۱۶۰۰ متر که مشرف و مسلط به دشت و شهر فعلی مریوان است قرار دارد.
این قلعه توسط امیر حمزه بابان در سال ۷۵۲ (ه. ش) بنیاد نهاده شد و سپس سرخاب بیگ اردلان نیز در سال ۹۰۲ (ه. ش) آن را از نو ساخت.
قلعهٔ امام بعدها به «قلعهٔ مریوان» معروف شد و به مدت سه قرن مقر اصلی حکومت‌های محلی بابان و اردلان‌ها بود.
قلعه مریوان یکی از آثار دیرین این سرزمین کهن است که بسیاری از آثار تاریخی، فرهنگی و هنری مردم این مرز و بوم در آن ثبت شده است.
**دشت ناوطاق گاران
ناوطاق گاران در ۴۰ کیلومتری شهر مریوان و مابین بخش‌های سرشیو و مرکزی قرار دارد.
این دشت در فصل بهار به واسطه سرسبزی و طبیعت زیبا و چشمه‌های آب، پذیرای گردشگران زیادی است.
در اطراف این دشت کوه‌های بلندی سر به فلک کشیده‌اند و زیبایی خاصی به این منطقه داده اند.
در این دشت گیاهان خوراکی زیادی مانند ریواس، پیچک، کنگر و قارچ خوراکی وجود دارد که در فصل بهار روزانه تعداد قابل ملاحظه‌ای از اهالی روستاهای اطراف برای جمع آوری گیاهان سنتی و محلی به آنجا مراجعه می کنند.
** منطقه ملاقوبی
ملاقوبی در سه کیلومتری مریوان در شمال اراضی روستاهای هجرت و جنوب شرقی روستای برقلعه قرار گرفته و از قدیم‌الایام به عنوان زیارتگاه و تفریح گاه مردم منطقه بوده است.
نام این محل به واسطهٔ وجود زیارتگاه شخصی به نام 'ملا قوبی' نامگذاری شده و علاوه بر آن به دلیل وجود طبیعت سرسبز و چشمه‌های آب و درختان جنگلی جزء مناطق دیدنی مریوان است.
**آبشارهای گویله و سلور
این آبشارها یکی از مناطق دیدنی شهرستان مریوان به شمار می‌روند که در مسیر مریوان – سقز قرار گرفته‌اند و در فصل بهار از مکان‌های دیدنی و زیبای منطقه محسوب می‌شوند.
** کوه‌های اطراف مریوان
کوه‌های حومه مریوان یکی از بی نظیرترین تفریح گاه‌های استان به شمار می‌روند که از امتیازات ویژه ای برخوردارند.
این کوه ها هر ساله به دلیل سر سبزی و مناظر بکر و طبیعی گردشگران زیادی را به خود جلب می‌کند.
جاذبه های گردشگری این شهرستان در این ایام خود را برای پذیرایی مهمانان نوروزی و گردشگران داخلی و خارجی این شهرستان آماده سازی شده است.
شهرستان 110 هزار نفری مریوان در 125 کیلومتری غرب سنندج، مرکز استان کردستان قرار دارد.
7355/ 3020
**خبرنگار: وریا کرمی/**انتشاردهنده: عبدالله رحمانی
** آگاهی از آخرین اخبار استان کردستان در کانال زیر:
@IRNASANANDAJ
https://telegram.me/joinchat/DHygAj7hzZXSBJmWuX3Bvg
کپی شد
