به گزارش خبرنگار ایرنا چهارشنبه سوری، یک جشن بهاری است که پیش از رسیدن نوروز و سال نو خورشیدی، برگزار می شود و مردم در این روز برای دفع شر و بلا و برآورده شدن آرزوهایشان مراسمی را برگزار می کنند.
ایرانیان در این آیین که ریشه در قرن ها پیش دارد مراسم ویژه ای برگزار می کنند و در گوشه و کنار کوی و برزن، آتش می افروزند و از روی آن می پرند.
مراسم چهارشنبه سوری برگرفته از آیین های کهن ایرانیان است که همچنان در میان آنها و با اشکال دیگر در میان باقی بازماندگان اقوام آریائی رواج دارد و 'سور” در زبان و ادبیات فارسی و برخی گویش های ایرانی به معنای 'جشن”،”مهمانی'و 'سرخ” آمده است.
به گفته مورخان، جشن سور از زمان های بسیار دور در ایران مرسوم بوده و قبل از ورود اسلام به ایران نیز هر ساله در سه شنبه آخر سال برگزار شده است.
هم اکنون نیز مردم در شب آخرین چهارشنبه سال، کوپه های هیزم را روی هم انباشته کرده پس از غروب آفتاب، هیزم را در حیاط خانه، کوچه یا در میدان باز آتش می زنند.
طبق گفته کارشناسان مردم شناسی، چوار شه مه کوله یا چهارشنبه سوری در کردستان باب نبوده و حدود ۴۰ تا ۵۰ سال است که این آیین به تبعیت از فرهنگ ایرانی در میان کُردها نیز برگزار می شود.
در کردستان سه شنبه آخر سال، اگر هوا مساعد باشد مردم دسته دسته به دشت و صحرا می روند و در روستا، زنان با خود قیچی به همراه می برند تا چند تار مو از سر فرزندان خود کوتاه و دور بیندازند؛ زیرا آنان عقیده دارند این کار باعث می شود درد و ناراحتی های سال کهنه از بین می رود و به سال جدید منتقل نشود.
همچنین رسم بر این بوده مردم هنگام برگشت به خانه، تعدادی سنگریزه ( معمولا چهار عدد) جمع کرده و در حال حرکت از روی شانه های خود به پشت پرتاب کنند.
از دیگر رسم ها، عوض کردن برخی لباس ها در کنار چشمه و شستن دست و صورت در آن است.
در سنندج تا چندی پیش، زنان شهری به دباغ خانه می رفتند و مقداری از آب بدبوی آن را به دست و صورت خود می مالیدند حتی مقداری از این آب بدبو را به خانه برده و در گوشه و کنار اتاق ها و راهروها می پاشیدند؛ زیرا اعتقاد داشتند که کثیفی و پلیدی جز با پلیدی از بین نمی رود.
از دیگر رسم های چهارشنبه سوری در کردستان در چندین سال اخیر، آتش افروختن است که جوانان بر پشت بام و داخل حیاط خانه یا کوچه اقدام به روشن کردن آتش و پریدن از روی آن می کنند.
در روستاهای شهرستان بیجار کمی اسپند به آتش اضافه می کنند و در سنندج جارویی کهنه را در کوزه ای گلی و شکسته می گذارند که بعد از سوختن جارو، کوزه را جلوی در منزل می شکنند تا نحسی سال گذشته با کوزه شکسته برود.
از دیگر رسم های جالب در شب چهارشنبه آخر سال در کردستان، فالگوش ایستادن(کوله گرتن) دختران و پسران جوان، پشت در خانه همسایه ها است.
با تاریک شدن هوا، پسران و دختران به آرامی پشت در خانه همسایه ها فالگوش می ایستند و حرفهای آنان را گوش می دهند و اگر حرفی که شنیده می شود پشتیبانی برای نیت و آرزوی جوانان فالگوش باشد، آن را به فال نیک می گیرند.
در سنندج و به ویژه در روستاها، این رسم بیشتر برای آگاهی از شفای بیماران به کار برده می شود.
اگر خانه ای بیمار داشته باشد، یکی از اعضای آن خانواده پشت در خانه همسایه فالگوش می ایستد تا حرف های آنان را بشنود که اگر حرف شنیده شده نشان از شفا و درمان بیمار باشد، آن را به فال نیک می گیرند.
همچنین رقص کُردی(هه لپه ر کی) بخشی جداناشدنی از آیین های کُردها است و در مراسم چهارشنبه سوری نیز جایگاه خاص خود را دارد.
به هرحال جدا از بدعت هایی که در چند سال اخیر در مراسم چهارشنبه سوری ایجاد شده و خسارات جانی و مالی آن به دلیل استفاده از مواد محترقه، فلسفه ای به نام دور هم جمع شدن در درون آن نهفته است که باعث نزدیکی بیشتر مردم می شود.
7355/1904
**خبرنگار: وریا کرمی/انتشار دهنده: مسعود احمدی
** آگاهی از آخرین اخبار استان کردستان در کانال زیر:
@IRNASANANDAJ
https://telegram.me/joinchat/DHygAj7hzZXSBJmWuX3Bvg
انتهای پیام ایرانیان در این آیین که ریشه در قرن ها پیش دارد مراسم ویژه ای برگزار می کنند و در گوشه و کنار کوی و برزن، آتش می افروزند و از روی آن می پرند.
مراسم چهارشنبه سوری برگرفته از آیین های کهن ایرانیان است که همچنان در میان آنها و با اشکال دیگر در میان باقی بازماندگان اقوام آریائی رواج دارد و 'سور” در زبان و ادبیات فارسی و برخی گویش های ایرانی به معنای 'جشن”،”مهمانی'و 'سرخ” آمده است.
به گفته مورخان، جشن سور از زمان های بسیار دور در ایران مرسوم بوده و قبل از ورود اسلام به ایران نیز هر ساله در سه شنبه آخر سال برگزار شده است.
هم اکنون نیز مردم در شب آخرین چهارشنبه سال، کوپه های هیزم را روی هم انباشته کرده پس از غروب آفتاب، هیزم را در حیاط خانه، کوچه یا در میدان باز آتش می زنند.
طبق گفته کارشناسان مردم شناسی، چوار شه مه کوله یا چهارشنبه سوری در کردستان باب نبوده و حدود ۴۰ تا ۵۰ سال است که این آیین به تبعیت از فرهنگ ایرانی در میان کُردها نیز برگزار می شود.
در کردستان سه شنبه آخر سال، اگر هوا مساعد باشد مردم دسته دسته به دشت و صحرا می روند و در روستا، زنان با خود قیچی به همراه می برند تا چند تار مو از سر فرزندان خود کوتاه و دور بیندازند؛ زیرا آنان عقیده دارند این کار باعث می شود درد و ناراحتی های سال کهنه از بین می رود و به سال جدید منتقل نشود.
همچنین رسم بر این بوده مردم هنگام برگشت به خانه، تعدادی سنگریزه ( معمولا چهار عدد) جمع کرده و در حال حرکت از روی شانه های خود به پشت پرتاب کنند.
از دیگر رسم ها، عوض کردن برخی لباس ها در کنار چشمه و شستن دست و صورت در آن است.
در سنندج تا چندی پیش، زنان شهری به دباغ خانه می رفتند و مقداری از آب بدبوی آن را به دست و صورت خود می مالیدند حتی مقداری از این آب بدبو را به خانه برده و در گوشه و کنار اتاق ها و راهروها می پاشیدند؛ زیرا اعتقاد داشتند که کثیفی و پلیدی جز با پلیدی از بین نمی رود.
از دیگر رسم های چهارشنبه سوری در کردستان در چندین سال اخیر، آتش افروختن است که جوانان بر پشت بام و داخل حیاط خانه یا کوچه اقدام به روشن کردن آتش و پریدن از روی آن می کنند.
در روستاهای شهرستان بیجار کمی اسپند به آتش اضافه می کنند و در سنندج جارویی کهنه را در کوزه ای گلی و شکسته می گذارند که بعد از سوختن جارو، کوزه را جلوی در منزل می شکنند تا نحسی سال گذشته با کوزه شکسته برود.
از دیگر رسم های جالب در شب چهارشنبه آخر سال در کردستان، فالگوش ایستادن(کوله گرتن) دختران و پسران جوان، پشت در خانه همسایه ها است.
با تاریک شدن هوا، پسران و دختران به آرامی پشت در خانه همسایه ها فالگوش می ایستند و حرفهای آنان را گوش می دهند و اگر حرفی که شنیده می شود پشتیبانی برای نیت و آرزوی جوانان فالگوش باشد، آن را به فال نیک می گیرند.
در سنندج و به ویژه در روستاها، این رسم بیشتر برای آگاهی از شفای بیماران به کار برده می شود.
اگر خانه ای بیمار داشته باشد، یکی از اعضای آن خانواده پشت در خانه همسایه فالگوش می ایستد تا حرف های آنان را بشنود که اگر حرف شنیده شده نشان از شفا و درمان بیمار باشد، آن را به فال نیک می گیرند.
همچنین رقص کُردی(هه لپه ر کی) بخشی جداناشدنی از آیین های کُردها است و در مراسم چهارشنبه سوری نیز جایگاه خاص خود را دارد.
به هرحال جدا از بدعت هایی که در چند سال اخیر در مراسم چهارشنبه سوری ایجاد شده و خسارات جانی و مالی آن به دلیل استفاده از مواد محترقه، فلسفه ای به نام دور هم جمع شدن در درون آن نهفته است که باعث نزدیکی بیشتر مردم می شود.
7355/1904
**خبرنگار: وریا کرمی/انتشار دهنده: مسعود احمدی
** آگاهی از آخرین اخبار استان کردستان در کانال زیر:
@IRNASANANDAJ
https://telegram.me/joinchat/DHygAj7hzZXSBJmWuX3Bvg
کپی شد
