بهرام کوشکی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: هم اکنون در این شهرستان حدود ۶۰۰ هکتار زمین به کشت توت فرنگی اختصاص یافته که ۲ بهره‌دار حدود ۳۵۰۰ متر مربع (۳.۵) هکتار از باغات خود را به تونل پلاستیکی تجهیز کرده‌اند.
وی اضافه کرد: این ۲ بهره بردار در روستای یمینان سفلی مشغول بکار هستند که از ۲۰ فروردین شروع به برداشت محصول خود کرده و محصول شان به عنوان نوبرانه و ۴۰ روز زودتر از زمان برداشت روش سنتی با قیمت خوب به بازار عرضه شده است.
مدیر جهاد کشاورزی کامیاران با بیان اینکه توت فرنگی (عمدتا برداشت گلخانه‌ای) همه ساله در اواخر فروردین و اوایل اردیبهشت وارد بازار می‌شود و از قیمت گرانتری برخوردار است، افزود: برداشت زودهنگام در روش تونل پلاستیکی به بهره‌بردار این امکان را می‌دهد که محصول خود را به قیمت محصولات گلخانه‌ای به فروش رسانده و درآمدی چند برابر عاید وی شود.
کوشکی یادآور شد: هم اکنون در این شهرستان ۸۰۰ بهره بردار توت‌فرنگی مشغول بکار هستند و سالانه ۱۱ هزار تن از این محصول را تولید و روانه بازار می‌کنند البته مدیریت جهاد کشاورزی در صدد است میزان سطح کشت توت فرنگی به روش تونل پلاستیکی را در سال جاری با توجه به مزیت‌های آن افزایش دهد.
تونل پلاستیکی روشی جدید در کشت و داشت محصول توت فرنگی است که با توجه به نتایج بدست آمده در سال زراعی جاری، این روش قادر است عملکرد محصول را از ۳۰ تا ۷۰ درصد افزایش دهد.
این روش از سال ۱۳۹۷ در کردستان متداول شده و در نتایج بدست آمده در این مدت مشخص شد علاوه بر افزایش راندمان تولید، می‌توان از خسارت بلایای طبیعی از جمله سرمازدگی و تگرگ جلوگیری و همچنین آفات آن را نیز سریعتر کنترل و محصول را زودتر از موعد برداشت کرد.
این میوه به تنهایی با سه هزار و ۲۰۰ هکتار سطح زیر کشت و تولید حدود ۴۷ هزار تنی در سال، نان آور بیش از ۱۳ هزار بهره‌بردار باغی در استان کردستان است.
باغداران و کشاورزان این استان با تامین حدود ۷۵ درصد از این محصول در کشور رتبه اول را در تولید توت فرنگی ایران به خود اختصاص داده‌اند.
توت فرنگی کردستان به ترتیب بیشتر در شهرستان‌های سنندج، کامیاران، مریوان و سروآباد تولید می‌شود.
بر اساس آخرین سرشماری کشاورزی (سال ۱۳۹۳) تعداد ۱۱۳ هزار و ۶۳۰ بهره بردار بخش کشاورزی در سطح ۱۶۳ هزار ۸۷۳ واحد بهره برداری در این استان مشغول فعالیت هستند.
از این تعداد بهره بردار ۸۸ هزار و ۲۹۲ مورد مربوط به زیر بخش زراعت، ۴۶ هزار و ۴۱ مورد مربوط به زیربخش باغبانی و مابقی آن مربوط به زیر بخش امور دام و طیور و صنایع کشاورزی است.
