۶۰ روز ماندن در خانه و بیرون نرفتن، حسن فراوانی برای عده زیادی از مردم داشت، کرونا باعث سپری شدن تلخ تعطیلات عید گردید تا کماکان مردم از دیدنی‌های بهار محروم باشند و نتوانند این زیبای‌ها را ببینند، انگار روزهای پرتلاطم خیال ندارد به پایان برسد، شاید روزی مردم متوجه شوند در این مدت می‌توانستند خیلی چیزها را انجام دهند ولی از این فرصت مفید و با ارزش بهره‌ای نبردند.
سوالی که در ذهن ها بوجود می‌آید اینکه آیا تا به اینجا در خانه ماندید چه کار کردید، شما هم این سوال را از خودتان پرسیده‌اید؟ دو ماه فرصتی ایده‌ال برای جبران بسیاری از کمبودهای فرهنگی، علمی و خیلی چیزهای دیگر هر انسان است ولی قطعا شما هم مثل من از عدم برنامه ریزی منظم و دقیق برای روزهای سپری شده افسوس می‌خورید که چرا نه کتابی مطالعه کردید، نه ورزش را در خانه ادامه دادیی و نه کارهای زیادی که می توانستید انجام بدید، ندادید.
در این روزها مردم به جای اینکه کتاب بخوانند، اخبار و فضای مجازی پر از هشدارهای پزشکی راجع به کرونا را پیگیری و هر پیج و اکانتی را باز کرده، دسته دسته مطالب، نکته و توصیه‌ها درباره خطرناکی کرونا پیدا می‌کنند، بعضی‌ها از بس این موارد را مطالعه کردند حالا خود را کارشناس می دانند و به دور و بری‌های خود از خطرات شیوع کرونا می‌گویند.
چالش آموزش مجازی
در این میان عده زیادی هم در این وضعیت گیر افتادند و به فعالیت روزمره آنها خدشه وارد شد به گونه‌ای که از هر نوع تحرک و جنب و جوشی جا ماندند، دانشجویان و دانش آموزان در این روزها از مشکلات و سختی آموزش مجازی بویژه سرعت کم اینترنت می‌نالند.
دانش آموزان دیگری از تداوم تعطیلات خسته و دلشان برای مدرسه و سر کلاس تنگ شده و یاد ایام خوش مدرسه را بخاطر می‌آورند که در کلاس، معلم به آسانی تدریس می‌کرد و آنها خوب متوجه می‌شدند و پای تخته مشغول ریاضی حل کردن بودند ولی این روزها خبری از شور و شوق مدرسه و معلم و زنگ تفریح نیست.
از همان ابتدا مسوولان به فکر آموزش مجازی افتادند و با استفاده از اپلیکیشن به شیوه آموزش از راه دور، بستر یادگیری برای دانش آموزان را فراهم کردند که با استفاده از این برنامه، دانش آموز باید گوشی یا لپ تاپ بدست از طریق اینترنت آموزش ببیند، کاری که برای آنها مشکل و طاقت فرسا و تا حدودی خسته کننده است.
این ماجرا برای دانشجویان هم تکرار شد و هر روز کلاس بصورت مجازی برگزار می‌شود، نکته‌ای که همه را بیشتر هراسان کرده اینکه فاصله نزدیک چشم با موبایل در طول آموزش مجازی، چشم را خسته و آزاردهنده می‌کند و دانش آموزان و دانشجویان این خطر را بیش از پیش احساس می‌کنند و خیلی زود فضای مجازی آنها را از شادابی و پویایی می‌اندازد.
یکی از دانش آموزان در این ارتباط گفت: آموزش مجازی هیچ وقت برای ما شادابی و حس و حال سر کلاس را ندارد و ما خیلی زود از این نحوه آموزش خسته می شویم و واقعا دلمان برای مدرسه و خانم معلم تنگ شده و می‌خواهیم هر چه زودتر به کلاس برگردیم و درس خواندن را به همان شیوه قبل ادامه دهیم.
وی گفت: الان چهل و پنج روز است که از خانه نرفتم بیرون و حتی رفتن به مغازه سر کوچه، پدر و مادرم را نگران و از اینکه کرونا نگیریم دلهره وحشتناکی دارند، امیدوارم این کرونا هرچه زودتر نابود شود و خیلی زود مدارس دوباره باز شوند تا هم کلاسی هایم را ببینم و باهم در حیات مدرسه بازی کنیم.
دانشجویی هم از برنامه آموزش مجازی انتقاد کرد و گفت: سرعت این برنامه خیلی کند و تا حدودی دسترسی به آن امکان پذیر نیست و چون سرعت اینترنت پایین است طبیعتا لود شدن برنامه به کندی پیش می‌رود و ما را کلافه کرده است.
وی افزود: حقیقتش را بخواهید قبلا خیلی از تعطیلات خوشمان می‌آمد و می‌خواستیم تعطیلات بیشتری داشته باشیم و از تعطیلات عید نهایت استفاده را ببریم ولی با توجه به مسایل پیش رو آمده نتوانستیم بهرمند شویم و ولی الان از ماندن در خانه حوصله مان سر رفته و می خواهیم هر چه زودتر دانشگاه ها باز شوند و از خوشحالی های دانشگاه لذت ببریم.
روزهای کرونایی، ضعف تکنولوژی و آموزش از راه دور بصورت مجازی را بهتر از هر وقت دیگر نمایان کرد و برای خیلی از کارشناسان روش تدریس، این حقیقت تلخ را اثبات کرد که درک مسایل، بیان و شیوه ارایه مطلب در فضای فیزیکی موفق‌تر است و دانش آموزان و دانشجویان هم از این روش بیشتر استقبال می‌کنند.
از طرفی دیگر هم دسترسی دانش آموزان و دانشجویان اهالی روستا به اینترنت، نقطه ضعف آموزش مجازی است، چون نه تنها تعداد زیادی از روستاها از نعمت اینترنت برخوردار نیستند بلکه در بعضی از مناطق روستایی موبایل آنتن نمی دهد و ارتباطات برای آنها به کلی معضل شده است.
کتاب، فیلم و آهنگ، نتیجه ماندن در خانه
بعد از اینکه ستاد مقابله با ویروس کرونا به همه مردم توصیه کردند تا در خانه بمانند، هیچ کس فکر نمی کرد تا این مدت در خانه بمانند و حتی از اوایل هم فکری به حال روزهای پیش رو نکردند و از برنامه ریزی برای چگونگی و سپری روزهای کرونایی در خانه غافل شدند و تمام وقت خود را به تماشای فیلم و گوش کردن موسیقی و گه گاهی مطالعه کتاب سپری کردند.
چه روزهای بود و ما هیچ کدام نتوانستیم از این پنجاه روزه استفاده درست کنیم تا از بی حوصلگی در خانه کلافه نشویم، تازه خیلی‌ها به این فکر افتادن که در این مدت چرا هیچ کاری نکردند و همین طوری زمان گرانبهای خود را به چرخش در فضای مجازی و دیدن فیلم گذراندند، قطعا بعدها به این همه بی برنامگی افسوس می‌خورند.
ما ایرانی ها باید رخدادی برای مان اتفاق بیافتد بعد به فکر چاره و راه حل بگردیم، در حالیکه کار از کار گذشته و باید تلفات رو پاکسازی کنیم، می توانستیم کارهای زیادی از جمله، مطالعه بهترین کتاب ها، مرور کتب درسی دانشگاه، استفاده از بسته‌های آموزشی، یادگیری خیلی از چیزها در منزل با روش های ساده ولی در عین حال مفید، سرگرمی علمی و فرهنگی و کلی برنامه دیگر که همگی آنها ما را از روزهای قبل کرونا داناتر و با سوادتر می‌کرد، انجام دهیم ولی هیچ یک از آنها صورت نگرفت.
کرونا غیر از اینکه درس های زیادی را به ما آموخت، ضعف های زیاد هم به ما گوش‌زد کرد، علاوه بر اینکه به ما یاد داد، بیکاری، تعطیلات، خوابیدن و ماندن در خانه تنها برای چند روز است و همگی خیلی زود از آن خسته می شوند، نبود برنامه ریزی برای آینده را هم به رخ ما کشید و باید بدانیم از چند روز باقی مانده ماندن در خانه، به بهترین شیوه ممکن استفاده کنیم و برای آینده برنامه ریزی کنیم.
مدرسه و دانشگاه کی باز می‌شود
سوال خیلی از دانش آموزان، دانشجویان و حتی معلمان و اساتید در این روزها، کی مدرسه و دانشگاه باز می شود؟ است، محصل ها از نگرانی ها و تلف شدن ترم بهاری خود می‌گویند و از اینکه بصورت مجازی درس هایشان را می‌خوانند گلایه دارند و می‌خواهند این روزهای نحس هرچه زودتر پایان یابد و روزهای پر نشاط و شاداب جای پلیدی های کرونا را بگیرد.
خیلی ها در این روزها اخبار و فضای مجازی را برای اگاهی و اطلاع از بازگشایی و تعین تکلیف مدارس و دانشگاه ها رصد می کنند و فقط و فقط در انتظار خبر امیدوار کننده راجع به نابودی کرونا و از سرگیری مدارس هستند و شاید این انتظار برای سال تحصیلی امسال تحقق پیدا نکند و همچنان در پشت صفحه موبایل به ادامه تحصیل بشینند و نظارگر اتفاقات و تصمیمات پسا کرونا باشند.
دانشگاه و مدرسه، آنها را پویا، فعال و چابک می کرد و هر روز آنها را وادار به تحقیق درباره بسیاری از مسایل می کرد و حس کار دسه‌جمعی و گروهی آنها را بیشتر شوق می داد ولی دیگر در فضای مجازی خبری از کار دسته جمعی و گروهی نیست چراکه کرونا خارج شدند از خانه را برای ما سخت و غیر ممکن کرده است و عملا دورهمی و تجمع را به مفهومی ناآشنا برای ما تبدیل کرده است.
آنها معتقدند اگر مردم بیشتر توصیه های ستاد مقابله با کرونا را رعایت می کردند، دانشگاه و مدارس زودتر از این ها باز می شد، عده ای با کم توجهی خود نسبت به سلامت خود و مردم دیگر، جامعه را در تنگنا قرار دادند، امیدواریم با همدلی و حس انسان دوستانه سلامت خود و جامعه را با رعایت مسایل بهداشتی سوق دهیم تا دوباره تحصیل و چرخه علم گهربار شود و آینده بهتری داشته باشیم.
رییس مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت بهداشت اعلام کرد: تا ظهر شنبه ۳۰ فروردین در مجموع ۸۰ هزار و ۸۶۸ نفر در کشور به طور قطعی به ویروس کرونا مبتلا شده و با فوت ۷۳ نفر در ۲۴ ساعت گذشته، تعداد جان باختگان کرونا در کشور نیز به پنج هزار و ۳۱ نفر رسید.
سقز با بیش از ۲۲۶ هزار نفر جمعیت دومین شهرستان پر جمعیت استان کردستان است که در ۱۹۰ کیلومتری شمال سنندج مرکز این استان قرار دارد.
