بهترین شهرهای جهان برای مهاجرت کاری

بر اسا اطلاعات این گزارش، پنج شهر برتر عبارت‌اند از:

۱.سان فرانسیسکو- آمریکا

 این شهر با اقتصاد پررونق و جایگاه رهبری تکنولوژی در جهان، نخستین شهر مناسب از نظر فرصت‌های شغلی برای اتباع خارجی است. اکثریت کارکنان خارجی ( ۵۷ درصد) سان فرانسیسکو را شهری با فرصت‌های شغلی فوق‌العاده توصیف کرده‌اند.

با وجود آن که مخارج زندگی در این شهر بالاست اما این شهر با میانگین ۲۰۷۲۲۷ دلار، دومین شهر پردرآمد کارکنان خارجی در جهان است و بسیاری از پاسخ دهندگان گفته‌اند در این شهر از خانه، ماشین و امکانات بهتری از زادگاه خود برخوردارند.  

۲.لندن- انگلیس

باوجود نگرانی‌ها از تاثیر برگزیت برروی اقتصاد انگلیس، لندن دومین شهر مناسب از نظر فرصت‌های شغلی برای اتباع خارجی به شمار می‌رود و حدود ۴۹ درصد از پاسخ‌دهندگان اعلام کرده‌اند فرصت‌های شغلی فوق العاده‌ای در پایتخت انگلیس داشته‌اند.

به علاوه با میانگین درآمد سالانه ۱۰۷۸۳۶ دلاری، دستمزدها در لندن حدودا ۱۰ درصد بیشتر از متوسط جهانی است. هر چند که هزینه‌های زندگی در آن نیز بالاست.

۳.نیویورک – آمریکا

مانند سال‌های قبل، نیویورک باز هم در بین بهترین شهرهای جهان برای کارکنان خارجی است و امسال در رده سوم قرار دارد. شهری که میزبان وال استریت است، فرصت‌های شغلی بی نظیری را برای بانکداران و سایر مشاغل مالی فراهم کرده است.

از سوی دیگر این شهر با میانگین ۱۸۲۲۴۰ دلار، یکی از بالاترین دستمزدها را به کارکنان خارجی پرداخت می‌کند. ۴۰ درصد پاسخ‌دهندگان گفته‌اند که در نیویورک بیش از زادگاه خود فعالیت دارند.

۴.دوبلین- ایرلند

پایتخت ایرلند که مقر اروپائی شرکت‌های بزرگی چون گوگل و فیس‌بوک به شمار می‌رود، به نوعی به قطب تکنولوژی منطقه تبدیل شده است و با اشتغال ۳۹ درصد اتباع خارجی در بخش تکنولوژی، یکی از بالاترین نرخ‌های به کارگیری اتباع خارجی در این بخش را دارد.

علی رغم هزینه‌های بالای زندگی، دو سوم کارکنان خارجی که به طور متوسط درآمدی ۱۹۴۱۹ دلاری دارند، اعلام کرده‌اند زندگی کاری آن‌ها پس از مهاجرت به این شهر متعادل‌تر شده است.

۵.بیرمنگهام- انگلیس

با تلاش دولت مرکزی برای تمرکز زدایی فعالیت‌ها از لندن، این شهر در سال‌های اخیر تولدی دوباره یافته است. با وجود آن که کارکنان خارجی در این شهر درآمدی کمتر از متوسط جهانی دارند ( ۶۱۹۵۰ دلار) اما بیش از ۵۱ درصد آن‌ها معتقدند درآمدشان برای تامین مخارج زندگی کافی است و درآمد قابل تصرف بالاتری از زادگاه خود دارند.