مخمصه حذف ٩ میلیون یارانهبگیر
توضیحات محمد باقر نوبخت، سخنگوی دولت هم نتوانست نمایندگان مجلس را مجاب کند که بودجه کافی برای یارانه نقدی را مصوب کند.
به گزارش جی پلاس، بودجه ٣٧ هزار و ٥٠٠ میلیارد تومانی که توسط مجلسیها به تصویب رسید، تامینکننده یارانه ٦٨ میلیون نفر در سال آینده خواهد بود، این در حالی است که فعلا ٧٧ میلیون نفر یارانه نقدی ٤٥ هزار و ٥٠٠ تومانی را ماهانه دریافت میکنند و برای سال آینده دولت باید ٩ میلیون نفر را از لیست دریافتکنندگان یارانه حذف کند؛ آن هم در سالی که دولت بیش از هر زمانی نیاز به اقبال عمومی دارد تا برای دوره دوم هم حسن روحانی رییسجمهوری شود.
شاید به همین دلیل محمدباقر نوبخت در جلسه روز گذشته مجلس با این طرح مجلس مخالفت کرد و گفت: «حذف یارانه خانوادههای پردرآمد در راستای احکام قانونی و این موضوع که به صورت هدفمند منابع سازمان هدفمندی یارانهها به اقشاری برسد که نیازمند هستند، صورت گرفت و تا تاریخ اول بهمن سال جاری یارانه نقدی چهار میلیون و ٨٥٣ هزار و ٣٨٦ نفر حذف شد. نظر مجلس این بود که یارانه هر فردی که درآمد او بالغ بر سه میلیون تومان در ماه باشد، حذف شود.»
طرح مجلس جامع نیست
رییس سازمان برنامه و بودجه اظهار کرد: «این حکم به منزله این است که اگر فردی که در تهران زندگی میکند، مستاجر باشد، بیماری داشته باشد یا فرزند او دانشجو باشد، اگر کل درآمد ماهانهاش به ٣ میلیون تومان برسد، این فرد ثروتمند تلقی شده و باید یارانه او قطع شود که البته به نظر ما این عادلانه نبود. با اینکه ما یارانه چهار میلیون و ٨٠٠ هزار نفر را بر اساس قانون حذف کردیم اما نامههای فراوانی از دفاتر خود نمایندگان مجلس دریافت کردیم مبنی بر اینکه یارانه بعضی از بازنشستگان آموزش و پرورش به استناد اینکه کل درآمد ناخالص خانوارشان سه میلیون تومان بود، حذف شده است.»
نوبخت تصریح کرد: «در این راستا ما ناچار به حذف یارانه چهار میلیون و ٨٠٠ نفر شدیم، اما پس از آن با توجه به مدارک افرادی که یارانه آنها حذف شده بود به ما ارایه دادند متوجه شدیم که حذف یارانه آنان واقعا ظلم است و مجبور شدیم باردیگر یارانه آنها را پرداخت کنیم. سازمان هدفمندی یارانهها و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی از حذف یارانه کسانی که محرز شود مستحق دریافت یارانه نیستند بسیار استقبال میکند، ولی اینگونه اجبارها جز اینکه نارضایتی ایجاد کند و به افراد نیازمند که در عسرت هستند فشار وارد میآورد، چیز دیگری نیست.»
او با یادآوری اینکه مجلس در تمام روند بررسی لایحه بودجه ٩٦ و لایحه برنامه ششم توسعه تلاش کرد به مردم خدمت برساند، گفت: «این نوع اجبار نارضایتی وسیع ایجاد میکند و مردم همه اینها را به حساب مجلس میگذارند ضمن اینکه دولت نیز حساب خود را از حساب مجلس جدا نمیداند بنابراین حذف گسترده یارانه افراد جامعه منجر به نارضایتی از نظام خواهد شد.»
با این همه توضیحات سخنگوی دولت و رییس سازمان برنامه افاقه نکرد و نمایندگان مجلس حرف خود را به کرسی نشاندند. در جریان بررسی لایحه بودجه ۱۳۹۶ در صحن علنی مجلس، نمایندگان جزییات دخل و خرج هدفمندی در سال بعد را به تصویب رساندند؛ در مهمترین مورد منابع حدود ۳۷ هزار و ۵۰۰ میلیاردی برای پرداختهای نقدی در نظر گرفته شده است. این در حالی است که تا امسال، بودجه هدفمندی یارانه ٤٨ هزار میلیارد تومان بود و با این وصف دولت یا باید یارانه ٩ میلیون نفر را حذف کند یا ١٠ هزار و ٥٠٠ میلیارد تومان از بودجه مربوط به پروژههای عمرانی را به یارانه نقدی اختصاص دهد. سال آینده چالش اصلی حسن روحانی، انتخابات ریاستجمهوری است و حالا باید او میان مصلحت خویش و کشور یکی را انتخاب کند؛ دو راه پیشروی دولت است، یا حذف ٩ میلیون نفر از دریافت یارانه از ابتدای امسال یا تامین هزینههای یارانه این تعداد را از بخش دیگری تامین کند و در صورت پیروزی احتمالی در انتخابات، در نیمه دوم سال ١٣٩٦ دستور مجلس را اجرا کند.
«شب مصیبتی» که میخواهند ادامه یابد
از ابتدای روی کار آمدن دولت یازدهم، همواره مساله پرداخت یارانه نقدی، به عنوان یکی از چالشهای قوه مجریه از سوی وزرا مطرح میشد. در مرداد ماه سال گذشته، علی طیبنیا، وزیر اقتصاد و امور دارایی گفته بود: «روز واریز یارانههای نقدی برای ما مصیبت عظما است. ما در چنین شرایطی که در رابطه با درآمدها داریم، میباید یارانههای نقدی را پرداخت کنیم و این موضوع، یکی از مشکلات جدی دولت است که همچنان پابرجاست.»
همچنین بیژن زنگنه، وزیر نفت هم در همین رابطه و با تایید گفتههای وزیر اقتصاد، پرداخت یارانه نقدی را «عذابآور» خوانده و اذعان کرد: «بسیاری از شبها از نگرانی اینکه چطور باید پول یارانه نقدی را تامین کنیم، خوابم نمیبرد اما حال با تامین کسری منابع دولت برای تامین منابع هدفمندی یارانههای نقدی دیگر شب قبل از واریز یارانه در دولت مصیبت عظما و پرداخت یارانه نقدی عذابآور نخواهد بود.» او از پرداخت یارانه نقدی همچون برخی دولتمردان به عنوان یک مصیبت بزرگ یاد کرد و با اشاره به اینکه تقریبا ٨٠ تا ٩٠ درصد درآمد ناشی از فروش شرکت گاز و ٨٠ درصد درآمد شرکت پالایش و پخش فرآوردههای نفتی از محل فروش فرآوردهها به هدفمندی یارانهها اختصاص مییابد، اظهارداشته است: «جمع کردن پول هدفمندی و رساندن به موقع آنها واقعا «عذاب الیمی» است و همانطور که آقای طیبنیا، وزیر اقتصاد نیز گفتهاند، واقعا عذابآور است.»
با این همه طرحهای گوناگون دولت برای کاهش تعداد یارانه بگیران بیپاسخ ماند. چه کمپین «نه» به یارانه که قصد داشت مردم را به صورت خودجوش به انصراف وادارد و چه طرحهایی که معاونت رفاه اجتماعی وزارت کار از سال گذشته آغاز کرد، هیچکدام نتوانستند توفیق چندانی پیدا کنند و نهایتا چهار میلیون و ٨٥٣ هزار نفر از گرفتن یارانه محروم شدند. این عوامل دست به دست هم داد تا قوه مقننه وارد شود. مجلس گذشته، تا آخرین روزهای خود اصرار داشت طرحی را که برای حذف ٢٤ میلیون نفر از دریافت یارانه، تصویب کرده بود اجرا شود، اما با تغییر مجلس و نمایندگان، این طرح کنار گذاشته شد. اگر مجلس قبل همسو با دولت نبود، این وضعیت در مجلس فعلی تا حدودی تغییر کرده، با این همه کاهش تعداد افراد یارانهبگیر در دستور است. اکنون نوبت دولت است؛ یا توسعه عمرانی یا دلخوری ٩میلیون رایدهنده.
دیدگاه تان را بنویسید