هر روز که می خواهم سوار تاکسی شوم آرزو می کنم صندلی جلو خالی باشد تا بتوانم در طی مسیر نفس راحتی بکشم. هروقت هم که مجبور هستم در صندلی های پشت بنشینم انگار کمی زندگی برایم سخت می شود. واقعا برایم سخت است که هر دفعه این جمله تکراری را تکرار کنم که ببخشید میشه جمع تر بنشینید اما انگار نه انگار... و من ناچارم تا آنجا که می توانم خودم را مچاله و به در و سقف تاکسی بچسبانم و تا لحظه پیاده شدن احساس انزجار کنم.
متاسفانه هر بار با خود کلنجار می روم که این جمله را نه با خود که به آقای کناری بگویم که 'آقای محترم من هم به اندازه شما کرایه تاکسی می دهم' اما از آنجا که هربار نگران این هستم که در صورت بیان اعتراض ممکن است با چه واکنشی روبرو شوم، حرفم را می خورم و مجبورم تا پایان مسیر این فشار روانی را با خود تحمل کنم.
این مساله چالشی است که هر یک از بانوان جامعه، نگوییم همیشه اما در بسیاری از موارد با آن مواجه هستند و البته که نمی توان آن را به همه افراد یک جامعه تعمیم داد و هستند افرادی که در رعایت حریم دیگران مراقبت می کنند اما این مشکل در کنار سایر معضلات اجتماعی از قبیل پخش موسیقی بصورت غیرشخصی، مکالمات تلفنی با صدای بلند و استعمال سیگار در فضاهای عمومی همچنان در جامعه وجود دارد که صرف نظر از بررسی زوایای شرعی، روان شناختی و جامعه شناختی آن، می توان گفت ریشه در فرهنگ شهروندی دارد و باید متولیان امر برای رفع آن چاره جویی و قطعا فرهنگ سازی کنند.
در واقع می توان گفت طرز نامناسب نشستن در تاکسی تنها یک مصداق از رعایت نکردن حداقل های فرهنگ شهروندی است.
فرهنگ شهروندی به عنوان یک مفهوم نو در بافت نوین زندگی جمعی انسانی که هادی تعاملات پایدار انسانی است از جمله موضوعات مهم امروز جوامع بشری به شمار می رود.
تاکید بر مفهوم فرهنگ شهروندی به این دلیل است که زندگی در محیط های شهری و در هر محیط انسانی مستلزم پذیرش و نهادینه کردن انواعی از هنجارهای اجتماعی، قانونی و حقوقی است که به شکلی پایدار ضمن نظام مند ساختن روابط اجتماعی، تمام فعالیت ها، تمایلات و نیازهای اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی افراد را سامان داده و مانع از اعمال ستم و زور به شهروندان می شود.
فرهنگ شهروندی پدیده ای اکتسابی، پویا و آموختنی است از همین رو با توجه به قابلیت اکتسابی بودن آن، آموزش بهترین شیوه برای انتقال این پدیده مهم به شهروندان است.
در همین راستا وظیفه نهادهای فرهنگی و به ویژه شهرداری ها در تبیین و انتقال حقوق شهروندی به افراد جامعه اهمیت بسیاری پیدا می کند و انتظار می رود در این حوزه فعالیت بیشتری داشته باشند و کاستی های رخ داده را جبران کنند چرا که دست یابی به رشد و توسعه بدون بسترسازی های فرهنگی به نتیجه نخواهد رسید.
باید تلاش کرد تا چهره فرهنگ عمومی کشورمان نسبتی منطقی با ریشه های عمیق فرهنگ ایرانی پیدا کند به نحوی که ریشه ها و عمق تاریخ ایرانی و فرهنگ اسلامی ما باید در رفتار روزانه تک تک افراد جامعه که برای خود نسبتی با تاریخ و فرهنگ غنی ایران قائل هستند نمایان باشد و این مهم جز با فرهنگ سازی و جامعه پذیر کردن مردم جامعه محقق نخواهد شد.
* خبرنگار ایرنا شهرکرد
7363/6021
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.