در این بین چهارمحال و بختیاری از دیربار یکی از مناطق گذرگاهی فلات مرکزی ایران بوده است که هنوز نیز در نوروز بخش عمده ای از گردشگران زاگرس مرکز به جنوب و برعکس، از محورهای این استان عبور می کند.
در این بین مسافرانی که به گونه گردشگری مردمشناسی و انسانشناسی علاقه مند هستند همه ساله ،چهارمحال و بختیاری را به عنوان خاستگاه عشایر کوچرو بختیاری انتخاب می کنند.
علاوه بر ظرفیت کوچ گردی در چهارمحال و بختیاری، ظرفیت بوم گردی و روستاگردی نیز یکی از مهمترین جاذبه های گردشگری این نقطه از ایران است.
در چهارمحال و بختیاری تعدادی از روستاها به دلیل نوع بافتار اجتماعی و ساختار معماری از پتانسیل مهمی برای جذب گردشگر برخوردار هستند.
تعدادی از روستاهای این استان از نظر سبک معماری، بدون کوچه هستند و گردشگران با حضور در این روستاها از نوع زندگی ،آداب و رسوم و ساختار معماری منطقه آشنا می شوند.
**روستای سرآقاسید
روستای سرآقاسید در شهرستان کوهرنگ یکی از روستاهای بدون کوچه است که درب خانه های مردم در این روستا بر روی پشت بام خانه همسایه باز می شود.
روستای شگرف سرآقاسید در منتهی الیه جاده کوهرنگ به شیخ علیخان واقع شده است که همسایگی استان های اصفهان از سمت فریدن و لرستان را یدک می کشد و در دامنه ای مشرف به کوه هفت تنان جا خوش کرده است.
هفت تنان کوه اسطوره ای است و منظرگاه دورادور آن چونان اسبی بر دو پای بلند ایستاده است که برای رسیدن به آن باید از چلگرد به روستای شیخ علیخان حرکت کرد.
روستای سرآقاسید در انتهای تنگه و گردنه عسل کشان واقع شده است و در زمستان های پر بارش، این منطقه در محاصره برف قرار می گیرد.
روزگاری این مسیر ایلوگ یا جاده ایلرو بود که اینک رفته رفته جاده ای مالرو و آسفالت شده است.
روستای سرآقاسید روستای ˈ تمام ساداتˈ است، یعنی از همین خانه اول تا انتهای کوه نام همه افراد سید است و سید خفته بر آستانه امامزاده آن را نیز ˈسید عیسی ˈ از نوادگان امام موسی کاظم (ع) می دانند که از جور خلفای عباسی هنگام سفر به دیلمان در این منطقه به شهادت رسیده است.
ˈسرآقاسیدˈ هم به همین خاطر نام روستا لقب گرفته که سید عیسی امامزاده، پایین روستا دفن شده و درب تمام خانه های روستا به سمت امامزاده باز می شود.
روستای ˈسر آقاسیدˈ از روستاهای دهستان ˈموگوییˈ شهرستان کوهرنگ در استان چهارمحال وبختیاری است و روستای هدف گردشگری و یکی از جذاب ترین روستاهای فلات مرکزی ایران می باشد.
این روستا با معماری سنتی و پلکانی یکی از روستاهای دیدنی غرب ایران است و که سبک معماری این روستا خانه های خشتی و گلی ساخته شده است و قدمت این روستا در شجره نامه امامزاده حداقل به 600سال قبل برمی گردد.
معماری این روستا به گونه ای است که حیاط هر خانه پشت بام خانه زیرین است و خانه ها به صورت زنجیر به هم متصل و پیوستگی ویژه ای بر آنها حاکم است و این معماری در دره ای شبیه دره غلامعلی کوه چگاله است با این تفاوت که این دره نشینی در قسمتی های از روستا با شیب 68درجه اتفاق می افتد.
جمعیت این روستا در فصل تابستان که ایل از کوچ بازگشت می کند شاید نزدیک به دو هزار و 500 نفر بر سد و زمستان تعداد روستاییان به یک هزار نفر می رسد.
وجه تسمیه این روستا نیز به دلیل وجود حریم امامزاده سید عیسی است که مقبره آن در پایین روستا قرار دارد و چون روستا به شکل پلکانی می باشد و ساختار معماری آن در بالای امامزاده شکل گرفته از این جهت نیز به آن ˈسراقاسیدˈ گفته اند.
مردم روستا از ایل چهار لنگ و زبان آنها لری بختیاری و گونه ای از لری الیگودرزی لرستان می باشد و فرهنگ حاکم بر روستا فرهنگ سنتی و بومی است.
روستای سرآقاسید یکی از روستاهایی است که لباس زنان و دختران آن به صورت محلی و به شکل بلند و کشیده تا قوزک پا دیده می شود و رنگ سیاه لباس آنان نیز به دلیل احترام به صاحبان عزا در روستا می باشد که اگر کسی در روستا دارفانی را وداع کرد زنان روستا با رنگ سیاه به چله می نشیند و با صاحب عزا همراهی می کنند.
در بخش غربی روستا چشمه ˈخدر ˈ وجود داشته که این بخش را در روزگانی دور ˈ بی آبهˈ نام می نهادند و هنگامی که سید وارد آن روستا شده چشمه بی آبه پرآب شده و روان گشته ، البته روایتی دیگر نیز برآن استوار است که این چشمه را به حضرت 'خضر ˈ نسبت داده اند.
به گزارش ایرنا،روستای سرآقاسید در 170کیلومتری مرکز چهارمحال و بختیاری و در شهرستان کوهرنگ و دهستان موگویی واقع شده و یکی از بی نظیرترین روستاهای کوهستانی ایران است.
** روستای یاسه چای
یکی دیگر از روستاهای بدون کوچه در چهارمحال و بختیاری که می تواند میزبان گردشگران نوروزی باشد، روستای یاسه چای یا یاسه چاه در شهرستان سامان است.
روستای تاریخی و گردشگری ˈیاسه چایˈ یا ˈیاسه چاهˈ شهرستان سامان از روستاهای تاریخی استان چهارمحال و بختیاری است که در کناره زاینده رود شکل گرفته و قدمت آن به عهد صفویه برمی گردد.
یاسه چای یک کلمه مرکب در زبان ترکی می باشد که یاسو به معنی پهن و چای به معنی رودخانه است.
از مسیر اصلی روستای ˈعهد صفویˈ یاسه چاه که در قسمت بالای روستا واقع شده، تمام بافت قدیمی روستا قابل مشاهده است، هیچ کوچه ای در روستا دیده نمی شود و از این منظر پشت بام خانه های خشتی روستا به هم چسبیده اند.
روستای یاسه چاه در قدیم دو ورودی درضلع شرق و غرب روستا داشته که برای امنیت و حفاظت در شب ها بسته می شد.
مردم این روستا درگذشته برای امنیت بیشتر، کوچهها را سرپوشیده و به صورت دالان ساخته اند و این دالان های خشت و گلی با گذشت سال ها همچنان پا برجاست.
این روستا در سال های گذشته در سه ضلع غرب، شرق و جنوب دارای سه برج بوده که اکنون تخریب شده است.
روستای یاسه چای در قدیم 9 دالان داشت که در واقع کوچه های دسترسی بود، اما به مرور زمان 4 دالان آن تخریب شده است و اکنون 5 دالان برای تردد در این روستا وجود دارد.
با توجه به استقرار آبادی در اقلیم سرد و کوهستانی و به منظور تأمین امنیت آن، معماری این روستا سیستمی متراکم و فشرده دارد، فرم عبوری های تو در تو، محفوظ و اغلب سرپوشیده، ایوان ها، حیاط و معماری منازل، خطراتی چون تهاجم و سرقت را کاهش می داد.
در روستای یاسه چای طاق های ضربی و چشمه ای، دالان های تاریک اصلی و فرعی، فضای کالبدی و معماری خاص منازل، ویژگی منحصر به فرد این روستاست.
روستای یاسه چای قدمت 200 ساله دارد و در زمینه فرهنگ بومی، صنایع دستی و تولیدات کشاورزی از روستاها با جاذبه بالای گردشکری استان محسوب می شود.
بافت قدیمی روستا دارای چهار محله است وی یکی از این محله ها در زبان ترکی ˈچرچیقˈ یعنی کوچه های پرپیچ و خم نام دارد و محله قدیمی تفنگ سازان بوده است.
روستای تاریخی و گردشگری یاسه چای با 800 نفر جمعیت در شهرستان سامان و در 60 کیلومتری مرکز چهارمحال و بختیاری واقع است.
به گزارش ایرنا، هم اکنون 12 روستای گردشگری یاسه چای، هوره، سوادجان و چلوان در شهرستان سامان، روستاهای سرآقاسید و دیمه در شهرستان کوهرنگ، روستای دستگرد و دزک در شهرستان کیار، ده چشمه در شهرستان فارسان، آورگان در شهرستان بروجن و روستای آتشگاه در لردگان از جمله روستاهای هدف گردشگری استان است.
مسافران نوروزی با سفر به دو روستای بدون کوچه ایران می توانند با نوع زندگی و آداب سنن مردم این منطقه آشنا شوند.
2097
انتهای پیام در این بین مسافرانی که به گونه گردشگری مردمشناسی و انسانشناسی علاقه مند هستند همه ساله ،چهارمحال و بختیاری را به عنوان خاستگاه عشایر کوچرو بختیاری انتخاب می کنند.
علاوه بر ظرفیت کوچ گردی در چهارمحال و بختیاری، ظرفیت بوم گردی و روستاگردی نیز یکی از مهمترین جاذبه های گردشگری این نقطه از ایران است.
در چهارمحال و بختیاری تعدادی از روستاها به دلیل نوع بافتار اجتماعی و ساختار معماری از پتانسیل مهمی برای جذب گردشگر برخوردار هستند.
تعدادی از روستاهای این استان از نظر سبک معماری، بدون کوچه هستند و گردشگران با حضور در این روستاها از نوع زندگی ،آداب و رسوم و ساختار معماری منطقه آشنا می شوند.
**روستای سرآقاسید
روستای سرآقاسید در شهرستان کوهرنگ یکی از روستاهای بدون کوچه است که درب خانه های مردم در این روستا بر روی پشت بام خانه همسایه باز می شود.
روستای شگرف سرآقاسید در منتهی الیه جاده کوهرنگ به شیخ علیخان واقع شده است که همسایگی استان های اصفهان از سمت فریدن و لرستان را یدک می کشد و در دامنه ای مشرف به کوه هفت تنان جا خوش کرده است.
هفت تنان کوه اسطوره ای است و منظرگاه دورادور آن چونان اسبی بر دو پای بلند ایستاده است که برای رسیدن به آن باید از چلگرد به روستای شیخ علیخان حرکت کرد.
روستای سرآقاسید در انتهای تنگه و گردنه عسل کشان واقع شده است و در زمستان های پر بارش، این منطقه در محاصره برف قرار می گیرد.
روزگاری این مسیر ایلوگ یا جاده ایلرو بود که اینک رفته رفته جاده ای مالرو و آسفالت شده است.
روستای سرآقاسید روستای ˈ تمام ساداتˈ است، یعنی از همین خانه اول تا انتهای کوه نام همه افراد سید است و سید خفته بر آستانه امامزاده آن را نیز ˈسید عیسی ˈ از نوادگان امام موسی کاظم (ع) می دانند که از جور خلفای عباسی هنگام سفر به دیلمان در این منطقه به شهادت رسیده است.
ˈسرآقاسیدˈ هم به همین خاطر نام روستا لقب گرفته که سید عیسی امامزاده، پایین روستا دفن شده و درب تمام خانه های روستا به سمت امامزاده باز می شود.
روستای ˈسر آقاسیدˈ از روستاهای دهستان ˈموگوییˈ شهرستان کوهرنگ در استان چهارمحال وبختیاری است و روستای هدف گردشگری و یکی از جذاب ترین روستاهای فلات مرکزی ایران می باشد.
این روستا با معماری سنتی و پلکانی یکی از روستاهای دیدنی غرب ایران است و که سبک معماری این روستا خانه های خشتی و گلی ساخته شده است و قدمت این روستا در شجره نامه امامزاده حداقل به 600سال قبل برمی گردد.
معماری این روستا به گونه ای است که حیاط هر خانه پشت بام خانه زیرین است و خانه ها به صورت زنجیر به هم متصل و پیوستگی ویژه ای بر آنها حاکم است و این معماری در دره ای شبیه دره غلامعلی کوه چگاله است با این تفاوت که این دره نشینی در قسمتی های از روستا با شیب 68درجه اتفاق می افتد.
جمعیت این روستا در فصل تابستان که ایل از کوچ بازگشت می کند شاید نزدیک به دو هزار و 500 نفر بر سد و زمستان تعداد روستاییان به یک هزار نفر می رسد.
وجه تسمیه این روستا نیز به دلیل وجود حریم امامزاده سید عیسی است که مقبره آن در پایین روستا قرار دارد و چون روستا به شکل پلکانی می باشد و ساختار معماری آن در بالای امامزاده شکل گرفته از این جهت نیز به آن ˈسراقاسیدˈ گفته اند.
مردم روستا از ایل چهار لنگ و زبان آنها لری بختیاری و گونه ای از لری الیگودرزی لرستان می باشد و فرهنگ حاکم بر روستا فرهنگ سنتی و بومی است.
روستای سرآقاسید یکی از روستاهایی است که لباس زنان و دختران آن به صورت محلی و به شکل بلند و کشیده تا قوزک پا دیده می شود و رنگ سیاه لباس آنان نیز به دلیل احترام به صاحبان عزا در روستا می باشد که اگر کسی در روستا دارفانی را وداع کرد زنان روستا با رنگ سیاه به چله می نشیند و با صاحب عزا همراهی می کنند.
در بخش غربی روستا چشمه ˈخدر ˈ وجود داشته که این بخش را در روزگانی دور ˈ بی آبهˈ نام می نهادند و هنگامی که سید وارد آن روستا شده چشمه بی آبه پرآب شده و روان گشته ، البته روایتی دیگر نیز برآن استوار است که این چشمه را به حضرت 'خضر ˈ نسبت داده اند.
به گزارش ایرنا،روستای سرآقاسید در 170کیلومتری مرکز چهارمحال و بختیاری و در شهرستان کوهرنگ و دهستان موگویی واقع شده و یکی از بی نظیرترین روستاهای کوهستانی ایران است.
** روستای یاسه چای
یکی دیگر از روستاهای بدون کوچه در چهارمحال و بختیاری که می تواند میزبان گردشگران نوروزی باشد، روستای یاسه چای یا یاسه چاه در شهرستان سامان است.
روستای تاریخی و گردشگری ˈیاسه چایˈ یا ˈیاسه چاهˈ شهرستان سامان از روستاهای تاریخی استان چهارمحال و بختیاری است که در کناره زاینده رود شکل گرفته و قدمت آن به عهد صفویه برمی گردد.
یاسه چای یک کلمه مرکب در زبان ترکی می باشد که یاسو به معنی پهن و چای به معنی رودخانه است.
از مسیر اصلی روستای ˈعهد صفویˈ یاسه چاه که در قسمت بالای روستا واقع شده، تمام بافت قدیمی روستا قابل مشاهده است، هیچ کوچه ای در روستا دیده نمی شود و از این منظر پشت بام خانه های خشتی روستا به هم چسبیده اند.
روستای یاسه چاه در قدیم دو ورودی درضلع شرق و غرب روستا داشته که برای امنیت و حفاظت در شب ها بسته می شد.
مردم این روستا درگذشته برای امنیت بیشتر، کوچهها را سرپوشیده و به صورت دالان ساخته اند و این دالان های خشت و گلی با گذشت سال ها همچنان پا برجاست.
این روستا در سال های گذشته در سه ضلع غرب، شرق و جنوب دارای سه برج بوده که اکنون تخریب شده است.
روستای یاسه چای در قدیم 9 دالان داشت که در واقع کوچه های دسترسی بود، اما به مرور زمان 4 دالان آن تخریب شده است و اکنون 5 دالان برای تردد در این روستا وجود دارد.
با توجه به استقرار آبادی در اقلیم سرد و کوهستانی و به منظور تأمین امنیت آن، معماری این روستا سیستمی متراکم و فشرده دارد، فرم عبوری های تو در تو، محفوظ و اغلب سرپوشیده، ایوان ها، حیاط و معماری منازل، خطراتی چون تهاجم و سرقت را کاهش می داد.
در روستای یاسه چای طاق های ضربی و چشمه ای، دالان های تاریک اصلی و فرعی، فضای کالبدی و معماری خاص منازل، ویژگی منحصر به فرد این روستاست.
روستای یاسه چای قدمت 200 ساله دارد و در زمینه فرهنگ بومی، صنایع دستی و تولیدات کشاورزی از روستاها با جاذبه بالای گردشکری استان محسوب می شود.
بافت قدیمی روستا دارای چهار محله است وی یکی از این محله ها در زبان ترکی ˈچرچیقˈ یعنی کوچه های پرپیچ و خم نام دارد و محله قدیمی تفنگ سازان بوده است.
روستای تاریخی و گردشگری یاسه چای با 800 نفر جمعیت در شهرستان سامان و در 60 کیلومتری مرکز چهارمحال و بختیاری واقع است.
به گزارش ایرنا، هم اکنون 12 روستای گردشگری یاسه چای، هوره، سوادجان و چلوان در شهرستان سامان، روستاهای سرآقاسید و دیمه در شهرستان کوهرنگ، روستای دستگرد و دزک در شهرستان کیار، ده چشمه در شهرستان فارسان، آورگان در شهرستان بروجن و روستای آتشگاه در لردگان از جمله روستاهای هدف گردشگری استان است.
مسافران نوروزی با سفر به دو روستای بدون کوچه ایران می توانند با نوع زندگی و آداب سنن مردم این منطقه آشنا شوند.
2097
کپی شد
