احمد هادیپوراظهار کرد: آلودگی حاصل از پساب کارخانه خمیر مایه ناغان بدون هیچ گونه تصفیه و رفع آلایندگی شیمیایی وارد رودخانه کیار می شود.
وی تصریح کرد: آب رودخانه کیار منبع اصلی آب کشاورزی شهرها و روستاهای مسیر است که در صورت آلودگی، سلامت مردم را تهدید می کند.
عضو شورای اسلامی شهرستان کیار افزود: در فصول بارندگی یکی از سرشاخه های رودخانه کیار از سمت دشت شهرکرد و هفشجان به این رودخانه می پیوندد که با سرریز آلودگی ناشی از پساب شهری به آب این رودخانه، سلامتی ساکنان حاشیه این رودخانه را تهدید می کند.
وی توضیح داد: این درحالی است که در زمانی که سطح آب کاهش می یابد، پدیده کف بر سطح رودخانه افزایش چشمگیری یافته تا جایی که در مسیر سنگلاخی رودخانه، حجم وسیعی از کف در حال حرکت قابل رویت است.
هادیپور گفت: رودخانه کیار از به هم پیوستن چند رود کوچک از دشت های شهرکرد، هفشجان، سورک، دزک، سرتشنیز، خراجی و شلمزار تشکیل و در نهایت به رودخانه کارون می پیوندد.
کارخانه خمیر مایه چهارمحال و بختیاری با ظرفیت تولید سالانه 2500 تن خمیر مایه خشک، در جاده شهرکرد - اهواز در منطقه صنعتی ناغان و در زمینی به مساحت 12 هکتار با زیربنای 11 هزار مترمربع قرار دارد.
این واحد تولیدی در تیرماه 1380 آغاز به کار کرد و در حال حاضر بیش از نیمی از محصول آن به 8 کشور دنیا صادر می شود.
شهرستان کیار از توابع چهارمحال و بختیاری در 32 کیلومتری شهرکرد قرار دارد.
46
