آنها گرچه طبیعتی به مراتب بهتر از ما در اختیار داشتند و جمعیت‌شان هم خیلی کمتر از ما بود ولی به طبیعت احترام می گذاشتند و نگران خشکسالی بودند و در یک کلام انسان ایرانی بخشی از طبیعت و زیست بوم اطرافش بود.
امروزه در نتیجه توسعه نا متوازن، عدم توجه به رشد صنعت، تجارت و گردشگری مناطق کمتر توسعه یافته، عدم عدالت در توزیع منابع و حاکمیت عقلانیت ابزاری بر جامعه، هرگونه تخریب زیست بوم و طبیعت در مناطق کمتر توسعه یافته برای تامین معیشت بومیان که اکثرا از طریق اقتصاد کشاورزی روستایی ارتزاق می کنند محتمل خواهد بود.
#دشت_خانمیرزا که روزگاری قطب اصلی کشاورزی استان چهارمحال و بختیاری بوده است در نتیجه عدم مدیریت صحیح و توسعه نیافتگی، هم اکنون برای دومین بار طی پنج سال گذشته به دلیل خشکسالی های پیایی، بهره برداری‌های غیر کارشناسی و بی رویه از آب های زیر زمینی با حفر حدود هزار چاه مجاز و غیر مجاز، #فرونشست_زمین و کاهش ذخایر آب های زیر زمینی، دچار #پدیده_خودسوزی با خروج دود و بخار از زمین شده است.
در نتیجه #بحران_زیست_محیطی و معضل آب و خاک و تعطیلی نسبی کشاورزی در دهه گذشته در دشت خانمیرزا، بحران ها و مسائل اجتماعی از قبیل #عدم_اشتغال و بالا رفتن #آمار_بیکاری، کاهش سطح #درآمد_خانوارها، #فقر و مشکلات معیشتی، #مهاجرت_گسترده اهالی و شهروندان به شهرهای اطراف و خالی از سکنه شدن روستاها، تغییر سبک زندگی در روستاها، #زوال_اعتماد_اجتماعی، کاهش اعتماد به مسئولین و #اضمحلال_سرمایه_اجتماعی سر برآورده اند.
به نظر می رسد ارتقاء بخش خانمیرزا به #فرمانداری که علی رغم طی نمودن مراحل قانونی و کارشناسی سیاسی، امنیتی و #تصویب_کمیسیون_وزارت_کشور از دولت دهم تا کنون در نوبت بررسی و #تصویب_هیات_دولت قرار دارد، می تواند با ترسیم آینده ای روشن جهت مدیریت منسجم و کارامد، روزنه ای امید آفرین برای ساکنین و آب سردی بر آتش بحران زیست محیطی و آسیب های اجتماعی خانمیرزا باشد.
✍️ مهراب عالی؛
دانشجوی دکترای جامعه شناسی توسعه
46
