رئیس اداره مرتع اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری، با تایید این که اکثر رویشگاههای کرفس کوهی این استان از بین رفته است، نسبت به تداوم انقراض این گونه گیاهی در استان هشدار داد.
فرامرز مردانی روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: پراکندگی رویش کرفس کوهی پیشتر در حدود 250 هزار هکتار از مساحت استان بود که به سبب سیر انقراضی، تنها در 500 هکتار از مساحت استان، کرفس کوهی آن هم در بخش هایی از دهستان موگویی در سرآقاسید بخش بازفت کوهرنگ باقی مانده که آن هم در معرض خطر انقراض است.
وی، برداشت های غیراصولی و بی رویه کرفس کوهی را از عوامل اصلی انقراض این گونه گیاهی با ارزش دانست و گفت: کرفس کوهی یک گونه خاص و حساس است که اگر از غنچه چیده شود و یا به پیاز آن آسیب برسد، گیاه سال به سال ضعیف تر شده و از بین می رود.
مردانی با بیان اینکه رویشگاه اصلی کلوس در استانهای چهارمحال و بختیاری، کهگلویه و بویراحمد، خوزستان و بخشی از لرستان است، افزود: بهره برداری غیراصولی سبب شده تا این گیاه معطر در این مناطق در معرض انقراض قرار گیرد که این مساله نقش مخربی بر فرسایش خاک و از بین رفتن منابع طبیعی کشور دارد.
رئیس اداره مرتع اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری با اشاره به نقش مهم کرفس کوهی در حفظ منابع آب و خاک استان تصریح کرد: این گیاه با قابلیت نفوذ دهی آب به سفره های آب زیرزمینی از فرسایش خاک و وقوع سیلاب جلوگیری می کند.
مردانی خاطرنشان کرد: اگر بتوان این گیاه را حفظ کرد و برداشت غیراصولی نشود، به بذر می رسد و از این بذر بهترین روغن دارویی استخراج شده که می تواند در درمان بسیاری از بیماریها از جمله در درمان سرطان موثر است.
وی با اشاره به اقدامات این سازمان برای حفظ گونه گیاهی کلوس افزود: برخورد با افراد خاطی و توزیع بذر کلوس بین دامداران از جمله اقداماتی است که تاکنون برای حفاظت از این گونه گیاهی بکار گرفته شده است.
مردانی از توزیع 4 هزار و 500 کیلو بذر کرفس بین دامداران در سال گذشته خبر داد و گفت: این امر نه تنها توجیه اقتصادی دارد، بلکه با کاشت کرفس می توان از منابع آب و خاک حفاظت کرد.
به گزارش ایرنا، کرفس کوهی ( کلوس) گونه گیاهی خاص و منحصر به فردی است که با شماره 338 در فهرست میراث طبیعی کشور ثبت شده، اما در دهه های اخیر به سبب برداشت غیراصولی به شدت در خطر انقراض قرار گرفته است.
این گیاه معطر از خانواده چتریان است که بصورت وحشی در دامنه های زاگرس می روید و مصارف خوراکی بسیاری دارد، بنحوی که از برگ، ساقه و گل کرفس برای تهیه فرآورده هایی از قبیل ترشی و شور و در پخت برخی از غذاها مثل سوپ و همراه با ماست و بصورت پودر خشک برای معطر کردن دوغ استفاده می شود.
خبرنگار: خاطره حسین زاده**انتشار: جهانبخش صفری
7363/6021
انتهای پیام فرامرز مردانی روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: پراکندگی رویش کرفس کوهی پیشتر در حدود 250 هزار هکتار از مساحت استان بود که به سبب سیر انقراضی، تنها در 500 هکتار از مساحت استان، کرفس کوهی آن هم در بخش هایی از دهستان موگویی در سرآقاسید بخش بازفت کوهرنگ باقی مانده که آن هم در معرض خطر انقراض است.
وی، برداشت های غیراصولی و بی رویه کرفس کوهی را از عوامل اصلی انقراض این گونه گیاهی با ارزش دانست و گفت: کرفس کوهی یک گونه خاص و حساس است که اگر از غنچه چیده شود و یا به پیاز آن آسیب برسد، گیاه سال به سال ضعیف تر شده و از بین می رود.
مردانی با بیان اینکه رویشگاه اصلی کلوس در استانهای چهارمحال و بختیاری، کهگلویه و بویراحمد، خوزستان و بخشی از لرستان است، افزود: بهره برداری غیراصولی سبب شده تا این گیاه معطر در این مناطق در معرض انقراض قرار گیرد که این مساله نقش مخربی بر فرسایش خاک و از بین رفتن منابع طبیعی کشور دارد.
رئیس اداره مرتع اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری با اشاره به نقش مهم کرفس کوهی در حفظ منابع آب و خاک استان تصریح کرد: این گیاه با قابلیت نفوذ دهی آب به سفره های آب زیرزمینی از فرسایش خاک و وقوع سیلاب جلوگیری می کند.
مردانی خاطرنشان کرد: اگر بتوان این گیاه را حفظ کرد و برداشت غیراصولی نشود، به بذر می رسد و از این بذر بهترین روغن دارویی استخراج شده که می تواند در درمان بسیاری از بیماریها از جمله در درمان سرطان موثر است.
وی با اشاره به اقدامات این سازمان برای حفظ گونه گیاهی کلوس افزود: برخورد با افراد خاطی و توزیع بذر کلوس بین دامداران از جمله اقداماتی است که تاکنون برای حفاظت از این گونه گیاهی بکار گرفته شده است.
مردانی از توزیع 4 هزار و 500 کیلو بذر کرفس بین دامداران در سال گذشته خبر داد و گفت: این امر نه تنها توجیه اقتصادی دارد، بلکه با کاشت کرفس می توان از منابع آب و خاک حفاظت کرد.
به گزارش ایرنا، کرفس کوهی ( کلوس) گونه گیاهی خاص و منحصر به فردی است که با شماره 338 در فهرست میراث طبیعی کشور ثبت شده، اما در دهه های اخیر به سبب برداشت غیراصولی به شدت در خطر انقراض قرار گرفته است.
این گیاه معطر از خانواده چتریان است که بصورت وحشی در دامنه های زاگرس می روید و مصارف خوراکی بسیاری دارد، بنحوی که از برگ، ساقه و گل کرفس برای تهیه فرآورده هایی از قبیل ترشی و شور و در پخت برخی از غذاها مثل سوپ و همراه با ماست و بصورت پودر خشک برای معطر کردن دوغ استفاده می شود.
خبرنگار: خاطره حسین زاده**انتشار: جهانبخش صفری
7363/6021
کپی شد
