در بخش‌هایی از این مطلب آمده است: در بسیاری از مطالعات صورت گرفته درباره دلایل فرار، بر عدم وجود پیوستگی بین اعضای خانواده و همچنین سایر شبکه‌های اجتماعی تاکید شده است.
از این دیدگاه عدم وابستگی نوعی کژکارکرد اجتماعی است. عدم ثبات خانوادگی موجب فقدان جامعه‌پذیری مطلوب گشته و نهایتا منجر به انزوا و کناره‌گیری اجتماعی می‌شود.
از هم گسیختگی خانواده، طلاق، متارکه و فوت یکی دیگر از عوامل مهم فرار نوجوانان از خانواده است. خانواده‌هایی که دست کم یکی از والدین آنها به دلایل مختلف طلاق، متارکه، فوت و زندان دچار از هم‌گسیختگی می‌شوند، می‌توانند شرایط را برای فرار از منزل توسط نوجوانان فراهم کنند.
با توجه به اینکه پدیده فرار فرزندان از منزل نشات گرفته از محدودیت‌ها و دافعه‌های درون خانوادگی است به نظر می‌رسد توجه به ساختار خانواده بعد از سیاستگذاری‌های رفاهی و آموزشی، حفظ، تعدیل و اصلاح کارکرد و الگوهای تعاملی آن در مقایسه با اقدام فردی و نگهداری این کودکان در مراکز خاص از اولویت بیشتری برخوردار باشد.
یادداشتی با عنوان فرهنگ و مشکلاتی فرهنگی و مروری بر رویدادهای خبری استان از دیگر مطالب این شماره هفته نامه راوی قلم است.
