عزلت نشینی لاله های واژگون از نامهربانی گردشگران

به گزارش ایرنا، دشت لاله های واژگون کوهرنگ رویشگاه اصلی گونه های گیاهی لاله واژگون و یکی از جاذبه های دیدنی و گردشگری ایران در اردیبهشت ماه است.
لاله های واژگون از خانواده سوسنیان با اسم علمی 'Fritillaria imperialis' است و نوع 'ایمپسریال فرتیال' آن در برخی مناطق جهان وجود دارد، اما گونه 'پرسیکال ' آن مختص ایران بویژه منطقه چهارمحال و بختیاری است.
لاله واژگون که در زبان محلی گل بگریو (گل گریان)، اشک مریم و گل افسانه ای شهرت دارد، در اواخر فروردین ماه به گل می نشیند و معمولا تا اواخر اردیبهشت گل های خود را حفظ می کند.
محدوده ای از دشت لاله شهرستان کوهرنگ در منطقه دوآب صمصامی این شهرستان قرار گرفته و طی مصوبه شماره 150 شورای عالی محیط زیست در تاریخ 27 بهمن 1375 با هدف حفاظت از این گونه گیاهی ارزشمند بعنوان یک اثر طبیعی ملی به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است.
همچنین برای جلوگیری از تخریب لاله های واژگون و حراست از این گونه گیاهی نادر، در سال 94 در اقدامی از سوی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان، پرونده ثبت جهانی لاله های واژگون تدوین شد و این اثر طبیعی در فهرست موقت یونسکو به ثبت رسیده است و در لیست انتظار برای ثبت نهایی قرار دارد.
اما با وجود اهمیت بالای این گونه گیاهی از جهات مختلف علمی، محیط زیست و گردشگری، در سالهای اخیر بخش وسیعی از دشت لاله های واژگون شهرستان کوهرنگ تخریب و زنگ خطر انقراض این گونه گیاهی ارزشمند به صدا درآمده است.
رئیس اداره منابع طبیعی شهرستان کوهرنگ در همین خصوص می گوید: درحالی که مساحت لاله های واژگون کوهرنگ در گذشته به 3 هزار و 600 هکتار می رسید، اما هرساله با تخریب بخشی از این اراضی، مساحت این دشت هم اکنون به یک هزار هکتار کاهش یافته است.
لطفعلی چراغپور، عامل انسانی را مهمترین علت تخریب دشت لاله های واژگون می داند و اضافه می کند: هر ساله مشتاقان زیادی برای مشاهده این گل ها به شهرستان کوهرنگ سفر می کنند، اما بی احتیاطی و از ریشه کندن این گیاهان از سوی گردشگران سبب شده تا این سرمایه ملی رو به نابودی برود.
وی با بیان اینکه سالانه جمعیتی بالغ بر 50 تا 100 هزار نفر از لاله های واژگون کوهرنگ دیدن می کنند، تصریح می کند: درحالی که می توان از این ظرفیت در راستای رونق گردشگری شهرستان بهره گرفت، اما نه تنها در این حوزه اقدامی صورت نگرفته بلکه حضور گسترده گردشگران، حفاظت از گل ها را سخت کرده و سبب شده تا بخش زیادی از این دشت تخریب شود.
وی، فرهنگسازی را از مهمترین راهکارهای مقابله با تخریب منابع طبیعی عنوان می کند و می گوید: برخی گردشگران تعدادی از گل ها را از ریشه قطع کرده و اقدام به کاشت آنها در باغچه منازل خود می کنند، درحالی که با این اقدام لاله ها را نابود می کنند.
بحرانی شدن این وضعیت سبب شد تا به تازگی مسئولان مربوطه قرق کامل دشت لاله ها از سال آینده را مطرح کنند تا بتوان به دور از هیاهوی گردشگرانی که در مواجه با محیط زیست و این گونه های گیاهی ارزشمند با نامهربانی رفتار می کنند، بتوان در گام نخست از انقراض این گلهای واژگون جلوگیری و در گام بعدی در احیای آن گام های موثری برداشته شود.
فرماندار شهرستان کوهرنگ در همین خصوص به خبرنگار ایرنا می گوید: تصمیم بر این گرفته شده است تا از سال آینده دشت لاله در قرق کامل قرار گیرد.
مرتضی زمانپور اضافه می کند: در حالی که می شد با ایجاد زیرساخت های مناسب گردشگری در این منطقه بهترین بهره برداری را از شکوفایی دشت لاله داشته باشیم اما غفلت در این حوزه نه تنها به درآمدزایی در حوزه گردشگری منجرنشده بلکه این گونه های گیاهی نادر را نیز قربانی کرده است.
رئیس اداره مرتع اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری نیز در همین خصوص می گوید: تصمیم بر این گرفته شده است که به منظور احیا و توسعه دشت لاله های واژگون شهرستان کوهرنگ، این دشت به مدت چهار سال در قرق کامل قرار گیرد.
فرامرز مردانی اضافه می کند: این تصمیم بزودی در کارگروهی در استانداری مطرح و چنانچه به تصویب برسد به مرحله اجرا می رسد.
از سوی دیگر اهمیت دشت لاله های واژگون سبب شده تا بخشی از این دشت که در منطقه سخت گذر و کوهستانی صمصامی قرار دارد به عنوان منطقه حفاظت شده برعهده سازمان محیط زیست گذاشته شود.
شهرام احمدی، مدیرکل محیط زیست چهارمحال و بختیاری در این باره می گوید: منطقه حفاظت شده دشت لاله در مساحت 380 هکتار به سبب سخت گذر بودن براحتی در دسترس عموم نیست از همین رو خطر تخریب از ناحیه عوامل انسانی آن را تهدید نمی کند.
وی خاطرنشان می کند: حفاظت از لاله های واژگون با هدف جلوگیری از انقراض و حفظ آن به عنوان یک منبع ژنتیکی برای نسل های آینده انجام می گیرد.
با این وجود درحالی که دشت لاله های واژگون یکی از جاذبه های طبیعی و گردشگری چهارمحال و بختیاری می رود به سبب سوء مدیریت در حوزه گردشگری نه تنها دیگر از آن بعنوان یک جاذبه های گردشگری نمی توان یاد کرد بلکه با قرار گرفتن در سیر انقراضی، خطر محرومیت از برخورداری از این گونه گیاهی نادر و ارزشمند را متوجه استان و کشور کرده است.
امید می رود با حراست بیش از پیش از این گونه های گیاهی و تلاش برای احیای این دشت، از پیوستن این گل افسانه ای به افسانه ها جلوگیری شود.
7363/6021